खड्गप्रसाद ओली

माननीय खड्गप्रसाद ओली MP
खड्गप्रसाद शर्मा ओली
वि.सं २०७५ सालमा, ओली नयाँ दिल्ली २०७५
नेपालको प्रधानमन्त्री
कार्यकाल २०७४ फागुन ३ – २०७८ असार २९
राष्ट्रपति	विद्यादेवी भण्डारी
पूर्वाधिकारी	शेरबहादुर देउवा
उतराधिकारी	शेरबहादुर देउवा
कार्यकाल २०७२ असोज २५ – २०७३ साउन २०
राष्ट्रपति	रामवरण यादव विद्यादेवी भण्डारी
सहायक	विजयकुमार गच्छदार
पूर्वाधिकारी	सुशील कोइराला
उतराधिकारी	पुष्पकमल दाहाल
नेपालको उपप्रधानमन्त्री
कार्यकाल वि.सं २०६२ – वि.सं २०७३
एकाधिपति	राजा ज्ञानेन्द्र
प्रधानमन्त्री	गिरिजाप्रसाद कोइराला
परराष्ट्रमन्त्री
कार्यकाल वि.सं २०६२ – वि.सं २०६३
एकाधिपति	राजा ज्ञानेन्द्र
प्रधानमन्त्री	गिरिजाप्रसाद कोइराला
पूर्वाधिकारी	रमेशनाथ पाण्डे
उतराधिकारी	सहाना प्रधान
गृहमन्त्री
कार्यकाल वि.सं २०५० – वि.सं २०५१
एकाधिपति	राजा वीरेन्द्र
प्रधानमन्त्री	मनमोहन अधिकारी
पूर्वाधिकारी	शेरबहादुर देउवा
उतराधिकारी	खुमबहादुर खड्का
नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (एकीकृत मार्क्सवादी-लेनिनवादी)को अध्यक्ष
बहालवाला
पद बहाली २०७७ फागुन २४
पूर्वाधिकारी	पद स्थापित ( सर्वोच्च अदालतको फैसला अनुसार पार्टी पुनर्स्थापित)
कार्यकाल वि.संं २०७१ – वि.सं २०७५
पूर्वाधिकारी	झलनाथ खनाल
उतराधिकारी	पद खारेज (नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीको अध्यक्षको रूपमा )
नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीको अध्यक्ष
कार्यकाल २०७५ जेठ ३ – २०७७ फागुन २४ सहकर्मी with पुष्पकमल दाहाल
पूर्वाधिकारी	पद स्थापित (नयाँ दल)
उतराधिकारी	पद खारेज (सर्वोच्च अदालतको फैसला अनुसार पार्टी विघटित)
प्रतिनिधि सभा सदस्य
बहालवाला
पद बहाली २०७४ फागुन २०
पूर्वाधिकारी	केशवकुमार बुढाथोकी (प्रतिनिधि सभा सदस्य)
निर्वाचन क्षेत्र	झापा–५
कार्यकाल वि.सं २०५६ – वि.सं २०६४
पूर्वाधिकारी	सिपी मैनाली
उतराधिकारी	गौरीशङ्कर खड्का (पहिलो संविधानसभा सदस्य)
निर्वाचन क्षेत्र	झापा २
कार्यकाल वि.सं २०४७ – वि.सं २०५६
पूर्वाधिकारी	निर्वाचन क्षेत्र स्थापित
उतराधिकारी	गोपालप्रसाद कोइराला
निर्वाचन क्षेत्र	झापा ६
दोस्रो संविधानसभा सदस्य
कार्यकाल २०७० माघ ७ – २०७४ असोज २८
पूर्वाधिकारी	विश्वदीप लिङ्देन लिम्बू
उतराधिकारी	निर्वाचन क्षेत्र खारेज
निर्वाचन क्षेत्र	झापा ७
व्यक्तिगत विवरण
जन्म	(1952-02-22) २२ फेब्रुअरी १९५२ (उमेर ७२) तेह्रथुम जिल्ला, कोशी प्रदेश, नेपाल)
राष्ट्रियता	नेपाली
राजनीतिक दल	नेकपा (एमाले) (२०७५ अगाडि, २०७७–हाल)
अन्य राजनीतिक संलग्नता	नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (वि.सं २०७५–२०७७)
जीवन साथी	राधिका शाक्य
अभिभावक(हरू)	मोहनप्रसाद ओली (बुबा) मधुमाया ओली (आमा)
हस्ताक्षर
वेबसाइट	kpsharmaoli.com.np

पदमा रहँदा ओली बारम्बार छुद्रो बोली , रुखो र टर्रो बोली लगाउने टिप्पणी, आलोचक र मिडियाप्रति शत्रुता, सहकर्मी र व्यापारिक सहयोगीहरूको भ्रष्टाचारमा मौनता, आर्थिक वृद्धिमा असफल हुनु र बजेट खर्चको वाचा नगरेको भन्दै विवादमा तानिएका थिए ।

खड्गप्रसाद ओलीको जन्म बाबु मोहनप्रसाद ओली र मधु ओलीको पुत्रको रूपमा वि सं २००८ साल फागुन ११ गते शनिबार तेह्रथुम जिल्लाको इवा गाउँमा भएको थियो। झापामा विद्यालय जीवन सुरु गरेर ओलीले कक्षा ४ सम्मको अध्ययन गाउँमा पूरा गरेका थिए। ओली झापाको आदर्श माध्यमिक विद्यालयबाट विक्रम संवत् २०२८ साल प्रवेशिका परीक्षा (एसएलसी) उत्तिर्ण भएका थिए। ओली हाल अनन्तलिङ्गेश्वर नगरपालिका–२, बालकोट, भक्तपुरका स्थायी वासिन्दा हुन्।

विक्रम संवत् २०२२ सालमा कम्युनिष्ट राजनीतिमा लागेका ओलीले २०२६ सालमा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीको सदस्यता लिएका थिए। वि.सं २०२८ सालको झापा आन्दोलनका प्रमुखहरु मध्येका एक थिए, त्यही वर्ष उनी जेल परेका थिए। ओली तत्कालिन नेकपा (माले)को संस्थापक मध्येका एक थिए। पञ्चायती व्यवस्थाविरुद्धको सङ्घर्षका क्रममा ओली २०२८ देखि २०४४ सम्म १४ वर्ष जेल जीवन यापन गरेका थिए। २०४४ मा जेलमुक्त भएपछि उनी नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (एकीकृत मार्क्सवादी-लेनिनवादी)को केन्द्रीय समिति सदस्य र २०५४ सम्म लुम्बिनी अञ्चलको इन्चार्ज बनेका थिए।

बहुदलीय प्रजातन्त्र (वि.सं २०४६-२०६२)

नेपालको जनआन्दोलन २०४६ पछि उनी सन् आम निर्वाचन २०४८ मा झापा–६ बाट प्रतिनिधिसभामा निर्वाचित भएका थिए। उनी सन् २०४८ मा नेकपा (एमाले)को विदेश सम्बन्ध विभागको प्रमुख नियुक्त भएका थिए।

उनी २०५१ मा पुन: सांसदमा निर्वाचित भएका थिए र मनमोहन अधिकारीको अल्पमतको सरकारमा गृहमन्त्रीको रूपमा कार्यरत थिए। उनी २०५६ मा झापा निर्वाचन क्षेत्र २ र ६ बाट पुन: निर्वाचित भएका थिए जसमा उनले झापा–६ को सिट त्यागेका थिए।

संक्रमणकालीन अवधि

ओली २०६२ सालमा गिरिजाप्रसाद कोइराला सरकारको अन्तरिम सरकारमा उपप्रधानमन्त्री तथा परराष्ट्रमन्त्री नियुक्त भएका थिए।

उनी झापा-७ बाट २०६४ सालको संविधानसभा निर्वाचनमा पराजित भएका थिए। उनले २०६५ मा भएको नेकपा (एमाले)को आठौँ महाधिवेशन हुँदा झलनाथ खनालसँग अध्यक्षको पदका लागि पनि चुनाव हारेका थिए।

उनी झापा-७ बाट २०७० सालको संविधानसभा निर्वाचनमा निर्वाचित भएका थिए। २०७० माघ २१ मा उनी नेकपा (एमाले) संसदीय दलको नेता बनेका थिए। उनले संसदीय दलको नेताक‍ रूपमा पार्टी अध्यक्ष खनाललाई २३ मतान्तरले पराजित गरेका थिए। पार्टीको नवौँ महाधिवेशनको क्रममा ओली २०७१ सालमा नेकपा (एमाले)को अध्यक्षको रूपमा निर्वाचित भएका थिए।

पहिलो प्रधानमन्त्रीकाल

ओली २०७२ असोज २४ मा संसदीय मतदानमा प्रधानमन्त्री निर्वाचित भएका थिए। व्यवस्थापिका संसदमा ५९७ सदस्यमध्ये ओलीले ३३८ मत प्राप्त गरेका थिए। ओलीको उम्मेदवारीलाई एकीकृत नेकपा (माओवादी), राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी नेपाल र मधेसी जनअधिकार फोरमले अन्य १३ वटा साना दलसँग मिलेर समर्थन गरेका थिए। उनले असोज २५ गते शपथ ग्रहण गरेका थिए।

नेपालको संविधान २०७२ जारी गर्ने प्रवन्धमा भारतले लगाएको आर्थिक नाकाबन्दीले उनको पहिलो मुद्धा नै हावी भएको थियो। उनले भारतीय निर्भरताको प्रतिरोध गर्न चीनसँग संविधान संशोधन गर्ने भारतको अडान र चीनसँग व्यापार तथा पारवहन सन्धिहरूमा हस्ताक्षर गर्ने अडान लिएका थिए।

नेकपा (माओवादी केन्द्र) बाट २०७३ असार २९ मा विद्यमान गठबन्धन सरकारबाट समर्थन फिर्ता लिएपछि र २०७३ असार ३० मा पार्टीले अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गरेपछि नेकपा (एमाले)–नेतृत्वको सरकार र प्रधानमन्त्री ओली अल्पमतमा खुम्चिएका थिए जसका कारण उनलाई राजीनामा दिन दबाब पैदा भएको थियो। तथापि, नेकपा (एमाले)ले गृहमा दर्ता गरिएको अविश्वास प्रस्तावबारे छलफल गर्ने निर्णय गरेको थियो जसले गर्दा सम्बन्धित पक्षहरूको तीन दिने संसदीय बैठक बसेको थियो। प्रक्रियाको क्रममा अन्य दुई प्रमुख दल राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी र मधेसी जनअधिकार फोरमले पनि गठबन्धनबाट समर्थन फिर्ता लिएको थियो। तेस्रो दिन २०७३ साउन ९ मा संसदमा विपक्षी दलहरूलाई सम्बोधन गरेपछि ओलीले राजीनामाको घोषणा गरेका गरेका थिए। भारतले लगाएको आर्थिक नाकाबन्दी विरुद्ध दृढ अडान राख्दै ओलीलाई तल झार्ने षड्यन्त्र गरेको आरोप भारत सरकारमाथि लागेको थियो। भारतको बाह्य मामिला मन्त्रालयले स्पष्ट रूपमा उक्त आरोपलाई अस्वीकार गरेको थियो।

दोस्रो प्रधानमन्त्रीकाल

नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (माओवादी केन्द्र)को समर्थनमा २०७४ सालको प्रतिनिधि सभा निर्वाचनपछि नेकपा (एमाले) प्रतिनिधि सभामा सबैभन्दा ठूलो दल बनेपछि ओली २०७४ फागुन ३ मा दोस्रो पटक प्रधानमन्त्री नियुक्त भएका थिए। उनले २०७४ फागुन २७ मा २७५ सदस्यीय प्रतिनिधि सभामा २६८ मतमध्ये २०८ मतसहित विश्वासको प्रस्ताव पारित गरेका थिए। नेकपा (एमाले) र नेकपा (माओवादी केन्द्र)को वाम गठबन्धन ले २०७५ जेठ ३ मा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा) गठन गरी ओलीको गठबन्धन सरकारलाई बहुमतमा परिणत गर्दै सदनमा दुई तिहाई बहुमत दिलाएको थियो।

जेठ २०७७ मा, ओली सरकारले भारत सरकारद्वारा लिपुलेक पारिको सडकको उद्घाटनको जवाफमा कालापानी, लिपुलेक र लिम्पियाधुराका विवादित इलाकाहरू सहित देशका नयाँ नक्साहरू अनावरण गरेको थियो, जसले गर्दा दुई देशबीच "मनमुटाव" भएको थियो। सरकारले संसदमा मुलुकको आधिकारिक नक्सा र चिह्नलाई संशोधन गर्न संविधान संशोधन विधेयक तत्काल ल्याएको थियो। राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले प्रमाणीकरण गर्नुअघि दुवै सदनमा सर्वसम्मतिले विधेयक पारित भएको थियो।

५ पुस २०७७ मा ओली सरकारले प्रतिनिधिसभा विघटनको सिफारिस गरेको थियो र २०७८ वैशाख १७ र वैशाख २७ मा, निर्वाचनको आह्वान गरेको थियो। यसलाई राष्ट्रपतिले सजिलै समर्थन गरेको एउटा कदमको रूपमा लिने गरिन्छ। ओलीले सत्तारुढ नेकपामा एकपछि अर्को सङ्घर्ष गरेपछि यो कदम चालेको बताइएको थियो। यो कदम पार्टीको गुटसँग टुङ्गिएको थियो। त्यसको नेतृत्व पूर्व प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल र माधवकुमार नेपालले गरेका थिए। उनले सदनमा ओली विरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव दर्ता गर्ने योजना लिएका थिए। विवादास्पद संवैधानिक परिषद् ऐन फिर्ता लिन ओलीको अधैर्यताले सत्तारुढ दलमा थप तनाव उत्पन्न भएको थियो। ओलीको यो निर्णय २०७७ फागुन ११ मा सर्वोच्च अदालतले बदर गरेको थियो। प्रधानन्यायाधीश चोलेन्द्रशम्शेर राणा नेतृत्वको संवैधानिक इजलासले संसद विघटनलाई असंवैधानिक ठहर गर्दै सदनलाई पुनर्बहाली गर्न र संसदको बैठक १३ दिनभित्र गर्न आह्वान गरेको थियो। ओलीले सर्वोच्च अदालतको फैसला स्वीकार गर्दै २०७७ फागुन २३ मा, संसद्को बैठक आह्वान गरेका थिए।

२३ फागुन २०७७ मा सर्वोच्च अदालतले नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीलाई ऋषिराम कट्टेललाई प्रदान गर्ने ऐतिहासिक फैसला सुनाएको थियो। उनले नेकपा (एमाले) र नेकपा (माओवादी केन्द्र) विलय भएपछि गठन भएको नेकपालाई आफ्नो दलको नाम उपलब्ध गराउने निर्वाचन आयोगको फैसलालाई चुनौती दिएको थिए। अदालतको फैसलाले ओली र दाहालको नेतृत्वमा संयुक्त रूपमा सत्तारुढ दललाई अमान्य बनाएको थियो। यो फैसलाले पूर्व नेकपा (एमाले) र नेकपा (माओवादी केन्द्र) दलहरूलाई प्रभावकारी ढङ्गले पुनर्बहाली गरेको थियो। यसले ओली सरकारलाई फेरि गठबन्धनमा परिणत गरेको थियो। नेकपा (माओवादी केन्द्र) ले २०७७ फागुन २९ मा आफ्ना मन्त्रीहरूलाई सम्झाएर २०७८ वैशाख २२ मा ओली सरकारबाट दिएको समर्थन फिर्ता लिएको थियो। त्यसलाई प्रभावकारी ढङ्गले अल्पमतको सरकारमा परिणत गरेको थियो।

२०७८ वैशाख २७ मा, प्रतिनिधि सभामा खसेको कुल २३२ मतमध्ये ९३ मत मात्र प्राप्त गर्दै ओलीले विश्वासको मत प्राप्त गर्न असमर्थ रहेका थिए। विश्वासको मत प्राप्त गर्न आवश्यक १३६ मतको बहुमत पुग्न नसक्दा ओली ४३ मतले कम भएको थियो। राष्ट्रपतिद्वारा अर्को प्रधानमन्त्री नियुक्त नभएसम्म उनको हैसियत पछि सरोकारवाला प्रधानमन्त्रीको दर्जामा परिणत भएको थियो।

तेस्रो प्रधानमन्त्रीकाल

ओलीलाई राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले २०७८ वैशाख ३० मा तेस्रो पटक प्रधानमन्त्री नियुक्त गरेकी थिइन्। अल्पमतको प्रधानमन्त्री भए पनि विपक्षी दलमध्ये कुनै पनि दलले बहुमतको सरकार गठन गर्न वा त्यसका लागि आफ्नो दावी उपलब्ध समय सीमाभित्र राख्न असमर्थ रहेका थिए। २०७८ जेठ ८ मा मध्यरातमा राष्ट्रपतिद्वारा प्रतिनिधि सभा विघटनपछि ओली सरकार नयाँ निर्वाचन सम्पन्न नभएसम्म अन्तरिम सरकारमा परिणत भएको थियो। मध्यावधि निर्वाचन कात्तिक २६ र २०७८ मङ्सिर ३ का लागि तय गरिएको थियो।

२०७८ असार २८ मा विपक्षी गठवन्धनले दायर गरेको प्रतिनिधिसभा विघटन विरुद्धको रिटको सुनुवाइ गर्न गठित सर्वोच्च अदालतको संवैधानिक इजलासले राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले प्रधानमन्त्री ओलीको सिफारिसमा प्रतिनिधिसभा भङ्ग गर्ने निर्णय गैरकानुनी भएको उल्लेख गर्दै नेपाली काङ्ग्रेसका सभापति शेरबहादुर देउवालाई २८ घण्टाभित्र प्रधानमन्त्री नियुक्त गर्न आदेश दिएको थियो।

प्रधानमन्त्रीबाट हटेपछि, २०७८ मङ्सिर १० मा, चितवनमा भएको नेकपा एमालेको दशौँ राष्ट्रिय महाधिवेशनमा उनी अध्यक्षमा पुन:निर्वाचित भएका थिए।

उनी नेकपा (एमाले)को तर्फबाट टिकट प्राप्त गर्दै प्रतिनिधि सभामा २०४८, २०५१, २०५६, र २०७४मा निर्वाचित भएका थिए। उनले आम निर्वाचन २०५६मा दुईवटा निर्वाचन क्षेत्रबाट चुनाव जितेका थिए। संविधानसभा निर्वाचन, २०६४मा उनले पराजय बेहोरेका थिए। यस तालिकामा शीर्ष प्रतिस्पर्धीहरू मात्र समेटिएको छ।

आम निर्वाचन २०४८

आम निर्वाचन २०५१

आम निर्वाचन २०५६

संविधानसभा निर्वाचन, २०६४

संविधानसभा निर्वाचन २०७०

२०७२ को संसदीय प्रधानमन्त्री पदको निर्वाचन

प्रतिनिधिसभा निर्वाचन, २०७४

जेलबाट छुटेपछि ओलीको राधिका शाक्यसँग विवाह गरेका थिए। उनीहरूको पहिलो भेट पार्टीका एक कार्यक्रममा भएको थियो।

स्वास्थ समस्य

ओलीले दुई पटक मिर्गौला प्रत्यारोपण गरेका छन्। पहिलो पटक २०६३ मा नयाँ दिल्लीको अपोलो अस्पतालमा प्रत्यारोपण गरिएको थियो। २०७६ सालमा त्रिभुवन विश्वविद्यालय शिक्षण अस्पताल, काठमाडौँमा दोस्रो पटक उनको मृगौला प्रत्यारोपण गरिएको थियो। दोस्रो प्रत्यारोपणका लागि उनले ३२ वर्षीया समिक्षा सङ्ग्रौलाबाट मिर्गौला पाएका थिए । समिक्षा सङ्गौला ओलीको भान्जी रहेको जनाइएको थियो। २०६३ मा मृगौला प्रत्यारोपण गरेका नयाँ दिल्लीका एक वरिष्ठ प्रत्यारोपण चिकित्सक पनि काठमाडौँमा यस प्रक्रियालाई सहयोग गर्न उपस्थित भएका थिए।

केपी शर्मा ओलीले विभिन्न कार्यक्रमहरूमा विवादास्पद दावी तथा टीकाटिप्पणी गरेका छन्। उनले आफ्ना भनाइहरूमा विभिन्न किसिमका उखान टुक्काको पनि प्रयोग गर्ने गरेका छन्। यस्ता केही दावीहरूले दोहोर अर्थ दिनुका साथै आलोचना पनि भएको थियो। उनका केही विवादास्पद दाबीहरू यस प्रकार छन्:

१) सुपर कम्प्युटर, माघ २०७५: ओलीले नेपालले निर्माण गरिरहेको सुपरकम्प्युटर देखेर संसार नै चकित भएको दावी गरेका थिए। उनले बनेपा आइटी पार्कमा निर्माण भइरहेको कम्प्युटरलाई सङ्केत गर्दै आएका थिए। कम्पुटिङ पावरको कमी भए पनि निर्माताहरुले सुपर कम्प्युटर भएको दावी गरेका छन्।

२) गैँडा र सगरमाथा, भदौ २०७६: ओलीले गैँडाको लागि प्रयोग गरिने अङ्ग्रेजी शब्द राइनो र सगरमाथालाई जनाउने माउन्ट एभरेस्टलाई नेपाली शब्द गैँडा र सगरमाथा प्रयोग गर्नुपर्ने बताएका थिए।

३) भारतीय कोरोनाभाइरस, २०७७ बैशाख : नेपालमा कोभिड–१९ महामारीका बेला ओलीले 'चिनियाँ वा इटालेेेली भाइरस' भन्दा पनि 'भारतीय भाइरस' बढी खतरनाक भएको भन्दै आक्रोश पोखेका थिए। उनले यो कुरा संसदलाई सम्बोधन गर्दै गर्दा भनेका थिए जहाँ उनले राष्ट्रव्यापी बन्दाबन्दी उल्लङ्घन गर्ने व्यक्तिहरूमा कोरोनाभाइरसको बढ्दो सङ्ख्यालाई दोषी ठहर्‍याएका थिए। उनले विशेष गरी भारतबाट नेपालमा सुटुक्क छिर्नेहरूलाई निशाना बनाएका थिए। भारतबाट अवैध माध्यमबाट आउने मानिसहरूले देशमा भाइरस फैलाउँदैछन् भनेर दावी गरेका थिए जसले गर्दा भारतका सञ्चार माध्यमहरूको ध्यानाकर्षण गरेको थियो।

३) हाच्छ्युँ सम्बन्धित भनाइ, २०७७ असार : राष्ट्रियसभालाई सम्बोधन गर्दै ओलीले कोरोना ज्वरोजस्तै हो, यदि यो रोग लाग्यो भने, कसैले हाच्छ्युँ गर्ने र तातोपानी र बेसार सेवन गरेर भाइरसलाई धपाउनुपर्ने दावी गरेका थिए जसले राष्ट्रिय सञ्चार माध्यम र सामाजिक सञ्जालमा बहस उत्पन्न गरेको थियो। उनले लसुन र बेसारले कोरोनाभाइरस विरुद्ध लड्न रोग प्रतिरोधात्मक प्रणालीलाई बढाउन मदत गर्ने बताएका थिए।

४) भगवान राम एक नेपाली हुन् भन्ने भनाइ: असार २०७७: कवि भानुभक्त आचार्यको २०७औँ जन्म जयन्ती मनाउने कार्यलाई सम्बोधन गर्दै ओलीले भगवान रामको जन्म नेपालमा भएको दावी गरेका थिए भने उनले भारतले नक्कली अयोध्या सिर्जना गरेको बताएका थिए। उनले दक्षिण नेपालको ठोरीलाई रामको जन्मस्थल भएको दावी गरेका थिए भने भारतको अयोध्याबाट सीतासँग विवाह गर्न पूर्वी नेपालको जनकपुर पुग्नु रामका लागि असम्भव रहेको बताएका थिए। पछि उनले यस विषयमा छानबिन गर्न आदेश दिएका थिए। उनले त्यस क्षेत्रका अधिकारीहरुलाई अयोध्यापुरी कहाँ छ भन्ने विषयमा अध्ययन गर्न आग्रह गरेका थिए। उनले वास्तविक अयोध्याको बलियो प्रमाण पनि भेट्टाएको दावी गरेका थिए। यसमा सोमेश्वर गढी र वाल्मीकि आश्रमका भग्नावशेषहरू पनि समावेश भएको र यी दुवै भगवान रामसँग सम्बन्धित रहेको उनले बताएका थिए।

५) योगको उत्पत्ति नेपाल: असार २०७७ मा, ओलीले योगको उत्पत्ति नेपालबाट भएको दावी गरेका थिए। २०७८ असार ७ मा अन्तर्राष्ट्रिय योग दिवसको अवसरमा ओलीले योगको उत्पत्ति उत्तराखण्ड र विशेष गरी नेपालमा भएको दावी गरेका थिए। उनका अनुसार योग विज्ञानको स्थापना भएको समयमा भारत एक देशको रूपमा अस्तित्वमा थिएन। यसले गर्दा नेपाली र भारतीय सामाजिक सञ्जालहरूबाट एकपछि अर्को प्रतिक्रिया प्राप्त भएको थियो।