Маргарэт Тэтчэр

Першая жанчына, якая пабыла на гэтым посьце, а таксама першая жанчына, якая стала прэм’ер-міністрам эўрапейскай дзяржавы. Прэм’ерства Тэтчэр стала самым працяглым у XX стагодзьдзі. Атрымаўшы мянушку «жалезная лэдзі» за рэзкую крытыку савецкага кіраўніцтва, яна ажыцьцявіла шэраг кансэрватыўных мераў, якія сталі часткай палітыкі гэтак званага «тэтчэрызму».

Маргарэт Тэтчэр
71-ы прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі
4 траўня 1979 — 28 лістапада 1990
Папярэднік:	Джэймз Калаган
Наступнік:	Джон Мэйджар
Лідэр апазыцыі
11 лютага 1975 — 4 траўня 1979
Прэм’ер-міністар:	Гаральд Ўілсан
Папярэднік:	Эдўард Гіт
Наступнік:	Джэймз Калаган
Дзяржсакратар па адукацыі і навуцы
20 чэрвеня 1970 — 4 сакавіка 1974
Прэм’ер-міністар:	Эдўард Гіт
Папярэднік:	Эдўард Шорт
Наступнік:	Рэджынальд Прэнтыс
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася:	13 кастрычніка 1925(1925-10-13)[…] Грэнтэм, Лінкальншыр, Ангельшчына, Брытанская імпэрыя
Памерла:	8 красавіка 2013(2013-04-08)[…] (87 гадоў) Ўэстмінстэр, Лёндан, Вялікабрытанія
Партыя:	Кансэрватыўная партыя Вялікабрытаніі
Сужэнец:	Дэніс Тэтчэр[d]
Дзеці:	сын: Марк дачка: Кэрал
Бацька:	Альфрэд Робэртс
Маці:	Бэатрыс Стэфэрсан
Адукацыя:	Оксфардзкі ўнівэрсытэт
Узнагароды:	сябра Лёнданскага каралеўскага таварыства[d] (1983) Fellow of the Royal Institute of Chemistry[d] (24 кастрычніка 1979) ганаровы грамадзянін Заграба[d] (16 верасьня 1998) Clare Boothe Luce Award[d] (2002) ганаровы доктар Універсітэта Хофстра[d] ганаровы доктар Бар-Іланавага ўнівэрсытэту[d] Чалавек року паводле Financial Times[d] (1987) ганаровы грамадзянін Гданьску[d]
Маргарэт Тэтчэр у Вікісховішчы

Атрымаўшы ў Оксфардзе адукацыю хіміка, стала юрысткай, у 1959 годзе была абраная чальцом Парлямэнту ад Фінчлі. У 1970 годзе была прызначаная міністрам адукацыі й навукі ва ўрадзе кансэрватара Эдўарда Гіта. У 1975 годзе Тэтчэр перамагла Гіта на выбарах новага старшыні Кансэрватыўнай партыі й стала галавой парлямэнцкай апазыцыі, а таксама першай жанчынай, якая ўзначаліла адну з асноўных партыяў Вялікабрытаніі. Пасьля перамогі Кансэрватыўнай партыі на ўсеагульных выбарах 1979 году Маргарэт Тэтчэр стала прэм’ер-міністрам.

Ачоліўшы ўрад, Тэтчэр правяла палітычныя й эканамічныя рэформы для зьмяншэньня беспрацоўя і працяглага эканамічнага заняпаду. Ейная палітычная філязофія й эканамічная палітыка засноўваліся на дэрэгуляцыі, асабліва фінансавай сыстэмы, забесьпячэньні гнуткага рынку працы, прыватызацыі дзяржаўных кампаніяў і памяншэньні ўплыву прафзьвязаў. Высокая папулярнасьць Тэтчэр падчас першых гадоў ейнага кіраваньня паменшылася з-за рэцэсіі й высокага ўзроўню беспрацоўя, але зноў павялічылася падчас Фолклэндзкага канфлікту 1982 году й эканамічнага росту, што прывяло да ейнага пераабраньня ў 1983 годзе.

Тэтчэр была пераабраная ў трэці раз у 1987 годзе, але прапанаваны закон аб дадатковым падатку (анг. poll tax) і погляды на ролю Брытаніі ў Эўрапейскім Зьвязе былі непапулярныя сярод выбарцаў ды чальцоў ейнага ўраду. Пасьля таго, як Майкл Гэзэлтайн аспрэчыў яе лідэрства ў партыі, Тэтчэр была вымушаная падаць у адстаўку з пасады главы партыі й прэм’ер-міністра. Тэтчэр была пажыцьцёвым чальцом Палаты Лордаў. Пасьля сыходу з пасады прэм’ера Тэтчэр адышла ад палітыкі. Напісала кнігу ўспамінаў. Памерла 8 красавіка 2013 году пасьля інсульту. Ёй было 87 гадоў. 17 красавіка яна была крэмаваная, прах пахаваны на тэрыторыі шпіталя каля магілы яе мужа. Разьвітальную цырымонію наведалі каля 200 знакамітых асобаў з усяго сьвету, у тым ліку Каралева Вялікабрытаніі Лізавета II.

  Маргарэт Тэтчэр — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Фундацыя імя Маргарэт Тэтчэр (анг.)
• Маргарэт Тэтчэр і рух за прыватызацыю (анг.)
• Архіўныя матэрыялы датычныя Тэтчэр (анг.)
• Маргарэт Тэтчэр. The Guardian.  (анг.)
• Маргарэт Тэтчэр. The New York Times.  (анг.)
• Маргарэт Тэтчэр. Find a Grave (анг.)