დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ სომხეთის საგარეო პოლიტიკა ორსახოვანია.
ქვეყანა ცდილობს შეინარჩუნოს მეგობრული ურთიერთობა, როგორც ირანსა და რუსეთთან, ასევე აშშ-სთან და ევროპასთან. ამასთანავე სომხების გენოციდისა და მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის გამო შეწყვეტილი აქვს დიპლომატიური ურთიერთობები მეზობელ აზერბაიჯანთან და თურქეთთან. სომხეთი 40-ზე მეტი საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრია, მათ შორის: გაერო, ევროპის საბჭო, დსთ, ევროპის უშიშროებისა და თანამშრომლობის ორგანიზაცია, ნატო-ს პარტნიორობა მშვიდობისათვის, ჩრდილო-ატლანტიკური თანამშრომლობის საბჭო, საერთაშორისო სავალუტო ფონდი, საერთაშორისო რეკონსტრუქციისა და განვითარების ბანკი, მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაცია, ფრანკოფონია, ევრაზიული ეკონომიკური საზოგადოება და მიუმხრობლობის მოძრაობა.
სომეხთა გენოციდი აღიარებულია რიგი ქვეყნების მიერ, როგორებიცაა: არგენტინა, ავსტრია, ბელგია, ბოლივია, ბრაზილია, კანადა, ჩილე, კვიპროსი, საფრანგეთი, გერმანია, საბერძნეთი, იტალია, ლიბანი, ლიტვა, ლუქსემბურგი, ნიდერლანდები, პოლონეთი, რუსეთი, სლოვაკეთი, შვედეთი, შვეიცარია, ურუგვაი, ვატიკანი, ვენესუელა, ახალი სამხრეთ უელსი ავსტრალიაში და უელსი დიდ ბრიტანეთში. 2007 წლის 30 იანვარს აშშ-ს კონგრესში მიიღეს რეზოლუცია 106, რომლის მიხედვითაც ყოველწლიურ მოხსენებაში პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშს უნდა გამოეყენებინა ტერმინი გენოციდი 1915-1918 წლის მოვლენებთან მიმართებაში. 24 აპრილის გამოსვლაში ბუშმა ეს ტერმინი არ გამოიყენა. საარჩევნო კამპანიის დროს აშშ-ს შემდეგმა პრეზიდენტმაც გამოთქვა სურვილი ეღიარებინათ სომეხთა გენოციდი, თუმცა ეს ტერმინი არც ბარაკ ობამას გამოუყენებია არჩევის შემდეგ.
ბრძოლა ყარაბაღისთვის ჯერ კიდევ XX საუკუნის დასაწყისში დაიწყო, რომელიც მაშინ აზერბაიჯანის გამარჯვებით და მასზე კონტროლის დაწესებით დასრულდა. 1921 წელს რუსეთმა კავკასიის სამივე სახელმწიფო: სომხეთის დემოკრატიული რესპუბლიკა, აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა, და საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა დაიპყრო. საბჭოთა კავშირის შექმნის შემდეგ, ყარაბაღი სომხეთის სსრ-ს გადაეცა, რასაც დიდი საპროტესტო მოძრაობა მოჰყვა აზერბაიჯანში. ხოლო ერევანში ისევ საბჭოთა ოკუპაციის წინააღმდეგ მიმართული აჯანყება მიმდინარეობდა. ამ ფაქტორების გათვალისწინებით, 1921 წელს მთიანი ყარაბაღი აზერბაიჯანს გადაეცა. 1923 წელს, იგი მთიანი ყარაბაღის ავტონომიური რეგიონად გადაიქცა და აზერბაიჯანის სსრ-ში შევიდა. ამ დროისთვის, ყარაბაღის მოსახლეობის 94 %-ს სომეხი ეროვნების მოსახლეობა შეადგენდა.
მიმდინარე კონფლიქტი 1988 წელს დაიწყო, როცა სომეხმა მოსახლეობა მთიან ყარაბაღში აუჯანყდა აზებაიჯანულ ხელისუფლებას და სომხეთისა და მთიანი-ყარაბაღის უზენაესმა საბჭომ მოითხოვა, ავტონომიური რესპუბლიკა გამოყოფოდა აზერბაიჯანს და შეერთებოდა სომხეთს. საბჭოთა ხელოსუფლების მიერ მიღებულმა ზომებმა მშვიდობის შესანარჩუნებლად შედეგი არ გამოიღო, მთიან ყარაბაღში ომი გაჩაღდა, ორ მეზობელ ერს შორის კი ეთნიკური დაპირისპირებები დაიწყო. რეგიონი დღესაც სადავო ტერიტორის სტატუსს ატარებს.
სომხეთს დიპლომატიური ურთიერთობები აქვს 151 სუვერენიტეტულ ქვეყანასთან (მათ შორის ვატიკანი და მალტა), ესენია: ალბანეთი, ავღანეთი, ანდორა, ავსტრალია, ავსტრია, ბაჰამის კუნძულები, ბელარუსი, ბელგია, ბენინი, ბუტანი, ბანგლადეში, ბრაზილია, ბულგარეთი, კანადა, ჩადი, ჩილე, ჩინეთი, კოტ-დ’ივუარი, ხორვატია, კუბა, კვიპროსი, ჩეხეთი, დანია, კონგოს რესპუბლიკა, ეგვიპტე, აღმოსავლეთ ტიმორი, ეკვატორული გვინეა, ესტონეთი, ეთიოპია, ფინეთი, საფრანგეთი, საქართველო, გერმანია, საბერძნეთი, გრენადა, ვატიკანი, ჰონდურასი, ისლანდია, ინდოეთი, ინდონეზია, ირანი, ერაყი, ირლანდია, ისრაელი, იტალია, იაპონია, ყაზახეთი, ქუვეითი, ჩრდილოეთ კორეა, სამხრეთ კორეა, ყირგიზეთი, ლატვია, ლიბანი, ლიხტენშტეინი, ლიტვა, ლუქსემბურგი, ლიბია, მაკედონია, მალტა, მავრიტანია, მექსიკა, მოლდოვა, მონაკო, მონტენეგრო, მიანმა, ნორვეგია, ნიდერლანდები, ნიგერია, ომანი, პარაგვაი, პოლონეთი, პორტუგალია, კატარი, რუმინეთი, რუსეთი, სან-მარინო, სერბეთი, სეიშელის კუნძულები, სლოვაკეთი, სლოვენია, სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა, ესპანეთი, სუდანი, ესვატინი, შვედეთი, შვეიცარია, სირია, ტაჯიკეთი, ტაილანდი, თურქმენეთი, ტუვალუ, უკრაინა, არაბთა გაერთიანებული საამიროები, დიდი ბრიტანეთი, ამერიკის შეერთებული შტატები, ურუგვაი და ვიეტნამი.
ქვეყანა | ოფიციალური ურთიერთობის დასაწყისი | საელჩოები (სომხეთი — სხვა ქვეყანა) |
---|---|---|
აზერბაიჯანი | იხ. აზერბაიჯან-სომხეთის ურთიერთობები, ყარაბაღის ომი, ხოჯალის ხოცვა-ჟლეტა ამ ორ ქვეყანას შორის ურთიერთობა უკიდურესად დაძაბულია. ბოლო საუკუნის განმავლობაში მათ შორის ორი ომი მოხდა 1918-1920 და 1991-1994 წლებში. | |
არაბთა გაერთიანებული საამიროები |
| |
ბჰუტანი | 27 სექტემბერი 2012 | |
ვიეტნამი | 14 ივლისი, 1992 | |
თურქეთი | თურქეთი იყო ერთ-ერთი პირველი სახელმწიფო, რომელმაც სომხეთის დამოუკიდებლობა აღიარა, მიუხედავად ამისა, მას შემდეგ მათ შორის ურთიერთობა დაიძაბა და ამჟამად მათ შორის დიპლომატიური ურთიერთობა არ არსებობს. | |
თურქმენეთი | 1992 |
|
ინდოეთი | 31 აგვისტო, 1992 | |
ირანი | კულტურული და რელიგიური განსხვავებულობის მიუხედავად ირანი და სომხეთი მჭიდრო კავშირს ინარჩუნებენ, რაც პირველ რიგში ეხება ირანიდან გაზის მოწოდებას. ირანიდან მიღებული გაზის საშუალებით სომხეთი ნაკლებადაა დამოკიდებული რუსეთზე, თავად კი საქართველოსთან ერთად სატრანსპორტო დანიშნულებას ასრულებენ ირანიდან ევროპისკენ. | |
ისრაელი | დამოუკიდებლობის მიღებიდანვე სომხეთის ერთ-ერთი მთავარი მხარდამჭერი ისრაელი გახდა. მიუხედავად ასეთი ახლო დიპლომატიური კავშირისა ისრაელს სომხეთში საელჩო არ აქვს, მათი საელჩოს წარმომადგენელი თბილისში მუშაობს და ხშირად სტუმრობს ერევანს. | |
იაპონია | 7 სექტემბერი 1992 | |
კვიპროსი | 18 მარტი, 1992 |
|
ლიბანი | ურთიერთობა ლიბანსა და სომხეთს შორის ძალიან მეგობრულია. უამრავი წარმოშობით სომეხი ცხოვრობს ლიბანში. ლიბანის მეორე ომის დროს სომხეთმა ლიბანში ჰუმანიტარული დახმარება გაგზავნა. | |
მალაიზია | ||
პაკისტანი | ქვეყნებს შორის ურთიერთობა მწვავეა, რადგან პაკისტანი ყარაბაღის ომის დროს აზერბაიჯანის მთავარი მხარდამჭერი იყო. ამასთან ერთად პაკისტანი არ აღიარებს სომხეთის სუვერენიტეტს. | |
საუდის არაბეთი | ამ ორ ქვეყანას შორის დიპლომატიური ურთიერთობები არ არსებობს. | |
საქართველო | 17 ივლისი, 1992 | ორი უძველესი ქრისტიანული ერი, რომლებსაც აქვთ საკუთარი ანბანი, გარდა ამისა ამ ერებს უამრავი რამ აკავშირებს. ბოლო საუკუნის განმავლობაში მათ შორის გაღვივდა რამდენიმე კონფლიქტი სადავო ტერიტორიებზე, თუმცა XXI საუკუნეში მათ შორის მჭიდრო და მშვიდობიანი ურთიერთობა გრძელდება. |
სამხრეთი კორეა | 21 თებერვალი, 1992 | |
სირია | ||
ფილიპინები | 20 მაისი 1992 | |
ქუვეითი | 1994 |
|
ყაზახეთი | 27 აგვისტო, 1992 | |
შრი ლანკა | 12 თებერვალი 1992 | |
ჩინეთი | 6 აპრილი, 1992 | |
ჩრდილოეთ კორეა | 13 თებერვალი, 1992 |
This article uses material from the Wikipedia ქართული article სომხეთის საერთაშორისო ურთიერთობები, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). შინაარსი წარმოდგენილია შემდეგი ლიცენზიით (თუ სხვა არ არის მითითებული): CC BY-SA 4.0. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ქართული (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.