நிலவு தரையிறங்கி

2023 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, அமெரிக்காவின் அப்போலோ திட்டத்தின் போது 1969 முதல் 1972 வரை ஆறு நிலவு தரையிறக்கங்களை முடித்த அப்போலோ லூனார் மாட்யூல் மட்டுமே மனித விண்வெளிப் பயணத்தில் பயன்படுத்தப்பட்ட ஒரே நிலவு தரையிறங்கி ஆகும். பல தானியங்கி தரையிறங்கிகள் மேற்பரப்பை அடைந்துள்ளன. மேலும், சில மாதிரிகளை பூமிக்குாட திருப்பி அனுப்பியுள்ளன.

இந்தத் தரையிறங்கிகளுக்கான வடிவமைப்புத் தேவைகள் ஏற்பு சுமை, விமான விகிதம், உந்துவிசைத் தேவைகள் மற்றும் உள்ளமைவுக் கட்டுப்பாடுகள் ஆகியவற்றால் விதிக்கப்படும் காரணிகளைப் பொறுத்தது. மற்ற முக்கிய வடிவமைப்பு காரணிகளில் ஒட்டுமொத்த ஆற்றல் தேவைகள், பணிக்காலம், நிலவின் மேற்பரப்பில் மேற்கொள்ளவுள்ள பணி செயல்பாடுகளின் வகை மற்றும் குழுவாக இருந்தால் உயிர் காப்பு அமைப்பு ஆகியவை அடங்கும். ஒப்பீட்டளவில் அதிக ஈர்ப்பு விசை (அனைத்து அறியப்பட்ட சிறுகோள்களைக் காட்டிலும் அதிகமானது, ஆனால் அனைத்து சூரிய குடும்பக் கோள்களையும் விட குறைவானது) மற்றும் நிலவின் வளிமண்டலத்தின் பற்றாக்குறை ஏரோபிரேக்கிங்கைப் பயன்படுத்துவதை மறுக்கிறது. எனவே, தரையிறங்கி மெதுவாக தரையிறங்குவதைத் தடுக்க உந்துவிசையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

1958-1976

லூனா திட்டம் என்பது 1958 மற்றும் 1976 க்கு இடையில் சோவியத் ஒன்றியத்தால் பறக்கவிடப்பட்ட தானியங்கித் தாக்கிகள், விண்கலம் இலக்கு அணுகல், விண்சுற்றுக்கலன்கள் மற்றும் தரையிறங்கிகளின் தொடர் ஆகும். 11 தோல்வியுற்ற முயற்சிகளுக்குப் பிறகு, பிப்ரவரி 3, 1966 அன்று நிலவில் மென்மையான தரையிறக்கத்தை அடைந்த முதல் விண்கலம் லூனா 9 ஆகும். மூன்று லூனா விண்கலங்கள் 1972 முதல் 1976 வரை நிலவிலிருந்து மண் மாதிரிகளை பூமிக்கு திருப்பி அனுப்பின. மற்ற இரண்டு லூனா விண்கலங்கள் 1970 மற்றும் 1973 இல் லுனோகோட் தானியங்கி நிலவு தரையூர்தியை மென்மையாக தரையிறக்கியது. லூனா 27 தரையிறங்கும் முயற்சிகளில் மொத்தம் ஏழு வெற்றிகரமான மென்மையான-தரையிறக்கத்தை அடைந்தது.

அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளின் சேர்வேயர் திட்டம், 1966 ஆம் ஆண்டில் சூன் 2-இல் சர்வேயர் 1 ஐ முதன்முதலில் மென்மையாகாத் தரையிறக்கியது, இந்த ஆரம்ப வெற்றியைத் தொடர்ந்து நான்கு கூடுதல் வெற்றிகரமான தரையிறக்கங்கள் செய்யப்பட்டன, கடைசியான மென்மையான தரையிறக்கம் ஜனவரி 10, 1968 அன்று நடந்தது. சர்வேயர் திட்டம் ஜனவரி 10, 1968 வரை ஏழு தரையிறங்கும் முயற்சிகளில் ஐந்து வெற்றிகரமான மென்மையான தரையிறக்கங்களை அடைந்தது.

அமெரிக்காவின் அப்பல்லோ திட்டத்திற்கான நிலவு தரையிறங்கியாக அப்பல்லோ லூனார் மாட்யூல் இருந்தது. 2024 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, இது நிலவு தரையிறங்கி மட்டுமே. அப்பல்லோ திட்டம் 1969 முதல் 1972 வரை ஆறு வெற்றிகரமான நிலவு மென் தரையிறக்கங்களை நிறைவு செய்தது; அப்பல்லோ திட்டத்தின் ஏழாவது நிலவு தரையிறங்கும் முயற்சி அப்போலோ 13 இன் சேவை தொகுதி அதன் ஆக்ஸிஜன் தொட்டிகளில் இருந்து வெடிக்கும் காற்றோட்டத்தால் பாதிக்கப்பட்டதால் கைவிடப்பட்டது.

எல்கே லூனார் மாட்யூல் என்பது சோவியத் ஒன்றியத்தால் உருவாக்கப்பட்ட பல சோவியத் குழுவினர் நிலவுத் திட்டங்களின் ஒரு பகுதியாக நிலவுத் தரையிறங்கி ஆகும். பல LK நிலவுத் தொகுதிகள் பூமியின் தாழ் வட்டப்பாதையில் பணியாளர்கள் இல்லாமல் பறக்கவிடப்பட்டன, ஆனால் LK நிலவுத் தொகுதி நிலவிற்கு பறக்கவே இல்லை, ஏனெனில் நிலவு விண்கலத்திற்கு தேவையான N1 ராக்கெட் ஏவுகணையின் வளர்ச்சி பின்னடைவை சந்தித்தது (பல ஏவுதல் தோல்விகள் உட்பட) முதல் முதலாக அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளின் ஆளேற்றிய நிலவில் தரையிறங்கும் முயற்சியில் அப்பல்லோ 11 நிலவில் தரையிறங்கியது வெற்றி பெற்றதைத் தொடர்ந்து சோவியத் ஒன்றியம் N1 ஏவூர்தி மற்றும் எல்கே லூனார் மாட்யூல் திட்டங்கள் இரண்டையும் எந்த முன்னேற்றமும் இல்லாமல் ரத்து செய்தது.