Корејци
한국인 (韓國人) или 조선인 (朝鮮人)

Вкупен број
ок. 84 million
Подрачја со значајно население
Јужна Кореја      50.423.955 (процена 2014)  Северна Кореја      25.300.000 (процена 2014) Дијаспора од 2015[update] ок. 7–7,42 million
Кина	2.585.993
САД	2.238.989
Јапонија	855.725
Канада	224.054
Узбекистан	186.186
Русија	166.956
Австралија	153.653
Виетнам	108.850
Казахстан	107.613
Филипини	89.037
Бразил	50.418
Индонезија	40.741
Обединето Кралство	40.263
Германија	39.047
Нов Зеланд	30.174
Арапска лига	24.000
Аргентина	22.730
Тајланд	19.700
Сингапур	19.450
Киргистан	18.709
Франција	15.000
Украина	13.103
Малезија	12.690
Мексико	11.800
Индија	10.178
Камбоџа	8.445
Шведска	8.000
Саудиска Арабија	5.189
Гватемала	5.162
Парагвај	5.090
Тајван	4.828
Јазици
корејски
Вероисповед
Примарно христијанство, корејски будизам, корејски шаманизам и чеондизам

Корејците главно живеат во двете корејски национални држави, Јужна Кореја и Северна Кореја, но исто така официјално се признаени како малцинство во Кина, Виетнам, Јапонија и Филипини, плус во одредени поранешни советски републики, како Русија и Узбекистан. Во текот на XX век значителни корејски заедници се појавиле во Австралија, Канада, Соединетите Американски Држави и во помала мера во други држави.

Бројот на етнички Корејци во дијаспора во 2013 година е проценет на 7,4 милиони.

Историја

Од праисторијата Корејскиот Полуостров го населувале главно манџурски, монголски и тунгуски племиња со север кои и ја правата основата на етногенезата на денешните Корејци со можни малајски групи од југ, како и повремени јапонски упади. Митолошкиот владетел Тангун ја основал првата корејска држава уште во 2333 г.п.н.е., откога почнува старокорејското сметање на времето. Корејската стара цивилизација тесно е поврзана со соседната кинеска. Расцепканоста и војните меѓу поедини рани државички се смируваат со воспоставувањето на кралството Сила кое во VII век го обединува полуостровот и воспоставува единствена управа и јазик (старокорејски). И оваа, како и подоцнежните држави, се потпираат на кинеските културни и политички влијанија. Од X до XIV век доминантно е кралството Кори (под династијата Ванг), по кое и во Европа останува познато името на земјата. Кореја тогаш ја признава врховната власт на монголските ханови. Тогаш се зацврстува будизмот. Со помош на Кина, во 1392 година власта ја презема династијата Ји. Нивната нова држава Чозон, што е денешното корејско име на земјата, трае сè до XX век, иако во разни периоди ја признава јапонската и манџурската врховна власт. Од XIV век под кинеско влијание државна религија станува конфуцијанството. Традиционалната култура на Корејците е селска, но раниот племенски шаманизам се испреплетува со високоразвиените културни влијанија на будизмот и конфуцијанството. Првите книжевни и историски записи се јавуваат од XII век. Во средниот век книжевното и останатото културно творештво по вид и тематика ги опфаќа сите подрачја на културниот живо на високо рамниште, па Кореја е важна како изворен посредник меѓу кинеската култура и Јапонија. Современата корејска култура, како модерното стопанство, ги досегаат високите светски стандарди во сите подрачја, притоа чувајќи ја сопствената тематика, изразни форми и средства како и облиците на сопствениот идентитет заснован на силни историски извори.

Наводи