Capella

In die Noordelike Halfrond is dit die derde helderste ster, naas Arcturus en Vega. In die noordelike winter is dit ’n prominente voorwerp wat noord van 44°N sirkumpolêr is. Die Latynse naam beteken "klein bok" en stel die bok Amaltea in die Griekse mitologie voor waaraan Zeus as ’n baba gedrink het. Capella is relatief naby, teen net 42,9 ligjare van die Son af.

Capella
Capella se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld	Koetsier
Bayer-naam	Alpha Aurigae
Spektraaltipe	Aa:: K0III, Ab:: G1III, H: M2,5 V,L: M4
Soort	Veelvoudige ster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming	A:: 05h 16m 41.35871s H: 05h 17m 23.728s L: 05h 17m 23.943s
Deklinasie	A:: +45° 59′ 52.7693″ H: +45° 50′ 22.97″ L: +45° 50′ 19.84″
Skynmagnitude (m)	A:: +0,08, H: 10,16, L: 13,7
Besonderhede
Massa (M☉)	Aa:: 2,5687 ± 0,0074, Ab:: 2,4828 ± 0,0067, H: 0,57,L: 0,53
Radius (R☉)	Aa:: 11,98 ± 0,57 Ab:: 8,83 ± 0,33 H: 0,54 ± 0,03
Ouderdom (jaar)	590-650
Temperatuur (K)	Aa: 4 970 ± 50 Ab:: 5 730 ± 60 H: 3 700 ± 150
Afstand (ligjaar)	42,919–43,48
Eienskappe
Veranderlikheid	A: (RS CVn) (vermoedelik)
Veelvoudigheid	4 sterre
Ander name
Alhajoth, Hokulei, α Aurigae, 13 Aurigae, ADS 3841, BD+45 1077, CCDM J05168+4559, GC 6427, HD 34029, HIP 24608, HR 1708, IDS 05093+4554, LTT 11619, PPM 47925, SAO 40186 e.a.
Portaal    Sterrekunde

Hoewel dit met die blote oog soos ’n enkele ster lyk, is dit eintlik ’n vierdubbele ster wat uit twee dubbelsterre bestaan: die sterre Capella Aa, Capella Ab, Capella H en Capella L.

Die primêre paar, Capella Aa en Ab, is twee heldergeel reusesterre, wat albei ’n massa sowat 2,5 keer dié van die Son het. Die sekondêre paar, Capella H en L, is sowat 10 000 AE van die eerste paar af en is twee dowwe, klein en relatief koel rooidwerge.

Capella Aa en Ab het albei die waterstof in hul kern opgebruik en weg van die hoofreeks beweeg. Hulle is in ’n baie nabye, ronde omwenteling omtrent 0,74 AE van mekaar af en draai elke 104 dae om mekaar. Capella Aa is koeler en helderder as Ab en is van die spektraaltipe K0III; dit sit tans helium in sy kern om in koolstof en suurstof. Capella Ab is effens kleiner en warmer en van spektraaltipe G1III; dit is in die Hertzsprung-gaping, waar subreuse uitsit en afkoel om rooireuse te word.

Capella is een van die helderste X-straalbronne in die lug; die strale kom vermoedelik hoofsaaklik van die korona van Capella Aa.

Capella was van 210 000 tot 160 000 jaar gelede die helderste ster in die lug, met ’n skynbare magnitude van sowat -1,8. Dit is vermoedelik genoem in ’n Arkadiese inskripsie uit die 20ste eeu v.C. Sy verbinding met die simboliek van ’n bok dateer uit die Mesopotamië van die 7de eeu v.C. as ’n sterrebeeld met die naam "GAM", "Gamlum" of "MUL.GAM". Die naam kon na slegs die ster of na die sterrebeeld Koetsier as ’n geheel verwys het.

 

In 1899 het professor William Wallace Campbell van die Lick-sterrewag in Kalifornië en die Britse sterrekundige Hugh Newall feitlik tegelykertyd aangekondig dat Capella ’n dubbelster is. Talle waarnemers het die sterre van mekaar probeer onderskei, maar sonder sukses. Dit is eers in 1919 interferometries waargeneem. Dit was die eerste interferometriese meting van enige voorwerp buite die Sonnestelsel.

In 1914 het die Finse sterrekundige Ragnar Furuhjelm gesien die dubbelster het ’n dowwe metgesel. In Februarie 1936 het Carl L. Stearns waargeneem dat die metgesel self soos ’n dubbelster lyk, en dit is in September daardie jaar deur Gerard Kuiper bevestig. Dié paar is Capella H en L genoem.

Die stersisteem is net meer as 42 ligjare van die Son af. Capella was vermoedelik in die verlede nader aan die Son, omtrent 29 ligjare sowat 237 000 jaar gelede.

Die sterre is na raming tussen 590 en 650 miljoen jaar oud en is vermoedelik effens veranderlik. Die omvang van sowat 0,1 in magnitude beteken dit sal soms helderder en soms dowwer wees as Rigel, Betelgeuse en Vega, wat ook veranderlik is. Die stelsel is geklassifiseer as ’n RS Canum Venaticorum-veranderlike, ’n klas sterre wat na aan mekaar geleë is en baie aktiewe chromosfere het, insluitende groot sonvlekke en opvlammings.

Die ster se Bayer-naam is "Alpha Aurigae" en sy Flamsteed-naam "13 Aurigae". Die eienaam, "Capella", is Latyn vir "(klein) bokooi"; die alternatiewe naam "Capra" is in klassieke tye meer dikwels gebruik. In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die naam "Capella" vir die ster goedgekeur.

• Allen, Richard Hinckley (2013) [1899]. Star Names: Their Lore and Meaning (Herdruk uitg.). Courier Corporation. ISBN 978-0-486-13766-7.
• Burnham, Robert Jr. (1978). Burnham's Celestial Handbook: An Observer's Guide to the Universe Beyond the Solar System, Volume One: Andromeda-Cetus (Revised & Enlarged uitg.). Dover Publications. ISBN 978-0-486-23567-7.
• Ridpath, Ian; Tirion, Wil (2001). Stars and Planets Guide. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-08913-3.
• Brosch, Noah (2008). Sirius Matters. Springer Science & Business Media. ISBN 978-1-4020-8319-8.
• Schaaf, Fred (2008). The Brightest Stars: Discovering the Universe through the Sky's Most Brilliant Stars. Wiley. ISBN 978-0-470-24917-8.
• Winterburn, Emily (2009). The Stargazer's Guide: How to Read Our Night Sky. Harper Perennial. ISBN 978-0-06-178969-4.

05^h 16^m 41.3591^s, 45° 59′ 52.768″