Terreur

Die term is vir die eerste keer tydens die Franse Revolusie gebruik tydens die skrikbewind.

Terreur word meestal as negatief en verwerplik gesien, maar dit is nie altyd objektief nie. Dit is moontlik dat die een se terroris die ander se vryheidsvegter kan wees. Byvoorbeeld, die verset teen die Duitse besetting in Nederland in die jare 1940-'45 is deur die besetters as "terrorisme" bestempel.

Vóór die aanvang van moderne terrorisme is die woorde terreur en terrorisme in afwisseling gebruik. Die hedendaagse definisie van terrorisme verwys na kriminele of onwettige gewelddade gemik op lukrake teikens met die doel om vrees op te jaag. Dit word deur ekstremistegroepe met beperkte politieke basisse of partye aan die swakker kant van asimmetriese oorlogvoering beoefen. Terreur, daarteenoor, word deur regerings en wetstoepassers gewoonlik binne die staatsraamwerk beoefen.

Revolusionêre terreur, ook bekend as "Rooi Terreur", word dikwels deur revolusionêre regerings gebruik om teenrevolusies te onderdruk. Die eerste voorbeeld was die bewindstog tydens die Franse Revolusie in 1794. Ander noemenswaardige voorbeelde is die Rooi Terreur in die Sowjetunie in 1918–1922, sowel as gelyktydige veldtogte in die Hongaarse Sowjetrepubliek en in Finland. In Chinese Rooi Terreur in 1966 en 1967 het met die Kulturele Rewolusie begin.

Teenrewolusionêre terreur word gewoonlik 'Wit Terreur' genoem. Opmerklike voorbeelde is die terreurveldtogte in Frankryk (1794–1795), in Rusland (1917–20), in Hongarye (1919–1921) en in Spanje. Moderne voorbeelde van teenrevolusionêre terreur is Operasie Condor in Suid-Amerika.

David Forte noem dat die primêre verskil tussen terreur en terrorisme is dat hoewel terreur neutraal boos kan wees (dws willekeurige geweld gepleeg deur rowers, verkragters, en selfs militêre personeel), maar terrorisme het die bykomende politieke of morele dimensie, naamlik die gesistematiseerde gebruik van willekeurig gefokusde geweld deur georganiseerde groepe teen nie-vegters om 'n politieke doel te bereik.

Charles Tilly definieer egter "terreur" as 'n politieke strategie wat gedefinieer word as "asimmetriese ontplooiing van dreigemente en geweld teen vyande met behulp van middele wat buite die vorme van politieke stryd val wat gereeld binne 'n huidige regime werk", en wissel dus van:

1. onderbroke optrede deur lede van groepe wat in 'n groter politieke stryd gewikkel is

2. een segment in die modus operandi van langeduur georganiseerde spesialiste in dwang, met inbegrip van regeringswerknemers en regeringsgesteunde spesialiste in dwang om

3. die dominante rasionaal vir verskillende, toegewyde groepe en netwerke van aktiviste.

Volgens Tilly strek die term 'terreur' oor 'n wye verskeidenheid menslike wreedhede, van Stalin se gebruik van teregstellings tot klandestiene aanvalle deur groepe soos die Baskiese separatiste en die Ierse Republikeinse Leër (IRL) en selfs etniese suiwering en volksmoord.

• Krygswet