Jolly Roger

Die vlag wat vandag algemeen as die Jolly Roger beskou word, met ’n skedel en doodsbeendere op ’n swart agtergrond, is in die 1710's deur verskeie seerowerkapteins gebruik, insluitende Black Sam Bellamy, Edward England en John Taylor. Dt was in die 1720's die algemeenste seerowersvlag, hoewel ander ontwerpe ook gebruik is.

Naam

Die gebruik van die term "Jolly Roger" vir seerowersvlae dateer van minstens kaptein Charles Johnson se A General History of the Pyrates, wat in 1724 in Brittanje gepubliseer is.

Johnson het spesifiek twee seerowers genoem wat hulle vlag Jolly Roger genoem het: Bartholomew Roberts in Junie 1721 en Francis Spriggs in Desember 1723. Tog het die ontwerp van die twee se vlae baie verskil, wat daarop dui dit was ’n generiese naam vir ’n swart seerowersvlag, eerder as die naam vir ’n sekere ontwerp. Nie Roberts of Spriggs se Jolly Roger het ’n skedel en doodsbeendere opgehad nie.

Richard Hawkins, wat in 1724 deur seerowers gevange geneem is, het berig die seerowers het ’n swart vlag gehad met ’n figuur wat ’n hart met ’n spies steek, en dat hulle dit Jolly Roger genoem het. Die beskrywing stem baie ooreen met dié van die berugte vlag van Edward Teach, ook bekend as Swartbaard, van ses jaar tevore.

Soms word beweer die naam kom van Joli Rouge ("Mooi Rooi") in verwysing na ’n rooi vlag wat deur Franse vrybuiters gebruik is. Dit word soms toegeskryf aan rooi bloed, wat dui op gewelddadige seerowers wat gereed is om aan te val.

Ontwerp

 

Die eerste aangetekende gebruik van die skedel en doodsbeendere op skepe dateer van die 17de eeu. Dit het moontlik omtstaan onder die Barbaryse seerowers van dié tydperk wat die swart kleur van die Jolly Roger sou verbind met die Moslemse Swart Banier. ’n Vroeë verwysing na Moslemse corsaires wat so ’n vlag gebruik het, in verband met die slaweaanval van 1625 op Cornwall, verwys egter na die simbole op ’n groen vlag.

Daar is verwysings na Francis Drake se swart vlag wat hy in 1585 al gebruik het, maar die korrektheid hiervan word betwis. Daar is ook kontemporêre voorbeelde wat Peter Easton in 1612 met ’n swart vlag wys, asook Swartbaard, Charles Vane en Richard Worley in 1718 en Howell Davis in 1719.

Met die einde van die Spaanse Suksessieoorlog in 1714 het baie kaapvaarders na seerowery oorgeslaan. Hulle het nou hulle eie ontwerpe op ’n swart of rooi agtergrond gebruik. Soms is geel strepe of beelde simbolies van die dood ook gebruik.

Die Amerikaanse historikus Marcus Rediker het beweer die meeste seerowers wat tussen 1716 en 1726 aktief was, was deel van twee groot groepe wat met mekaar verbind was en ’n eenderse struktuur gehad het. Dit kan die redelik vinnige aanvaarding van die swart vlag verduidelik onder ’n groep mans wat oor duisende kilometers van die oseaan aktief was. Dit dui daarop dat die kopbeen-en-doodsbeendere-ontwerp gestandaardiseerd geraak het omtrent dieselfde tyd as waarin die naam Jolly Roger daarvoor aanvaar is. Teen 1730 was die meeste verskillende ontwerpe deur die standaardontwerp vervang.

 

Die Jolly Roger het in die 19de eeu ’n cliché van seerowersfiksie geword. Teen die Victoriaanse tydperk (van 1837) af het die bedreiging van seerowers genoegsaam afgeneem dat dit ’n gewilde onderwerp van fiksie geword het, veral Robert Louis Stevenson se avontuurroman Treasure Island (1883).

Gilbert en Sullivan se komiese opera The Pirates of Penzance, wat sy debuut op 31 Desember 1879 gemaak het, het seerowers as komediekarakters voorgestel en sedert die laat 20ste eeu is seerowers met Jolly Roger-vlae dikwels uitgebeeld as karikatuuragtige of lawwe karakters.

Baie sportspanne gebruik woorde soos "pirate", "raider" of "buccaneer" in hulle bynaam vanweë die fiktiewe beeld van seerowers. Van hulle, soos Suid-Afrika se sokkerspan Orlando Pirates, gebruik ook die Jolly Roger as hulle embleem.

Vlae van 1693 (Thomas Tew) tot 1724 (Edward Low) wat in verskeie bestaande werke oor die geskiedenis van seerowery voorkom.

•  
  ’n Vlag van Edward Low.
•  
  Nog ’n vlg van Low.
•  
  ’n Vlag wat dikwels Jolly Roger genoem word. Dit word dalk verkeerdelik toegeskryf aan Swartbaard.
•  
  Hoewel dit soms John Quelch se vlag genoem word, lyk dit meer soos die beskrywing van ’n vlag van John Phillips.
•  
  Nog ’n vlag wat met Phillips verbind word.
•  
  Bartholomew Roberts se eerste vlag, met hom en die Dood wat ’n uurglas vashou.
•  
  Roberts se nuwe vlag met hom wat op twee kopbene staan – dié van ’n bewoner van Barbados (ABH) en van ’n bewoner van Martinique (AMH) – twee eilande waarteen hy ’n wrok gekoester het.
•  
  "Back From the Dead Red"-vlag, ’n moderne skepping wat toegeskryf word aan (die moontlik fiktiewe) Jacquotte Delahaye.
•  
  Die Jolly Roger van Calico Jack.
•  
  ’n Vlag van "Black Sam" Bellamy, Edward England
  en meer waarskynlik Swartbaard.
•  
  Die vlag van Christopher Condent.
•  
  Glo die vlag van Henry Every, wat ook ’n swarte gebruik het. Albei is dalk moderne verdigsels.
•  
  Walter Kennedy se seerowersvlag.
•  
  Moontlik Thomas Tew se vlag.
•  
  Richard Worley se vlag.
•  
  Emanuel Wynn se vlag.
•  
  Jean Thomas Dulaien se vlag (soortgelyk aan dié van Walter Kennedy).
•  
  ’n Ander vlag van Dulaien.
•  
  Kaptein Napin se vlag.
•  
  ’n Vlag van seerowers wat in die Straat van Florida gevang is.

• Allaway, Jim (2004). Hero of the Upholder. Periscope Publishing. ISBN 1-904381-23-5.
• Admiralty (1997). His Majesty's Submarines. World War II Monographs. Vol. 401 (3de uitg.). Merriam Press.
• Compton-Hall, Richard (2004). Submarines at War 1939–45. Periscope Publishing. ISBN 1-904381-22-7.
• Mackay, Richard (September 2003). A Precarious Existence: British Submarines in World War I. Periscope Publishing. ISBN 1-904381-17-0.
• Simpson, Andy (3 Januarie 2014). Why Would Anyone Want to Swing a Cat?: ... and 499 other questions. Londen: Constable & Robinson Ltd. pp. 163–64. ISBN 978-1849019477.
• Sumner, Ian (25 Oktober 2001). The Royal Navy 1939–45. Osprey Publishing. ISBN 1-84176-195-8.
• Williamson, Gordon (2007). U-Boats Vs Destroyer Escorts: The Battle of the Atlantic. Duel Series. Vol. 3. Osprey Publishing. ISBN 978-1-84603-133-5.

• Bartelski, Adnrzej S. "Dzik – Operational history". Polish Navy Homepage 1939–1947. Polish Navy. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2014. Besoek op 23 Maart 2010.
• Bartelski, Adnrzej S. "Sokol – Operational history". Polish Navy Homepage 1939–1947. Polish Navy. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2011. Besoek op 23 Maart 2010.
• "Submariners – Traditions and Values". Defence Jobs. Australian Defence Force. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Augustus 2008. Besoek op 24 Maart 2010.

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Jolly Roger.

•   Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wiki vertaal.