ພາສາທືກເຈ

ຜູ້ເວົ້າສ່ວນຫຼາຍຢູ່ໃນຕວກກີ ແລະມີກະຈາຍຢູ່ໃນຊີບ ບູນກາລີ ກະແລັດ ແລະເອີລົບຕາເວັນອອກ ແລະມີຜູ້ເວົ້າອີກຫຼາຍສິບລ້ານຄົນທີ່ອົບພະຍົບໄປຢູ່ໃນເອີລົບຕາເວັນຕົກໂດຍສະເພາະເຢຍລະມັນ. ຕົ້ນກຳເໜີດຂອງພາສາພົບໃນອາຊີກາງ ເຊິ່ງມີການຂຽນຄັ້ງທຳອິດເມື່ອປະມານ 1,200 ປີມາແລ້ວ. ພາສາທືກເຈໂອສະມັນໄດ້ແພ່ຂະຫຍາຍໄປທາງຕາເວັນຕົກ ອັນມີຜົນມາຈາກການຂະຫຍາຍໂຕຂອງຈັກກະວັດໂອສະມັນ. ໃນປີຄ.ສ. 1928 ຫຼັງການປະຕິຮູບຂອງອາທາທືກ ເຊິ່ງແມ່ນປີທຳອິດຂອງຍຸດສາທາລະນະລັດໃໝ່ ມີການປັບປຸງພາສາ ໂດຍແທນທີ່ອັກສອນອາລັບໃນຍຸກໂອສະມັນດ້ວຍອັກສອນລາແຕັງທີ່ເພີ່ມເຄື່ອງໝາຍການອອກສຽງ. ມີການຕັ້ງສະມາຄົມພາສາທືກເຈເພື່ອຫຼຸດການໃຊ້ຄຳຢືມຈາກພາສາຟາລະຊີກັບພາສາອາລັບ ຫັນມາໃຊ້ຄຳດັ້ງເດີມຂອງພາສາກຸ່ມທືກຕາງ.