Ականջասնկեր

Ականջասնկեր
Դասակարգում
Թագավորություն	Սնկեր (Fungi)
Տիպ/Բաժին	Բազիդիավոր սնկեր (Basidiomycota)
Ենթատիպ	Agaricomycotina
Դաս	Ագարիկոմիցետներ (Agaricomycetes)
Ենթադաս	Agaricomycetidae
Կարգ	Agaricales
Ընտանիք	Pleurotaceae
Ցեղ	Ականջասնկեր (Pleurotus) P.Kumm., 1871

ostreatus)։ Հանդիպում է բոլոր մարզերում։ Աճում է խառը և սաղարթավոր անտառներում, կոճղերի կամ ծառերի բների վրա՝ կղմինդրաձև դասավորված մեծ խմբերով (ողջ տարին)։ Գլխարկը (տրամագիծը՝ 5-30 սմ) խոշոր է, ականջանման, լայն ձագարաձև, ներծալված եզրերով, հարթ, խոնավ, սպիտակավուն, մոխրագույն կամ գորշ մակերեսով։ Մազմզուկներով ծածկված ոտիկը գլանաձև է, երբեմն բացակայում է։ Պտղամիսը սպիտակ է, մսալի, թիթեղները՝ լայն, խիտ, սպիտակ, հետագայում՝ մոխրագույն։ Ուտելի է, ունի հաճելի հոտ և համ։ Օգտագործվում է թարմ, աղ և թթու դրած վիճակում։ Ունի արդյունաբերական նշանակություն, աճեցվում է արհեստականորեն։

Քիչ տարածված ուտելի սունկ է, որի 4-15 տրամագծով սպիտակ, դեղնամոխրագույն գլխարկը հարթ է կամ թեփուկավոր, մսալի տափակ կամ ուռուցիկ, թեթևակի կողքային։ Հաճելի համով և հոտով պտղամիսը սպիտակ է և ամուր։ Մոխրագույն երանգով թիթեղները սպիտակ են, նոսր, լայն և իջնում են ոտիկի վրա։ Ոտիկը 3-5 x 1-2 սմ է, սպիտակավուն, ամուր և ապակենտրոն, երբեմն կողքային։ Անգույն, իլիկաձև, հարթ սպորները 8-14 x 4-5,5 մկմ են։

Ընդհանուր արեալը ընդգրկում է Եվրոպան, Ասիան, Հյուսիսային Աֆրիկան, Հարավային Կովկասը (Վրաստան, Հայաստան)։ Հայաստանում հանդիպում է Ապարանի ֆլորիստիկական շրջանում (Արայի լեռան փեշեր), Երևանի ֆլորիստիկական շրջանում «Խոսրովի անտառ» արգելոցում և Գառնիի շրջակայքում։

Հայաստանում հանդիպում է հովանոցազգի բույսերի արմատների կամ մահացած ցողուների վրա, անտառազուրկ վայրերում, ապրիլ-մայիս ամիսներին, 1300-1800 մ բարձրություններում։ Հերբոտրոֆ է, մակաբույծ։ Քիչ քանակությամբ արհեստականորեն աճեցվում է որոշ երկրներում։

Խոցելի տեսակ է։ Հայաստանում պահպանվում է «Խոսրովի անտառ» արգելոցի համապատասխան էկոհամակարգերի կազմում։