बासालय

आधुनिक बासालयको अग्ररूप मध्ययुगीन धर्मशाला र पाटी हुन । व्यवस्थित धर्मशालाहरूले यात्रीहरूको लागि बस्ने ठाउँको रूपमा सेवा गरेका थिए। पछी यस्ता पाटी र धर्मशालाहरू धनी ग्राहकहरूलाई सेवा गर्न सुरु गरे। आधुनिक अर्थमा पहिलो बासालय एक्सिटरमा सन् १७६८ मा खोलिएको थियो। १९औँ शताब्दीको प्रारम्भमा पश्चिमी युरोप र उत्तरी अमेरिकामा बासालयहरू फैलिएको थियो भने सोही शताब्दीको उत्तरार्धमा विलासिता बासालयहरू फैलिन थालेका थिए।

'बासालय' शब्द बास र अालय शब्द मीलेर बनेको हो जसले बारम्बार आगन्तुकहरू अाउँने र बास बस्ने स्थापनालाइ जनाउँदछ। पाटी र बासालय उस्तै उस्तै स्थापना भएतापनि पाटी सार्वजनिक बासको लागि निसुल्क बास बस्न पाइने ठाउँ हो भने बासालय शुल्क तिरेर विभिन्न सुविधाको छनाैट सहित उपलब्ध व्यवसायिक सेवा स्थापना हो ।

 

प्रारम्भिक सभ्यताहरूमा यात्रुहरूलाई आतिथ्य प्रदान गर्ने सुविधाहरू हुने गर्थ्यो। युनानी-रोमन संस्कृति र पुरातन फारसमा, आरोग्यता र आरामको लागि अतिथि गृहहरूमा तातो स्नानघर बनाइएका थिए। गिनिज वल्र्ड रेकर्ड्सले सन् ७०५ मा स्थापित जापानको निशियामा ओन्सेन केइउन्कानलाई विश्वको सबैभन्दा पुरानो बासालयको रूपमा आधिकारिक रूपमा मान्यता दिएको छ। मध्य युगको समयमा सडकमा हिड्ने यात्रुहरूको लागि मठ र मन्दिरहरूमा आवास प्रस्ताव गर्ने गरेका थिए।

बासालयहरूले धेरै देशहरू र भाषाहरूका यात्रुहरूलाई सेवा गर्छन्, किनकि कुनै पनि देशले यात्रा उद्योगमा प्रभुत्व जमाउन सकेको छैन।

बासालय सञ्चालनहरू आकार, प्रकार्य र लागतमा भिन्न हुन्छन्। बासालय सञ्चालन गर्ने अधिकांश बासालय र प्रमुख आतिथ्य कम्पनीहरूले बासालयका प्रकारहरू वर्गीकरण गर्न व्यापक रूपमा स्वीकृत उद्योग मापदण्डहरू तय गरेका छन्। सामान्य वर्गहरूमा निम्न समावेश छन्:

अन्तर्राष्ट्रिय विलासिता बासालय

जीवनशैली विलासिता रिजोर्ट्स