Belle Époque

Die Belle Époque, wat in politieke en historiese opsig grotendeels met die Franse Derde Republiek (vanaf 1870) saamval, is deur optimisme, vrede tuis en in Europa, nuwe tegnologieë en wetenskaplike ontdekkings gekenmerk. Vrede en ekonomiese welvaart het kuns en kultuur in Parys laat floreer, en talle meesterwerke in die literatuur, musiek, toneelkuns en beeldende kunste het in die tydperk ontstaan. Die elektrifisering van groot metropole soos Parys het die verskil tussen dag en nag opgehef sodat mense 'n opwindende naglewe in koffiehuise, kroeë, restaurante, teaters, maar ook bordele kon geniet. Teenoor die gruwele van die Groot Oorlog is die dekades voor 1914 retrospektief as 'n "goue tydperk" beskou, van daar die naam Belle Époque.

In die Verenigde State, wat ná die "Paniek van 1873" 'n periode van ekonomiese stabiliteit, grootskaalse uitbreiding van die nywerheidsektor en groeiende welvaart beleef het, word na die vergelykbare tydperk as Gilded Age verwys, terwyl die Belle Époque in die Verenigde Koninkryk met die laat Victoriaanse en die Edwardiaanse tydperk dek. Duitsland het in dieselfde periode tydens die heerskappy van keiser Wilhelm II tot die tweede belangrikste en modernste nywerheidsland ná die Verenigde State ontwikkel, terwyl Rusland onder die bewind van die tsare Alexander III en Nikolaas II 'n fase van vinnige ekonomiese groei, maar vanweë sosiale ongelykhede ook 'n tydperk van voor-rewolusionêre spanninge binnegetree het.