Grootaaptaal

Sekere primatoloë redeneer dat die primaat se gebruik hiervan wys op hulle vermoë om "taal" te gebruik, hoewel dit nie konsekwent is met sekere definisies van die term nie.

Dieretaalnavorsing poog om die volgende vrae te beantwoord:

• Watter probleme kan diere oplos sonder taal, en kan hulle dit beter oplos na taalonderrig?
• Kan die lesse geleer uit die onderrig van die diere toegepas word op mensekinders?
• Hoe en hoeveel verskil diere se vermoë om te leer van die van die mens?
• Is die vermoëns onderliggend aan taal algemeen of hoogs gespesialiseerd?
• Waar kan die lyn getrek word tussen taal en ander vorms van kommunikasie?

Dit is al opgeteken dat niemenslike diere al gedrag ten toon gestel het wat konsekwent is met menslike sintaksisproduksie. (ʼn produksie is ʼn stroom van lekseme met semantiese inhoud. ʼn Taal is grammatika en ʼn stel lekseme. ʼn Sin, of stelling, is ʼn stroom van lekseme wat ʼn grammatika gehoorsaam, met ʼn begin en ʼn einde.) Van sekere van die hieropvolgende diersoorte kan gesê word dat hulle "verstaan" (ontvang), en sommige kan konsekwente toepaslike grammatikale strome van kommunikasie "toepas" (produseer). David Premack en Jacques Vauclair voer taalnavorsing aan vir die volgende diere:

• Gewone sjimpansees
• Bonoboë
• Gorillas
• Orangoetangs