डा. केशवप्रसाद उपाध्याय

केशवप्रसाद उपाध्याय मदन पुरस्कार पाउने विद्वान हुन्। उनले वि.सं. २०५५मा उक्त पुरस्कार पाएका हुन्।

उपाध्यायको जन्म वि.सं. १९९० पौष १७ गते चण्डी टोल, मकवानपुर गढीमा भएको हो। उनको वास्तविक नाम धनराज घिमिरे हो। संस्कृतमा साहित्याचार्य, नेपालीमा एम.ए. र विधावारिधि गरेका उनले लामो समय प्राध्यापन बिताए।

उनी समालोचनाका लागि चिनिन्छन्। उनको पहिलो रचना वि.सं. २०१९मा खुड्कीलोमा तरुण तपसीः एक अध्ययन शीर्षकको लेख प्रकाशित भएको थियो। उनका मौलिक कृतिहरू यसप्रकार छन् :
१. साहित्य प्रकाश (वि.सं. २०३०)
२. रिमालः व्यक्ति र कृति (वि.सं. २०३२)
३. प्राथमिककालीन कवि र काव्य प्रवृत्ति (वि.सं. २०३२)
४. केही रचना केही विवेचना (वि.सं. २०३२)
५. तरुण तपसीको पूनर्मूल्याङ्कन (वि.सं. २०३४)
६. विचार र व्याख्या (वि.सं. २०४०)
७. पूर्वीय साहित्य-सिद्धान्त (वि.सं. २०३६, समालोचना)
८. बालकृष्ण समको दुखान्त नाट्यचेतना (वि.सं. २०४५, समालोचना सङ्ग्रह)
९. हिन्दी नेपाली शिक्षक (वि.सं. २०२०)
१०. दु:खान्त नाटकको सृजना परम्परा
११. मन्थन (समालोचना)
१२. तीन कविका तीन काव्य (समालोचना)
१३. नेपाली नाटक र नाटककार (समालोचना)
१४. समका तीन नाटक (समालोचना)
१५. नाटकको अध्ययन (समालोचना)
उनले त्रियुगाको सम्पादक भएर काम पनि गरेका थिए।

दु:खान्त नाटकको सृजना परम्परा नामक ग्रन्थका लागि मदन पुरस्कार २०५५ प्राप्त गरेका हुन्। उनी नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानद्वारा आयोजित कविता महोत्सवमा पुरस्कृत पनि भएका थिए।

• मदन पुरस्कार गुठी