Parlamento Europeo: Institución parlamentaria da Unión Europea

Está composto por 751 deputados, que representan ao segundo maior electorado democrático do mundo, só superado polo Parlamento da India. No Parlamento Europeo están representadas as grandes tendencias políticas existentes nos países membros.

Parlamento Europeo
IX lexislatura
Datos xerais
Ámbito	Unión Europea Unión Europea
Creación	1952
Tipo	Cámara baixa
Límite	5 anos
Inicio de sesións	1 de xullo de 2019
Liderado
Presidente	Roberta Metsola (PPE) desde o 18 de xaneiro de 2021
Vicepresidentes	Antonio Tajani (PPE) Mairead McGuinness (PPE) Rainer Wieland (PPE) Ramón Luis Valcárcel (PPE) ldikó Pelczné Gáll (PPE) Adina-Ioana Vălean (PPE) Sylvie Guillaume (S&D) Corina Crețu (S&D) Ulrike Lunacek (LV-ALE) Olli Rehn (ALDE) Alexander Graf Lambsdorff (ALDE) Dimitris Papadimoulis (LV-ALE) Ryszard Czarnecki (CRE)
Presidente da Comisión Europea	Ursula von der Leyen (PPE)
Líder da Maioría	Manfred Weber (PPE)
Líder da Oposición	Syed Kamall (CRE)
Composición
Membros	750 e o Presidente
Grupos representados	Partido Popular Europeo (PPE)     Socialistas e Demócratas (S&D)     Renovar Europa (RE)     Identidade e Democracia (ID)     Os Verdes-Alianza Libre Europea (G-EFA/LV-ALE)     Conservadores e Reformistas Europeos (ECR/CRE)     Esquerda Unitaria Europea-Esquerda Verde Nórdica (GUE-NGL)     Non Inscritos (NI)
Salario	84.000 € ao ano
Título I do Protocolo sobre as disposicións transitorias do Tratado de Lisboa e do Tratado da Unión Europea
Eleccións
Sistema electoral	Sistema d'Hondt con representación proporcional con listas cerradas
Última elección	26 de maio de 2019
Próxima elección	2024
Lema
«In varietate concordia» (do latín: «Unida na diversidade»)
Sede(s)
Cámara principal Hemiciclo do Edificio Louise Weiss  Francia Estrasburgo, Alsacia, Francia
Cámara secundaria Hemiciclo do Espazo Leopoldo  Bélxica Bruxelas, Rexión de Bruxelas, Bélxica
Sitio web
www.europarl.europa.eu
Cronoloxía
← VIII lexislatura → X lexislatura

Elíxese por sufraxio universal, directo e secreto cada cinco anos dende 1979. Malia isto, a participación nas eleccións europeas leva caendo consecutivamente en cada votación dende esa data, manténdose por debaixo do 50% dende 1999. Nas eleccións de 2009, a porcentaxe de votantes situouse no 43% dos cidadáns europeos con dereito a voto, oscilando entre o 90% en países como Luxemburgo e Bélxica (onde o voto é obrigatorio) e o 20% en Eslovaquia. A participación foi inferior ao 50% en 18 dos 27 Estados membros.

Dende a súa fundación no ano 1952, as súas competencias foron ampliadas varias veces, principalmente a través do Tratado de Maastricht en 1992 e o Tratado de Lisboa en 2007.

O Parlamento Europeo ten dous lugares de reunión: o Edificio Louise Weiss en Estrasburgo, Francia, e o complexo de edificios do Espazo Léopold en Bruxelas, Bélxica. A Secretaría Xeral do Parlamento Europeo pola súa parte, o corpo administrativo, ten a súa sede na cidade de Luxemburgo.

A Comunidade Europea do Carbón e o Aceiro (CECA) estableceu unha 'Asemblea Comunitaria' en setembro de 1952, os 78 membros da cal proviñan dos parlamentos estatais dos estados membros. Esta asemblea foi ampliada en marzo de 1958 para tratar de cubrir tamén a Comunidade Económica Europea e ó Euratom e adoptouse o nome de Asemblea Parlamentaria Europea até 1962 cando foi substituído polo de Parlamento Europeo. En 1979 o Parlamento foi ampliado e os seus membros foron elixidos directamente por vez primeira. Dende aquela, o Parlamento tense expandido a medida que se foron incorporando novos estados á UE.

 

Artigo sobre as eleccións europeas

O Parlamento Europeo representa a máis de 450 millóns de cidadáns da Unión Europea. Os seus membros son coñecidos como Membros do Parlamento Europeo (MEPs nas súas siglas en inglés). Na actualidade hai 751 MEPs que son renovados cada 5 anos por sufraxio universal. Non existe un sistema uniforme para a elección dos MEPs, cada estado membro elíxeos do xeito que cren axeitado aínda que todos empregan sistemas semellantes de representación proporciónal.

A asignación de asentos para cada estado membro baséase na proporcionalidade decrecente en función da poboación pero ofrecendo ós estados pequenos un maior número de representantes dos que lles corresponderían pola súa poboación. Debido a que o número de MEPs asignados a cada país foi negociado mediante tratados non hai ningunha fórmula para calcular o número de asentos para cada estado.

No 2004, o número de asentos do Parlamento Europeo aumentou temporalmente ata os 788 asentos para acolleren ós representantes dos novos estados membros unidos á UE o 1 de maio do mesmo ano. Actualmente o número é de 751.

Representación
Estado	*		Estado	*
Alemaña	99		Austria	18
Francia	78		Bulgaria	18
Italia	78		Finlandia	14
Reino Unido1	78		Dinamarca	14
España	54		Eslovaquia	14
Polonia	54		Irlanda	13
Romanía	35		Lituania	13
Países Baixos	27		Letonia	9
Bélxica	24		Eslovenia	7
República Checa	24		Chipre	6
Grecia	24		Estonia	6
Hungría	24		Luxemburgo	6
Portugal	24		Malta	5
Suecia	19		Total:	785

A proporción de mulleres MEPs elixidas no 2004 era dun 30,2%, en 1979 era só o 16,5%.

Nin o Parlamento Europeo nin o Consello de Ministros posúen iniciativa lexislativa. Este papel queda reservado para a Comisión Europea. Non obstante, as propostas de lei e as directivas da Comisión teñen que ser aprobadas polo Parlamento e polo Consello para poderen entrar en vigor.

O Parlamento ten o poder de arranxar e bloquear as iniciativas lexislativas naquelas áreas nas que ten competencia de codecisión. Nalgunhas áreas pode aceptar ou vetar as propostas da Comisión e noutras só ten poder consultivo.

O Presidente da Comisión Europea é elixido polo Consello Europeo, aínda que ten que ser ratificado polo Parlamento. O resto dos comisarios tamén teñen que ser ratificados polo Parlamento quen acepta ou rexeita á Comisión presentada polo Presidente da Comisión Europea en bloque.

O Parlamento Europeo exerce unha función de supervision democrática sobre as actividades da UE e en especial sobre aquelas que leva a termo a Comisión Europea. O Parlamento ten o poder de presentar unha moción de censura á Comisión. Neste caso a moción ten que ser secundada por unha maioría de dous terzos para ser aprobada.

O Parlamento Europeo ten a súa base en tres cidades diferentes. O protocolo do Tratado de Ámsterdam require que haxa sesións mensuais na cidade de Estrasburgo, onde está a sede oficial do Parlamento, mentres que as sesións extra e os comités fanse na cidade de Bruxelas. A cidade de Luxemburgo é a sede do Secretariado do Parlamento Europeo.

Na actualidade existe un forte movemento que quere que Bruxelas sexa a capital de tódalas institucións da UE (a Comisión Europea, o Consello Europeo e o Consello da Unión Europea). A pesar disto, e do millón de sinaturas pedindo o seu traslado, Francia oponse fortemente.

• Sedes do Parlamento Europeo
•  
  Hemiciclo do Edificio Louise Weiss en Estrasburgo, Francia.
•  
  Hemiciclo do Espazo Leopoldo en Bruxelas, Bélxica.
•  
  Edificios da Secretaría Xeral do Parlamento Europeo en Luxemburgo.

As principais oficinas e órganos do Parlamento son os seguintes:

• Presidente - obrigas^{[Ligazón morta]} (en inglés)
• Vicepresidentes - obrigas (en inglés)
• Bureau - obrigas (en inglés)
• Conferencia de Presidentes - obrigas (en inglés)
• Quaestors - obrigas^{[Ligazón morta]} (en inglés)
• Conferencia dos Presidentse do Comité - descrición^{[Ligazón morta]} (en inglés)
• Conferencia dos Presidentes da Delegación - descrición^{[Ligazón morta]} (en inglés)

Lista de comités

Asuntos interiores

• BUDG - Comité de orzamentos
• CONT - Comité de control presupostario
• ECON - Comité de asuntos económicos e presupostarios
• EMPL - Comité de traballo e asuntos sociais
• ENVI - Comité de medio ambiente, saúde pública e seguridade alimentaria
• ITRE - Comité de industria e enerxía
• IMCO - Comité de mercado interior e defensa do consumidor
• TRAN - Comité de transporte e turismo
• REGI - Comité de desenvolvemento rexional
• AGRI - Comité de agricultura e desenvolvemento rural
• PECH - Comité da industria pesqueira
• CULT - Comité de educación e cultura
• JURI - Comité de asuntos legais
• LIBE - Comité de liberdades civís, xustiza e asuntos interiores
• AFCO - Comité de asuntos constitucionais
• FEMM - Comité polos dereitos da muller e a igualdade de xénero
• PETI - Comité de peticións e demandas

Asuntos exteriores

• AFET - Comité de asuntos exteriores
  • DROI - Subcomité de dereitos humanos
  • SEDE - Subcomité de seguridade e defensa
• DEVE - Comité de desenvolvemento
• INTA - Comité de comercio internacional

Os partidos políticos con representación no Parlamento Europeo están organizados en grupos políticos, se ben a disciplina de grupo é moi débil e tanto as delegacións estatais como os MEPs a título individual son libres de establecer alianzas segundo crean conveniente.

No 2014 constaba de sete grupos, así como un conxunto de MEPs non adscritos a ningún grupo.

•  
  Linguas do Parlamento Europeo.
•  
  Antiga bandeira do Parlamento Europeo.
•  
  Sección do muro de Berlín no exterior do Parlamento Europeo en Bruxelas.

Ligazóns externas

• Páxina web oficial do Parlamento Europeo (en castelán)
• Páxina web da Oficina en España do Parlamento Europeo (en castelán)