Submaan

Uit die bestudering van natuurlike satelliete in die Sonnestelsel is afgelei dat submane wel in planeetstelsels kan voorkom. Die meeste eksoplanete is reuseplanete en sommige, soos Kepler-1625b, het ’n groot eksomaan, Kepler-1625b I. In die Sonnestelsel het die reuseplanete – Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus – groot versamelings natuurlike satelliete. Daar kan dus redelikerwys aangeneem word submane bestaan in die Sonnestelsel, asook in ander planeetstelsels.

Geen "maanmaan" is egter nog in of buite die Sonnestelsel ontdek nie. In die meeste gevalle sal die gety-invloede van die planeet so ’n stelsel onstabiel maak.

 

Die moontlike waarneming van ’n ringstelsel om Saturnus se maan Rea het gelei tot berekenings wat aandui ’n natuurlike satelliet wat om Rea wentel, sal ’n stabiele wentelbaan hê. Verder is vermoed die moontlike ringe is smal, ’n verskynsel wat gewoonlik met ’n herdersmaan (’n maan in ’n ring) verbind word. Op beelde deur Cassini kon geen ringe egter om Rea gevind word nie.

Daar is ook al voorgestel Saturnus se maan Iapetus het ’n submaan; dit is een van verskeie hipoteses wat sy ekwatoriale rif verduidelik.

• Shadow Moons: The Unknown Sub-Worlds that Might Harbor Life
• Likely First Photo of Planet Beyond the Solar System
• Working Group on Extrasolar Planets – Definition of a "Planet" Position statement on the definition of a planet. (IAU)
• The Hunt for Exomoons with Kepler (HEK): I. Description of a New Observational Project

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Eksomane.
•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki