Påter

Li prumî mot e latén a dné s' no ås påters, po cmincî avou l' priyire do Signeur, mins avou on stindaedje di sinse a bråmint des priyires.

E Noû Testamint, i gn a deus cognes del påter. Li prumire, c' est l' cene d' après Matî; l' ôte, d' après Luk. Li prumire, c' est l' minme k' a vnou disk' a nozôtes d' ene djermêye a l' ôte, et k' ons dit ou tchanter a messe ou ås ofices.

Dispu les messes dins les lingaedjes do payis (e pus e latén), on î radjoute voltî ene cawete:

La ki li rweyåme, li pouxhance et l' pezance sont da vos,
asteure et todi et ås trevéns des trevéns. Åmen.

Elle est scrîte e 12inme tchaptrê, al copete, et n' a k' cénk dimandaedjes. Ele n' a måy sitî eployeye come ene priyire. Vo l' la, come elle a stî ratournêye pa Djôzef Mignolet:

Nosse pere,
Ki vosse no soeye adegni;
Et k' vosse rweyålté vegne;
Dinez nos tchaeke djoû li pan k' i nos fårè
Et rmetoz nos nos petchîs
Ca nos rmetans, nozôtes ossu, a tos les cis ki nos dvèt
Et n' nos tchôkîz nén el temtåcion.

Elle est scrîte å 6inme tchaptrê, a pårti do 9inme vierset. Elle a set dimandaedjes et c' est çou k' ons eploye come ene priyire. Vo l' la, come elle a stî ratournêye på Pere Djihan-Mareye Lecomte:

Vos, nosse Pére, k' est e cir,
Ki vosse no soeye beni,
Vegne li djoû k' on vs ricnoxhrè come Rwè,
K' on vs schoûte sol tere, come e cir.
Dinez nos ouy nosse pwin po l' djournêye;
Fijhoz ene croes so tos nos mancmints,
Come nos l' fijhans avou po les mancmints des ôtes.
Ni nos leyîz nén aler a voleur må fé,
Mins tchessîz l' må erî d' nozôtes.

E walon, li pus viye påter, d' après Matî, dit insi:

Vos, nosse Pere k' est la hôt,
Ki vosse no fouxhe beni cint côps.
Ki l' djoû vegne k' on vos ricnoxhe come mwaisse.
K' on vs schoûte sol tere come å cir.
Dinez nos ådjourdu li pwin po nosse djournêye.
Fijhoz ene croes so tos nos petchîs,
Come nos l' fijhans eto so les petchîs dås ôtes.
Ni nos leyîz nén tchaire e l' eveye di må fé,
Mins tchessîz l' må lon erî d' nozôtes.

Li modêye Lucyin Linåd, c' est on ratournaedje al libe des idêyes del påter.

Bon Diè, nosse pa did lahôt,
A vosse no, k' on rinde bon dvwer !
Vegne li djoû k' vos seroz rwè
Å cir et vaici sol tere. Bon Diè,
Ås omes, tchaeke djoû, dinez l' pwin;
Racwitez nos mariminces come nos levrans l' penitince
Ås cis ki nos ont fwait tourmint.
Et fjhoz nos cwite di co fé l' må.

Vo-z è ci onk:

Vos, nosse Pere k' est la-hôt,
Ki vosse no soeye beni cint côps.
Ki l' djoû vegne k' on vs ricnoxhe come mwaisse.
K' on vos schoûte sol tere come å cir.
Dinez nos ådjourdu li pwin po nosse djournêye.
Fijhoz ene croes so tos nos petchîs
Come nos l' fijhans eto so les petchîs dås ôtes.
Ni nos leyîz nén tchaire dins l' inveye di må fé
Mins tchessîz l' må lon èrî d' nozôtes.

Pol cwatrinme idêye, mågré ki l' påter eritêye rishonne foirt al cene d' après Matî, i gn a deus diferinces. Aprume, li pupårt des lingaedjes, minme li latén, dimandnut li pwin di tos les djoûs. Li grek, tot come on vî ratournaedje latén, a-st on mot ki vout dire: «(dimander assez) po viker».

Pol cénkinme dimande, e bråmint des lingaedjes, on cåze di petchîs (come e Luk), dabôrd k' e Matî li tecse grek et latén djåze des desses a rmete.

Ôtès modêyes (so l' Aberteke)