ഇമ്മ്യൂണോളജി

ആരോഗ്യാവസ്ഥയിലും രോഗാവസ്ഥയിലും രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ ഫിസിയോളജിക്കൽ പ്രവർത്തനത്തിൻറെ രേഖാചിത്രവും ക്ഷമതയും സാംഗത്യവും ഇമ്യൂണോളജി നൽകുന്നു. രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയിലെ തകരാറുകൾ (ഉദാഹരണത്തിന് ഓട്ടോഇമ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ, പ്രതിരോധശേഷി കുറയൽ, അവയവമാറ്റങ്ങൾ അസ്വീകാര്യമാകുക) രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയിലെ ഘടകങ്ങളുടെ ഭൗതിക, രാസ, ജൈവ ലക്ഷണങ്ങൾ, എന്നിവയെപ്പറ്റിയുള്ള വിവരങ്ങളും ഇമ്യൂണോളജി നൽകുന്നു. ഗൈനക്കോളജി, റുമറ്റോളജി, വൈറോളജി, ബാക്ടീരിയോളജി, പാരാസൈറ്റോളജി, സൈക്യാട്രി, ഡെർമറ്റോളജി എന്നീ നിരവധി വൈദ്യശാസ്ത്ര വിഭാഗങ്ങളിൽ ഇമ്മ്യൂണോളജിക്ക് ഏറെ പ്രാധാന്യമുണ്ട്.

Immunology

System	Immune
Subdivisions	Cellular Clinical Genetic (Immunogenetics) Humoral Molecular
Significant diseases	Rheumatoid arthritis Inflammation Autoimmune disease Hypersensitivity Immune disorder Immunodeficiency
Significant tests	Agglutination Immunoassay Immunoprecipitation Serology
Specialist	Immunologist

റഷ്യൻ ജീവശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഇല്യ ഇലിച് മെക്നിക്കോവ് ആണ് ഈ പദം ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചത്. അദ്ദേഹം രോഗപ്രതിരോധശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് പഠനം നടത്തി 1908 ൽ നോബൽ സമ്മാനം നേടി. ചെറിയ മുള്ളുകൾ നക്ഷത്ര മത്സ്യ ലാർവകളിലേക്ക് കടത്തുകയും തുടർന്ന് മുള്ളുകൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള അസാധാരണ കോശങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. ശരീരത്തിന്റെ സമഗ്രത നിലനിർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന്റെ സജീവ പ്രതികരണമായിരുന്നു ഇത്. ശരീരം ഒരു വിദേശ വസ്തുവിനെതിരെ സ്വയം പ്രതിരോധിക്കുന്ന ഫാഗോ സൈറ്റോസിസ് എന്ന ഈ പ്രതിഭാസം ആദ്യമായി നിരീക്ഷിച്ചത് മെക്നിക്കോവാണ്.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ പ്രധാന ലിംഫോയിഡ് അവയവങ്ങൾ തൈമസ്, അസ്ഥി മജ്ജ , പ്ലീഹ, ടോൺസിലുകൾ, ലിംഫ് വെസ്സലുകൾ, ലിംഫ് നോഡുകൾ, അഡിനോയിഡുകൾ, കരൾ തുടങ്ങിയവയാണ്. ആരോഗ്യസ്ഥിതി അത്യാഹിത നിലയിലേക്ക് വഷളാകുമ്പോൾ, തൈമസ്, പ്ലീഹ, അസ്ഥി മജ്ജ, ലിംഫ് നോഡുകൾ, മറ്റ് ലിംഫറ്റിക് ടിഷ്യുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള രോഗപ്രതിരോധ വ്യവസ്ഥയിലെ അവയവങ്ങളുടെ ഭാഗങ്ങൾ രോഗികൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്ത് എടുത്ത് പരിശോധന നടത്താറുണ്ട്.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ പല ഘടകങ്ങളും സെല്ലുലാർ സ്വഭാവമുള്ളവയാണ്, അവ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക അവയവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടില്ല, മറിച്ച് ശരീരത്തിലുടനീളം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന വിവിധ ടിഷ്യൂകളിൽ ഉൾച്ചേർക്കുകയോ വിതരണം ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്നു.

ക്ലാസിക്കൽ ഇമ്മ്യൂണോളജി, എപ്പിഡെമിയോളജി, മെഡിസിൻ എന്നീ മേഖലകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് ശരീര വ്യവസ്ഥകൾ, രോഗകാരികൾ, പ്രതിരോധശേഷി എന്നിവ തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നു. പ്രതിരോധശക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യകാല എഴുതിയ പരാമർശം ബി.സി. 430 ൽ ഏതൻസിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. ഒരിക്കൽ രോഗം വന്ന് മാറിയ ആളുകൾക്ക് രണ്ടാം തവണ അതേ രോഗം പിടിപെടാതെ രോഗികളെ പരിചരിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് തുസ്സിഡിഡീസ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. മറ്റു പല പുരാതന സമൂഹങ്ങളിലും ഈ പ്രതിഭാസത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശങ്ങളുണ്ട്, എന്നിരുന്നാലും 19, 20 നൂറ്റാണ്ടുകൾ വരെ ഈ ആശയം ശാസ്ത്രീയ സിദ്ധാന്തമായി വികസിച്ചിരുന്നില്ല.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന തന്മാത്ര, സെല്ലുലാർ ഘടകങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം, അവയുടെ പ്രവർത്തനവും പ്രതിപ്രവർത്തനവും ഉൾപ്പെടെയുള്ളവ എല്ലാം, ഇമ്മ്യൂണോളജിയുടെ ശ്രദ്ധാ കേന്ദ്രങ്ങളാണ്. രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയെ കൂടുതൽ പ്രാകൃത ഇന്നേറ്റ് (സ്വതസിദ്ധമായ) രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനമായും കശേരുക്കളിൽ അക്വയേഡ് അല്ലെങ്കിൽ അഡാപ്റ്റീവ് രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനമായും തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തേതിനെ ഹ്യൂമറൽ (അല്ലെങ്കിൽ ആന്റിബോഡി), സെൽ-മെഡിറ്റേറ്റഡ് ഘടകങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിരിക്കുന്നു.

രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വസ്തുവാണ് ആന്റിജൻ. ആന്റിജനെ തിരിച്ചറിയുന്നതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കോശങ്ങൾ ലിംഫോസൈറ്റുകളാണ്. തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ, അവ ആന്റിബോഡികൾ സ്രവിക്കുന്നു. രോഗമുണ്ടാക്കുന്ന സൂക്ഷ്മാണുക്കളെ നിർവീര്യമാക്കുന്ന പ്രോട്ടീനുകളാണ് ആന്റിബോഡികൾ. ആന്റിബോഡികൾ രോഗകാരികളെ നേരിട്ട് കൊല്ലുന്നില്ല, പകരം, ആന്റിജനുകൾ മറ്റ് രോഗപ്രതിരോധ കോശങ്ങളായ ഫാഗോസൈറ്റുകൾ അല്ലെങ്കിൽ എൻ‌കെ സെല്ലുകൾ നശിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ലക്ഷ്യങ്ങളായി തിരിച്ചറിയുന്നു.

ആന്റിബോഡികളും ആന്റിജനുകളും തമ്മിലുള്ള പ്രതിപ്രവർത്തനമാണ് ഹ്യൂമറൽ (ആന്റിബോഡി) പ്രതികരണം. ആന്റിബോഡികൾ ബി-ലസികാണു എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രത്യേക തരം രോഗപ്രതിരോധ കോശങ്ങളിൽ നിന്ന് പുറത്തുവിടുന്ന നിർദ്ദിഷ്ട പ്രോട്ടീനുകളാണ്, അതേസമയം ആന്റിജനുകൾ ആന്റിബോഡികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന എന്തും ആയി നിർവചിക്കപ്പെടുന്നു. ഇമ്യൂണോളജി ഈ രണ്ട് ബയോളജിക്കൽ എന്റിറ്റികളുടെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചും അവയ്ക്കുള്ള സെല്ലുലാർ പ്രതികരണത്തെക്കുറിച്ചും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഉപാപചയ രോഗങ്ങൾ, ഹൃദയ രോഗങ്ങൾ, കാൻസർ, അൽഷിമേഴ്സ് രോഗം പോലെ നാഡീവ്യൂഹസംബന്ധിയായ രോഗങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ പരമ്പരാഗതമായി രോഗപ്രതിരോധശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധമില്ല എന്ന് കരുതിപ്പോരുന്നിരുന്ന പല സാധാരണ വൈകല്യങ്ങളുടെയും വികാസത്തിന് രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണങ്ങൾ കാരണമാകുമെന്ന് ഇപ്പോൾ വ്യക്തമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കൂടാതെ, പകർച്ചവ്യാധികളിൽ (ക്ഷയം, മലേറിയ, ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ്, ന്യുമോണിയ, ഛർദ്ദി, ഹെൽമിൻത്ത് പകർച്ചവ്യാധികൾ) രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ നേരിട്ടുള്ള പ്രത്യാഘാതങ്ങളുണ്ട്. അതിനാൽ, ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം, ബയോമെഡിക്കൽ ഗവേഷണം, ബയോടെക്നോളജി എന്നീ മേഖലകളിലെ പുരോഗതിക്ക് രോഗപ്രതിരോധ മേഖലയിലെ ഗവേഷണങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യമുണ്ട്.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ തകരാറുകൾ (പരാജയം, അസാധാരണമായ പ്രവർത്തനം, സിസ്റ്റത്തിന്റെ സെല്ലുലാർ ഘടക മാരകമായ വളർച്ച) മൂലമുണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനമാണ് ക്ലിനിക്കൽ ഇമ്മ്യൂണോളജി. പത്തോളജിയിലും ക്ലിനിക്കൽ സ്പെഷ്യാലിറ്റികളിലും രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണങ്ങൾ ഒരു പങ്കു വഹിക്കുന്ന മറ്റ് സിസ്റ്റങ്ങളുടെ രോഗങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ തകരാറുകൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങൾ രണ്ട് വിശാലമായ വിഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു:

• ഇമ്മൂണോഡെഫിഷ്യൻസി, ഇതിൽ രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ ഭാഗങ്ങൾ മതിയായ പ്രതികരണം നൽകുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുന്നു (ഉദാഹരണങ്ങളിൽ ക്രോണിക് ഗ്രാനുലോമാറ്റസ് രോഗം, പ്രൈമറി ഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു);
• ഓട്ടോഇമ്മ്യൂണിറ്റി, അതിൽ രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥ സ്വന്തം ഹോസ്റ്റിന്റെ ശരീരത്തെ തന്നെ ആക്രമിക്കുന്നു (ഉദാഹരണങ്ങളിൽ സിസ്റ്റമിക് ല്യൂപ്പസ് എറിത്തമറ്റോസസ്, റൂമറ്റോയ്ഡ് ആർത്രൈറ്റിസ്, ഹാഷിമോട്ടോ രോഗം, മയസ്തീനിയ ഗ്രാവിസ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു).

മറ്റ് രോഗപ്രതിരോധ വൈകല്യങ്ങളിൽ അപകടകരമല്ലാത്ത സംയുക്തങ്ങളോട് അനുചിതമായി പ്രതികരിക്കുന്ന വിവിധ ഹൈപ്പർസെൻസിറ്റിവിറ്റികൾ (ആസ്ത്മ, മറ്റ് അലർജികൾ എന്നിവ) ഉൾപ്പെടുന്നു.

രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയെ ബാധിക്കുന്ന ഏറ്റവും അറിയപ്പെടുന്ന രോഗം എയ്‌ഡ്‌സ്‌ ആണ്, സിഡി 4 + ("ഹെൽപ്പർ") ടി സെല്ലുകൾ, ഡെൻഡ്രിറ്റിക് സെല്ലുകൾ, മാക്രോഫേജുകൾ എന്നിവയെ ഹ്യൂമൻ ഇമ്മ്യൂണോ ഡെഫിഷ്യൻസി വൈറസ് (എച്ച്ഐവി) അടിച്ചമർത്തുന്നത് മൂലമുണ്ടാകുന്ന രോഗാവസ്ഥയാണ് ഇത്.

അലോഗ്രാഫ്റ്റുകൾ (ട്രാൻസ്പ്ലാൻറ് നിരസിക്കൽ) നശിപ്പിക്കാനുള്ള രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങളെ തടയുന്നതിനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങളും ക്ലിനിക്കൽ ഇമ്മ്യൂണോളജിസ്റ്റുകൾ പഠിക്കുന്നു.

ആന്റിജനുകളോട് പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശരീരത്തിന്റെ കഴിവ് ഒരു വ്യക്തിയുടെ പ്രായം, ആന്റിജൻ തരം, മാതൃ ഘടകങ്ങൾ, ആന്റിജൻ അവതരിപ്പിക്കുന്ന പ്രദേശം എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. നവജാത ശിശുക്കൾ ഫിസിയോളജിക്കൽ ഇമ്മ്യൂണോ ഡെഫിഷ്യൻസി അവസ്ഥയിലാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, കാരണം അവരുടെ സ്വതസിദ്ധവും അഡാപ്റ്റീവ് ആയതുമായ രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണങ്ങൾ വളരെയധികം അടിച്ചമർത്തപ്പെടുന്നു. ജനിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, കുട്ടിയുടെ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി പ്രോട്ടീൻ ആന്റിജനുകളോട് അനുകൂലമായി പ്രതികരിക്കും, അതേസമയം ഗ്ലൈക്കോപ്രോട്ടീൻ, പോളിസാക്രറൈഡുകൾ എന്നിവയോട് പ്രതികരിക്കില്ല. വാസ്തവത്തിൽ, നിയോനേറ്റുകളെ ബാധിക്കുന്ന പല അണുബാധകൾക്കും കാരണം വിറുലൻസ് കുറഞ്ഞ അണുക്കളായ സ്റ്റഫൈലോകോക്കസ്, സ്യൂഡോമോണസ് എന്നിവയാണ്. നവജാതശിശുക്കളിൽ, ഓപ്‌സോണിക് പ്രവർത്തനവും കോബ്ലിമെൻ്റ് കാസ്കേഡ് സജീവമാക്കാനുള്ള കഴിവും വളരെ പരിമിതമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു നവജാതശിശുവിന്റെ C3 ശരാശരി നില മുതിർന്നവരിൽ കാണപ്പെടുന്നതിന്റെ 65% ആണ്. നവജാതശിശുക്കളിൽ ഫാഗോസൈറ്റിക് പ്രവർത്തനവും വളരെയധികം കുറഞ്ഞിരിക്കും. താഴ്ന്ന ഓപ്‌സോണിക് പ്രവർത്തനവും ഇന്റഗ്രിൻ, സെലക്റ്റിൻ റിസപ്റ്ററുകളുടെ അപ്-റെഗുലേഷൻ കുറയുന്നതുമാണ് ഇതിന് കാരണം, ഇത് എൻ‌ഡോതീലിയത്തിലെ അഡീഷൻ തന്മാത്രകളുമായി സംവദിക്കാനുള്ള ന്യൂട്രോഫിലുകളുടെ കഴിവ് പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു. അവയുടെ മോണോസൈറ്റുകൾ മന്ദഗതിയിലായതിനാൽ, എടിപി ഉൽ‌പാദനം കുറയുന്നു, ഇത് നവജാതശിശുവിന്റെ ഫാഗോസൈറ്റിക് പ്രവർത്തനത്തെ പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു. മൊത്തം ലിംഫോസൈറ്റുകളുടെ എണ്ണം മുതിർന്നവരേക്കാൾ വളരെ ഉയർന്നതാണെങ്കിലും, സെല്ലുലാർ, ഹ്യൂമറൽ പ്രതിരോധശേഷി എന്നിവ കുറവായിരിക്കും. നവജാതശിശുക്കളിൽ ആന്റിജൻ പ്രസൻ്റി്റിങ്ങ് സെല്ലുകൾക്ക് ടിസെല്ലുകൾ സജീവമാക്കാനുള്ള കഴിവ് കുറയുന്നു. കൂടാതെ, നവജാതശിശുവിൻ്റെ ടി സെല്ലുകൾ മോശമായി വ്യാപിക്കുകയും വളരെ ചെറിയ അളവിൽ സൈറ്റോകൈനുകൾ IL-2, IL-4, IL-5, IL-12, IFN-g എന്നിവ ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇത് ഹ്യൂമറൽ പ്രതികരണവും ഫാഗോസിറ്റിക് പ്രവർത്തനവും സജീവമാക്കുന്നതിനുള്ള ശേഷിയെ പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു. മാക്രോഫേജ്. ബ കോശങ്ങൾ നേരത്തേ വികസിക്കുന്നുവെങ്കിലും അവയും പൂർണ്ണമായും സജീവമല്ല.

 

ശരീരത്തിന്റെ രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തിൽ മാതൃ ഘടകങ്ങളും ഒരു പങ്കു വഹിക്കുന്നു. ജനിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള ഇമ്യൂണോഗ്ലോബുലിൻ മാതൃ IgG ആണ്. ഈ ആന്റിബോഡികൾ മറുപിള്ളയിൽ നിന്ന് ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിലേക്ക് FcRn (നിയോനാറ്റല് എഫ്‌സി റിസപ്റ്റർ) ഉപയോഗിച്ച് മാറുന്നു. IgM, IgD, IgE, IgA എന്നിവ മറുപിള്ളയെ മറികടക്കുന്നില്ല എന്നതിനാൽ അവ ജനിക്കുമ്പോൾ കണ്ടെത്താനാകില്ല. ചില IgA മുലപ്പാലിലൂടെ ലഭിക്കുന്നു. നിഷ്ക്രിയമായി നേടിയ ഈ ആന്റിബോഡികൾക്ക് നവജാതശിശുവിനെ 18 മാസം വരെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിയും, പക്ഷേ അവയുടെ പ്രതികരണം സാധാരണയായി ഹ്രസ്വമാണ്. ഈ ആന്റിബോഡികൾക്ക് നെഗറ്റീവ് പ്രതികരണം സൃഷ്ടിക്കാനും കഴിയും. നിഷ്ക്രിയമായി നേടിയ മാതൃ ആന്റിബോഡികൾക്ക് സജീവമായ രോഗപ്രതിരോധത്തിനുള്ള ആന്റിബോഡി പ്രതികരണത്തെ അടിച്ചമർത്താൻ കഴിയും. അതുപോലെ, വാക്സിനേഷനോടുള്ള ടി-സെല്ലുകളുടെ പ്രതികരണം മുതിർന്നവരെ അപേക്ഷിച്ച് കുട്ടികളിൽ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, മുതിർന്നവരിൽ Th1 പ്രതികരണങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന വാക്സിനുകൾ നവജാതശിശുക്കളിൽ സമാനമായ പ്രതികരണങ്ങൾ ഉടനടി പുറപ്പെടുവിക്കുന്നില്ല. ജനിച്ച് ആറ് മുതൽ ഒൻപത് മാസം വരെ, കുട്ടിയുടെ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി ഗ്ലൈക്കോപ്രോട്ടീനുകളോട് കൂടുതൽ ശക്തമായി പ്രതികരിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു, പക്ഷേ സാധാരണയായി പോളിസാക്രറൈഡുകളോടുള്ള പ്രതികരണത്തിൽ പ്രകടമായ പുരോഗതിയില്ല, അവയ്ക്ക് കുറഞ്ഞത് ഒരു വയസ്സ് വരെ പ്രായമാകേണ്ടതുണ്ട്. വാക്സിനേഷൻ ഷെഡ്യൂളുകളിൽ കാണപ്പെടുന്ന വ്യത്യസ്ത സമയ ഫ്രെയിമുകൾക്ക് ഇത് കാരണമാകാം.

കൌമാരപ്രായത്തിൽ, മനുഷ്യ ശരീരം ഹോർമോണുകൾ മധ്യസ്ഥത വഹിക്കുന്ന വിവിധ ഭൌതിക, ശാരീരിക, രോഗപ്രതിരോധ മാറ്റങ്ങൾക്ക് വിധേയമാവുകയും. സ്ത്രീകളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഹോർമോൺ 17-β- എസ്ട്രാഡിയോൾ (ഒരു ഈസ്ട്രജൻ) ആണ്, പുരുഷന്മാരിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടത് ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ ആണ്. എസ്ട്രാഡിയോൾ സാധാരണയായി 10 വയസ്സിലും ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ അതിന് കുറേ മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞും പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഈ സ്റ്റിറോയിഡുകൾ പ്രാഥമിക, ദ്വിതീയ ലൈംഗിക സ്വഭാവസവിശേഷതകളിൽ മാത്രമല്ല, രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ വികാസത്തിലും നിയന്ത്രണത്തിലും സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു എന്നതിന് തെളിവുകളുണ്ട്, ഇതിൽ ഓട്ടോഇമ്മ്യൂണിറ്റി വർദ്ധിക്കുന്നതിനുള്ള അപകടസാധ്യതയും ഉൾപ്പെടുന്നു. ബി സെല്ലുകളിലെയും മാക്രോഫേജുകളിലെയും സെൽ ഉപരിതല റിസപ്റ്ററുകൾ സിസ്റ്റത്തിലെ ലൈംഗിക ഹോർമോണുകളെ കണ്ടെത്തിയേക്കാം എന്നതിന് ചില തെളിവുകളുണ്ട്.

സ്ത്രീ ലൈംഗിക ഹോർമോൺ 17-β- എസ്ട്രാഡിയോൾ രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തിന്റെ തോത് നിയന്ത്രിക്കുന്നതായി കാണിക്കുന്നു, ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ പോലുള്ള ചില പുരുഷ ആൻഡ്രോജൻ അണുബാധയ്ക്കുള്ള സ്ട്രെസ്സ് റസ്പോൺസ് അടിച്ചമർത്തുന്നതായും കരുതുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, മറ്റ് ആൻഡ്രോജനുകൾ, ഡിഎച്ച്ഇഎ പോലുള്ളവ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

പ്രായപൂർത്തിയാകുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ശാരീരിക വ്യതിയാനങ്ങളായ തൈമിക് ഇൻവോളേഷൻ രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തെയും ബാധിക്കുന്നു.

ഇക്കോ ഇമ്മ്യൂണോളജി അല്ലെങ്കിൽ എക്കോളജിക്കൽ ഇമ്മ്യൂണോളജി, ഒരു ജീവിയുടെ രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയും അതിന്റെ സാമൂഹിക, ജൈവ-അജൈവ പരിസ്ഥിതിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്നു.

ഏറ്റവും പുതിയ ഇക്കോ ഇമ്മ്യൂണോളജിക്കൽ ഗവേഷണങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായി "രോഗപ്രതിരോധ ശേഷിയില്ലാത്തവ" എന്ന് കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ഹോസ്റ്റ് രോഗകാരി പ്രതിരോധത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു, അതായത് പതോജൻ അവോയ്ഡൻസ്, സെൽഫ്-മെഡിക്കേഷൻ, സിംബിയന്റ്- മെഡിയേറ്റഡ് പ്രതിരോധം എന്നിവ. മാർക്ക് ഷാലർ പേര് നൽകിയ ബിഹേവിയറൽ ഇമ്മ്യൂണിറ്റി മനഃശാസ്ത്രപരമായ രോഗകാരി ഒഴിവാക്കലാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, ഉദാഹരണത്തിന് രോഗികൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഛർദ്ദിയുടെ ഗന്ധം പോലെയുള്ള ഉത്തേജനങ്ങൾ. മറ്റൊരു ഉദാഹരണം പരാന്നഭോജികൾ ബാധിക്കുമ്പോൾ മോണാർക്ക് ചിത്രശലഭം ചില വിഷമുള്ള ഇനങ്ങളിൽ മുട്ടയിടുന്നതാണ്. ഈ വിഷവസ്തുക്കൾ രോഗബാധിത മോണാർക്കിന്റെ സന്തതികളിൽ പരാന്നഭോജികളുടെ വളർച്ച കുറയ്ക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, രോഗം ബാധിക്കാത്ത മോണാർക്ക് ചിത്രശലഭൾ ഈ വിഷ സസ്യങ്ങളൾ മാത്രം ഭക്ഷണം ആക്കാൻ നിർബന്ധിതരാകുമ്പോൾ, മറ്റ് മോണാർക്ക് ചിത്രശലഭങ്ങളുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ അവയുടെ ആയുസ്സ് കുറയുന്നു. വിഷ സസ്യങ്ങളിൽ മുട്ടയിടുന്നത് മോണാർക്കുകളിലെ പരിണാമപരമായ പെരുമാറ്റമാണെന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഒരു രോഗം അല്ലെങ്കിൽ തകരാറിനെ ചികിത്സിക്കാൻ രോഗപ്രതിരോധ ഘടകങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ആന്റിജനുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഇമ്യൂണോതെറാപ്പി എന്നറിയപ്പെടുന്നു. അലർജികൾ, ക്രോൺസ് രോഗം, റൂമറ്റോയ്ഡ് ആർത്രൈറ്റിസ്, ചില അർബുദങ്ങൾ എന്നിവപോലെയുള്ള ചില ഓട്ടോ ഇമ്മ്യൂൺ വൈകല്യങ്ങൾ ചികിത്സിക്കാൻ ഇമ്മ്യൂണോതെറാപ്പി സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. രോഗപ്രതിരോധ ശേഷിയില്ലാത്തവരിലും (എച്ച് ഐ വി രോഗികൾ പോലുള്ളവ) മറ്റ് രോഗപ്രതിരോധ കുറവുകളാൽ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നവരിലും ഇമ്മ്യൂണോതെറാപ്പി പലപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.

ആന്റിബോഡിയും ആന്റിജനും തമ്മിലുള്ള ബോണ്ടിന്റെ പ്രത്യേകത ആന്റിബോഡിയെ പലതരം ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് ടെക്നിക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പദാർത്ഥങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിനുള്ള മികച്ച ഉപകരണമാക്കി മാറ്റി. ആവശ്യമുള്ള ആന്റിജനെ നിർദ്ദിഷ്ട ആന്റിബോഡികൾ കണ്ടെത്തുന്നതിന് ഒരു ഐസോടോപ്പിക് (റേഡിയോ) അല്ലെങ്കിൽ ഫ്ലൂറസെന്റ് ലേബൽ എൻസൈം ഉപയോഗിച്ച് സംയോജിപ്പിക്കാം. എന്നിരുന്നാലും, ചില ആന്റിജനുകൾ തമ്മിലുള്ള സാമ്യം പിശകുകളിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാം.

കാൻസർ കോശങ്ങളുമായുള്ള രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഇടപെടലിനെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം ക്യാൻസറിനെ കണ്ടെത്തുന്നതിനും പോരാടുന്നതിനുമുള്ള ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് പരിശോധനകളിലേക്കും ചികിത്സകളിലേക്കും നയിക്കും.

ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിന്റെ സ്വീകാര്യത ഉൾപ്പെടെയുള്ള പ്രത്യുത്പാദന പ്രക്രിയയുടെ രോഗപ്രതിരോധ വശങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിനായി ഇമ്മ്യൂണോളജിയുടെ ഈ മേഖല നീക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു. ഫെർട്ടിലിറ്റി പ്രശ്നങ്ങൾ, ആവർത്തിച്ചുള്ള ഗർഭം അലസൽ, അകാല ജനനം, പ്രീ എക്ലാമ്പ്സിയ പോലുള്ള അപകടകരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നിവ പരിഹരിക്കുന്നതിനും ഫെർട്ടിലിറ്റി ക്ലിനിക്കുകൾ ഈ പദം ഉപയോഗിച്ചു.