Poæ Nostro

Poære nostro che sei in ri çê
santificao sæ ro Vostro nomme;
vegne ro Vostro regno;
sæ fæta ra Vostra vorentæ
comme in çê, così in terra.
Dæne ancœu ro nostro pan cotidian
e perdonæ a noî ri nostri debiti
comme noî ri perdonemmo a ri nostri debitoî
e no induxeine in tentaçion
ma liveræne da ro mâ.

Nostro papa qui es a rou cer,
qué vostro nomé séché santifiaou,
qué vostro régno séché arribaou,
qué vostra volountaou séché facha
chu ra terra coum'a rou cer.

Daï-né ancuéï nostro pan dè cada dì,
perdounaï-né nostreï aouffensé,
coumou noatri perdounémou
a tutti échi qui n'an aouffensaou,
é né nous lacha pas succoumba a ra tentatiouné,
é nous délivra de tutou ma,
Ainsi-soit-il.

Pà(r)e nòstru che ti sèi 'ntu sé,
ch'u secce santificàu u tò numme,
ch'u vêgna u tò regnu,
ch'a secce fâ a tò vuluntài,
cuscì in sê, cuscì in tèra.
Danne ancöi u nòstru pàn de tütti i dì,
e rimette a nui i nòstri débiti,
cumme nui i rimetémmu ai nostri debitù(r)i
e aluntana nuiatri daa tentasiun,
ma liberine dau mâ.
Cuscì a secce.

Paire nosciu, che ti sei in Cielu,
tuti i omi te ricunusce cume Diu (Segnù)
Che u toi Regnu u vegne,
che a tua voluntà sece faita in cielu e in scià tera.

Pai nöštr chë ti ešti ën cielu
Ër sig santificà ër te nom
Ër végn ër te régn
Sig fàita a ta vuluntà
Com ën cièlu, Cuscì ën tèra

Puê nostru che ti sei in ti cieli,
ch'u seccie santificòn u tö numme,
ch'u peusse vegnî u tö regnu,
ch'a seccie fêta a tö vuluntê,
tantu in-tu cielu cumme in-ta têra.