Planeet Theia

Volgens dié hipotese was Theia ’n trojaan van die Aarde omtrent so groot soos Mars, met ’n deursnee van sowat 6 102 km. Die geoloog Edward Young van die Universiteit van Kalifornië, Los Angeles, het op grond van rotse wat in die Apollo-sendings 12, 15 en 17 versamel is, voorgestel Theia het trompop met die Aarde gebots, in teenstelling met die vorige teorie dat die Aarde net skrams getref is. Modelle van die botsing wys Theia se puin het om die Aarde versamel en die vroeë Maan gevorm.

Sommige wetenskaplikes glo die materiaal wat tydens die botsing die lug ingeskiet is, het aanvanklik twee mane gevorm wat later saamgepak en die Maan gevorm het soos ons dit vandag ken. Die Theia-hipotese verduidelik ook hoekom die Aarde se kern groter is as wat verwag kan word van ’n liggaam met sy grootte: Volgens die hipotese het Theia se kors en mantel met die Aarde s’n versmelt.

 

Theia is genoem na die Titaan Theia, wat in die Griekse mitologie die ma was van Selene, die maangodin. Dit loop hand-aan-hand met die idee dat die planeet Theia se botsing met die Aarde die Maan geskep het.

Volgens die reuse-impakhipotese het Theia saam met die proto-Aarde om die Son gewentel, by een van die Aarde-Son se twee stabiele Lagrange-punte, L4 of L5, waar dit geneig sou gewees het om te bly. In dié geval sou dit gegroei het tot moontlik die grootte van Mars. Die swaartekraginvloed van Venus en/of Jupiter het Theia eindelik versteur en dit op ’n koers geplaas waar dit teen die Aarde gebots het.

Volgens die oorspronklike hipotese het Theia die Aarde skrams getref en stukke lawa van albei vormende planete die lug ingeskiet. Dié stukke het afgekoel en óf een Maan gevorm óf twee liggame wat eindelik versmelt het om die Maan te vorm. Daarvolgens sou ’n trompopbotsing gelei het tot die vernietiging van albei planete en ’n soort tweede asteroïdegordel tussen die wentelbane van Venus en Mars geskep het.

Bewyse wat in Januarie 2016 gepubliseer is, toon die moontlikheid dat die liggame wel trompop gebots het en dat Theia se oorblyfsels in beide die Aarde en die Maan gevind kan word. Die blyk veral uit die δ⁴¹K-isotoopverhouding.

Van die begin van die moderne sterrekunde af was daar minstens vier hipoteses oor hoe die Maan ontstaan het:

1. ’n Enkele liggaam het in die Aarde en die Maan verdeel;
2. Die Maan is deur die Aarde se swaartekrag van buite in ’n wentelbaan vasgevang (nes baie mane van die buiteplanete);
3. Die Aarde en Maan het terselfdertyd gevorm uit die Son se akkresieskyf;
4. Theia het met die Aarde gebots.

Die maanrotsmonsters wat deur Apollo-ruimtevaarders teruggebring is, het ’n baie soortgelyke samestelling as die aardkors en is dus waarskynlik in ’n gewelddadige voorval uit die Aarde geruk.

•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki