Հեյկե Կամերլինգ Օնես (հոլ.՝ Heike Kamerlingh Onnes, սեպտեմբերի 21, 1853(1853-09-21), Գրոնինգեն, Նիդերլանդներ - փետրվարի 21, 1926(1926-02-21), Լեյդեն, Հարավային Հոլանդիա, Նիդերլանդներ), հոլանդացի ֆիզիկոս և քիմիկոս, Լեյդենի համալսարանի պրոֆեսոր (1882-1924)։
Հեղուկ հելիում ստանալու նպատակով Լեյդենի համալսարանում ստեղծել է հատուկ կրիոգենային լաբորատորիա, որը դարձել է ցածր ջերմաստիճանների ֆիզիկայի համաշխարհային կենտրոն և կոչվել նրա անունով։
Առաջինը Կամերլին Օնեսին է հաջողվել հասնել բացարձակ զրոյին մոտ ջերմաստիճանների։ 1908 թվականին նա առաջինն է ստացել հեղուկ հելիում։ 1911 թվականին սնդիկի էլեկտրական դիմադրությունը հետազոտելիս հայտնաբերել է, որ 4, 1K ջերմաստիճանում դիմադրությունն անհետանում է, այդ երևույթն ստացել է գերհաղորդականություն անվանումը, իսկ ինքը գիտնական դարձել է փաստորեն այն հայտնաբերողը։
1913 թ. ստացել է Նոբելյան մրցանակ ֆիզիկայի բնագավառում։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հեյկե Կամերլինգ Օնես» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 203)։ |
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Հեյկե Կամերլինգ Օնես, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.