Indoeuropar Hizkuntzak: Europako edo Asia hegoaldeko jatorria duten ehunka hizkuntzaren familia

Indoeuropera antzinako hizkuntza hipotetiko bat da, hizkuntza familia horren ustezko sorburua, eta hasierako indoeuroparrek hitz egingo zutena. Indoeuropar hizkuntzen artean ditugu Europako hizkuntza hedatuenak, bai eta Irango lautadako nahiz Indiako hainbat hizkuntza ere, adibidez: hindia, gaztelania, ingelesa, italiera, portugesa, bengalera, errusiera, frantsesa, alemana eta punjabera. Indoeuropar familia da hiztun gehien duen hizkuntza familia, 3 mila miloi hiztun baititu. Hizkuntza familia honetan zenbait adar daude, eta horien artean hiztun gehien dituena indoirandarra da.

Indoeuropar hizkuntzak
Indoeuropar hizkuntzen hiztun gehiengoa duten herrialdeak      Estatus ofiziala duen indoeuropar hizkuntzen hiztun gutxiengoa duten herrialdeak      Indoeuropar hizkuntz ofizialik ez duten herrialdeak, baina gutxiengo batek indoeuropar hizkuntzaren bat hitz egiten duena
Datu orokorrak
Hiztunak	-
Rankinga	-
Eskualdea	-
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	hizkuntza fusionatzailea
Aurrekaria	aitzinindoeuropera
Hizkuntza kodeak
ISO 639-2	ine
Glottolog	indo1319
Linguist List	ieur
IETF	ine

Sir William Jones filologoak proposatu zuen lehen aldiz indoeuropar hizkuntza familia honen inguruko hipotesia. XVIII. mendearen bigarren erdian, ikusi zuen antzekotasunak zeudela orduan zaharrenak zirela uste zen lau hizkuntzen artean, hots, latinaren, grekoaren, persieraren eta sanskritoaren artean.

Antzinako hizkuntza hipotetikoari aitzinindoeuropera deritzo. Hori bide da indoeuropar familia osoaren ama hizkuntza. Indoeuroperaren ustezko alderdi fonetiko eta gramatikalak berreraiki dira. Hortaz, indoeuropera berreraikitako hizkuntza hipotetiko bat da, K.a. 4000. urtean datatua; izan ere, K.a. 2000. urtean badira ezaugarri ezberdinak, indoeuroperatik jaiotako hizkuntzen artean.

Aitzinindoeuroperaren jatorrizko lurraldea edo urheimat delakoa aitzinindoeuropera hizkuntza bakuna izan zitekeen kokapen posiblea da, indoeuropar hizkuntzen edo herrien abiapuntu geografikoa.

Urheimat horren kokapenari buruzko proposamenik onartuena hipotesi estepa eurasiarra da, zehazki estepa Pontiar-Kaspiarra esan ohi dena, Itsaso Beltzaren eta Kaspiar itsasoaren iparraldeko lurraldea. Denborari dagokionez, k.a. 4000 urtearen inguruan kokatzen da inguru horretan aitzinindoeuropera, eta kultura arkeologikoen aldetik, Kurganen kulturaren eta Yamnaya kulturarekin lotzen da batik bat, azken konexio honetarako datu genetikoak ere erabili izan direlarik hipotesiaren indargarri gisa. Kaspiar itsasoaren eta Itsaso Beltzaren arteko lurraldean Kurgan kultura garatu zen Kalkolitoaren eta Behe Brontze Aroaren artean. Ehorzketarako kurgan izeneko tumulua (errusieraz eta ukraineraz tumulua adierazteko hitza da kurgan) du ezaugarri nagusi kultura horrek. Marija Gimbutasek eta berarekin bat datozen ikerlariek Kurgan kultura aitzineuroparrekin lotzen dute. Ondorengo mendeetan, eskualde horretatik Europa, Iran eta India aldera hedatu bide ziren indoeuropar hizkuntzak.

Estepako hipotesi horren lehiakide nagusia Anatoliako hipotesia da, zeinak aitzinindoeuroperaren jatorria Anatolian kokatzen duen k.a. 8000 urtearen inguruan. Hipotesi hau aspaldikoa da, baina beti bigarren mailan egon da estepako hipotesia indartu zenetik, baina 2023an ikerketa batek berriro ekarri zuen lehen mailara ideia hau, Anatolia baino zehatzago Hego Kaukasoa jarriz sorburu gisa. Metodo konparatibo filogenetiko matematikoak erabiliz eraiki zuten hipotesi hau.

Indoeuropar hizkuntzen familia hainbat adarretan bereizten da. Hizkuntza horietako batzuk jada hil egin dira eta beste batzuk, berriz, gaur egun bizirik daude. Hona hemen sailkapena:

• Anatoliar hizkuntzak: hizkuntza hauen lehen aztarna idatziak K.a. XVIII. mendekoak dira. Hizkuntza horiek hilik daude, eta hititera zen horietako bat.
• Indo-irandar hizkuntzak, protoindoirandar hizkuntzatik eratorriak:
  • Indo-ariar hizkuntzak: indo-ariar hizkuntzen aztarnarik zaharrenak sanskritoz idatzitakoak dira (K.a. 1.500. urtekoak).
  • Iraniar hizkuntzak: persiera, kurduera, avestera (K.a. 1000. urte ingurukoa), antzinako persiera eta pehleviera.
  • Dardiar hizkuntzak.
  • Nuristaniar hizkuntzak.
• Greziera: lehen erregistro bakanak Mizenasko hizkuntzakoak dira, K.a. XIV. mendekoak. Bestalde, Homeroren lehen idatziak K.a. VIII. mendekoak dira.
• Hizkuntza italikoak: osko-unbriar hizkuntzak, faliskera eta baita latina eta haren ondorengoak ere (hizkuntza erromantzeak). Lehen aztarnak K.a. VII. mendekoak dira.
• Hizkuntza zeltak: Galiako zeltako lehen inskripzioak K.a. VI. mendekoak dira. Horretaz gainera, Irlandera zaharreko testu zaharrenak K. o. VI. mendekoak dira.
• Germaniar hizkuntzak: aurreneko aztarnak K. o. II. mendean errunetan idatzitako inskripzioak dira, eta lehen testu koherenteak gotikoz idatzitakoak dira, K. o. IV. mendekoak, hain zuzen.
• Armeniera: V. mendekoa.
• Tokariar hizkuntzak: tokariarren hizkuntza hilak, bi dialektotan banatuta daude eta VI. mendetik VIII. mendera artean hitz egin ziren.
• Balto-eslaviar hizkuntzak:
  • Eslaviar hizkuntzak: lehen aztarnak IX. mendekoak dira eta hizkuntza horietako lehen testuak Antzinako Elizako Eslavonikoan aurkitu ziren.
  • Hizkuntza baltikoak: lehen aztarnak XIV. mendekoak dira. Protoindoeuropear hizkuntzen ezaugarri zahar asko dituzte.
• Albaniera: lehen aztarnak XV. mendekoak dira.

 

• Anthony, David W. (2007), The Horse, the Wheel and Language: How Bronze-Age Riders from the Eurasian Steppes Shaped the Modern World, Princeton University Press
• Cavalli-Sforza, Luigi Luca (2000). Genes, peoples, and languages. Farrar Straus & Giroux. ISBN 978-0-86547-529-8.
• Mallory, J. P.; Adams, D. Q. (2006), The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world (Repr. ed.), Oxford [u.a.]: Oxford Univ. Press, ISBN 9780199287918