Fagopyrum Esculentum

Dat gewéinlech Wëllkar (Fagopyrum esculentum Moench.) ass eng Planzenaart aus der Gattung Wëllkar (Fagopyrum) an der Famill vun de Polygonaceae.

Well dës Kulturplanz respektiv Kärenzort zur Famill vun de Polygonaceae gehéiert an net zur Famill vun de Séissgrieser (Poaceae), gëtt se als Pseudofruucht bezeechent. Seng wëll Stamform ass an Zentral- bis Ostasien verbreet.

Gewéinlech Wëllkar
Fagopyrum Esculentum
Wëssenschaftlech Klassifikatioun
Räich Planzeräich
Ofdeelung Magnoliophyta
Klass Magnoliopsida
Ënnerklass Caryophyllidae
Uerdnung Caryophyllales
Famill Polygonaceae
Gattung Fagopyrum
Wëssenschaftlechen Numm
Fagopyrum esculentum
Moench.

Vernakularnimm

  • Lëtzebuergesch: Wëllkar, wëll Kar, Wëllk(u)er, Wëllk(u)ar, wëllt Kueren, Wëllt, Hädekar (N), Hedekuer, Heidekar, Häddekar, Kuebekar, Bochaker, Kouwääss, Mäerzwääss, Spellwääss.
  • Däitsch: Echter Buchweizen, gemeiner Buchweizen.
  • Franséisch: sarrasin, blé noir.
  • Englesch: common buckwheat.

Beschreiwung

Habitus a Blat

Bléiestand, Bléi a Fruucht

Chromosomesaz

Verbreedung a Liewensraum

Natierlecht Verbreedungsgebitt, Wëllform

Verbreedung (weltwäit)

Inhaltsstoffer

Ubau

D'gewéinlecht Wëllkar zu Lëtzebuerg

Fagopyrum Esculentum  00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Verwendung

Kulturelles

Literatur

  • Felten, Claude, 1991. Suivi de croissance, désherbage et défanage du sarrasin. 168 p., Thèse ing. agr. Louvain-la-neuve.
  • Haas, Marcel, 1997. Buchweizen in den westeuropäischen EU-Ländern. Bauerekalenner Jg. 49: 141-173. Lëtzebuerg.
  • Klees, Henri, 1994. Luxemburger Pflanzennamen. Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. VIII. 3. Aufl., 182 S., Pierre Linden, Luxemburg.
  • Kreft, I., C. Ries & C. Zewen, 2007: Das Buchweizenbuch (mit Rezepten aus aller Welt). 2. überarb. u. erw. Aufl., 259 S. Hrsg: Islek ohne Grenzen EWIV, Arzfeld. ISBN 978-2-9599967-1-9.
  • Kreft I., C. Zewen, C. Ries, H. Hagels, S. Jacques-Mutsch, W. Kronberger, P. Kurth, V. Mair, S. Scheucher & R. Wintsch-Lustenberger, 1999. Das Buchweizenbuch (mit Rezepten aus aller Welt). 178 S. Hrsg: Islek ohne Grenzen EWIV. Arzfeld. ISBN 2-9599967-0-4.
  • Zewen, Christian & Christian Ries, 1996. Eine fast vergessene Kulturpflanze im Oesling: der Tatarische Buchweizen (Fagopyrum tataricum (L.) Gaertn.). 7 p. Administration des services techniques de l'agriculture, Luxemburg.

Kuckt och

Um Spaweck

Commons: Fagopyrum esculentum – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen

Tags:

Fagopyrum Esculentum VernakularnimmFagopyrum Esculentum BeschreiwungFagopyrum Esculentum Verbreedung a LiewensraumFagopyrum Esculentum InhaltsstofferFagopyrum Esculentum UbauFagopyrum Esculentum VerwendungFagopyrum Esculentum KulturellesFagopyrum Esculentum LiteraturFagopyrum Esculentum Kuckt ochFagopyrum Esculentum Um SpaweckFagopyrum EsculentumKärenzortenPolygonaceaeWëllkar

🔥 Trending searches on Wiki Lëtzebuergesch:

DonneschdegSophie MouselGiro Rosa 2000Essen (Nordrhein-Westfalen)Marie Luise KaschnitzTransgenderEugène RuppertQuébecHämelmaous-LéidTelekommunikatiounAngèle MirkesLëscht vun de lëtzebuergesche RiedensaartenIrakLëtzebuerg (Land)Robert Louis StevensonPost Office ProtocolHarald Juhnke78André JungBlogDennis Hastert1922Tun TonnarOns HeemechtCapitani21986Gaston DiderichAnouk WagenerUGC 5336De falschen HondMerzigVenus (Planéit)L'essentielAlbert KratzenbergLjuksemburg, LjuksemburgAngélique marquise des angesArmando BauschtasmanienLarisa FaberHandball EschFernand Fox20Systematik (Biologie)PSR 0833-45BockelwalWiefspannenYuriko BackesJV.I.CEisenJean vu LëtzebuergJoseph Leydenbach1963HaaptsäitÉmile PrümJean Giraud1957Christian KmiotekYLidd1934Henri vu LëtzebuergPMichel RodangeFrank GoetzHeterosexualitéit2019🡆 More