Klassísk Tónlist: Tónlistarstefna

á árunum 1750-1830 eða þar um bil.

Í daglegu tali er hugtakið klassísk tónlist þó notað um (vestræna) tónlist sem samin er frá því um 1100 til dagsins í dag. Yfirleitt er þá átt við einhverskonar „listræna tónlist“ til aðgreiningar frá öðrum tónlistarstefnum, s.s. þjóðlögum, jazz-, blús-, popp-, eða rokktónlist. Þessi skilgreining er þó óljós, bæði vegna þess að mörk milli tónlistarstefna eru oft ónákvæm og einnig er það misjafnt hvað mönnum finnst vera „listrænt“.

Einnig er hugtakið notað sem samheiti yfir nokkur tónlistarform, óháð því á hvaða tímabili tónlistarsögunnar verkin eru samin. Meðal þessara tónlistarforma eru:

• Fúga
• Kammertónlist
• Kantata
• Konsert
• Ljóðasöngur
• Madrígali
• Messa
• Mótetta
• Ópera
• Óratoría
• Sinfónía
• Sónata

Oft er tónlist líka sögð klassísk ef hún hefur elst vel eða staðist tímans tönn, þó hún sé samin undir öðrum tónlistarstefnum. Til dæmis er oft sagt að tónlist Bítlanna sé orðin klassísk.