Միխայիլ Բուլգակով

Միխայիլ Բուլգակովը ծնվել է 1891 թվականի մայիսի 3 (15)-ին Կիևի Վոզդվիժենսկայա փողոցի 28-րդ շենքում։ Նրա հայրը՝ Աֆանասի Իվանի Բուլգակովը (1859-1907 թթ.), Կիևի հոգևոր ակադեմիայի դոցենտ (իսկ 1902 թվականից արդեն պրոֆեսոր) էր, իսկ մայրը՝ Վառվառա Միխայիլովնան (ի ծնե Մոկրովսկայա (1869-1922 թթ.))՝ ուսուցչուհի։

Ընտանիքում յոթ երեխա կար՝ Միխայիլը (1891-1940 թթ.), Վերան (1892-1972 թթ.), Նադեժդան (1893-1971 թթ.), Վառվառան (1895-1954 թթ.), Նիկոլայը (1898-1966 թթ.), Իվանը (1900-1969 թթ.) ու Ելենան (1902-1954 թթ.)։

1901 թվականին Միխայիլն ընդունվել է Կիևի առաջին գիմնազիան։ 1909 թվականին ավարտում է գիմնազիան և ընդունվում Կիևի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետ, որտեղ սովորում է յոթ տարի։

1913 թվականին Միխայիլն ամուսնանում է Տատյանա Լապպայի հետ։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկսվելուց հետո Միխայիլը մի քանի ամիս աշխատում է ռազմական հիվանդանոցում որպես բժիշկ։ Բայց ռազմաճակատում նա վիրավորվում է և քրոնիկական ցավը մեղմելու համար սկսում է մորֆի օգտագործել։ Նրա մոտ կախվածություն է առաջանում մորֆիից, ինչից նա կարողանում է ազատվել միայն 1918 թվականին, երբ վերադառնում է Կիև։ 1919 թվականին՝ քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ, նույնպես աշխատում է որպես ռազմական բժիշկ։ Այդ տարի որպես բժիշկ աշխատում է նաև Կարմիր խաչում։

1920 թվականին հիվանդանում է տիֆով և մնում է Վլադիկավկազում։ 1921 թվականին Բուլգակովը տեղափոխվում է Մոսկվա։ Նա թողնում է բժշկի աշխատանքը և սկսում է ստեղծագործել։ 1923 թվականի Բուլգակովը դառնում է համառուսական գրողների միության անդամ։ Այնտեղ նա ծանոթանում է Լյուբով Բելոզերսկայայի հետ, ով 1925 թվականին դառնում է նրա երկրորդ կինը։ 1926 թվականին Մոսկվայի գեղարվեստի թատրոնում ներկայացվում է Միխայիլ Բուլգակովի «Օրեր Տուրբիններից» ներկայացումը, որը Ստալինը հավանում է, և բավականին երկար ժամանակ այն ներկայացվում է թատրոնում։

1929 թվականին Բուլգակովը ծանոթանում է Ելենա Շիլովսկայայի հետ, ում հետ ամուսնանում է 1932 թվականին։ 1930 թվականին Բուլգակովն աշխատում է որպես ռեժիսոր Աշխատավոր երիտասարդության կենտրոնական թատրոնում, իսկ 1930-1936 թվականներին՝ որպես ռեժիսորի ասիստենտ Մոսկվայի գեղարվեստի թատրոնում։ 1936 թվականին նա սկսում է աշխատել Մեծ թատրոնում, որտեղ թարգմանություններ էր անում և լիբրետոներ գրում («Պետրոս Առաջին», «Ռաշել» օպերաներ)։

1939 թվականին Բուլգակովի առողջությունը սկսում է վատանալ, և բժիշկների նշանակմամբ նա նորից սկսում է մորֆի օգտագործել։ Այդ ընթացքում նա սկսում է կնոջը թելադրել «Վարպետը և Մարգարիտան» վեպի վերջնական տարբերակը։

1940 թվականի մարտի 10-ին Միխայիլ Բուլգակովը մահանում է։ Նա թաղված է Մոսկվայի Նովոդևիչևյան գերեզմանոցում։ Նրա կնոջ միջամտությամբ գերեզմանի վրա դրված է «Գողգոթա» կոչվող քարը, որը նախկինում եղել է Նիկոլայ Գոգոլի գերեզմանին։

Բուլգակովին համաշխարհային ճանաչում է բերել «Վարպետը և Մարգարիտան» վեպը, որը առաջին անգամ լույս է տեսել 1966 թվականին՝ գրողի մահից քսանվեց տարի անց։