Xosé Ramón Barreiro Fernández, nado en Ribeira o 2 de decembro de 1936 e finado na Coruña o 17 de marzo de 2021, foi un historiador galego e presidente da Real Academia Galega de 2001 a 2009.
Foi membro do consello asesor da Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada, membro do Instituto de Estudos Galegos Padre Sarmiento, do Centro de Estudios Xacobeos, do Instituto José Cornide de Estudos Coruñeses, do Seminario de Estudos Galegos e do Consello da Cultura Galega.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 2 de decembro de 1936 Ribeira, España |
Morte | 17 de marzo de 2021 (84 anos) A Coruña, España |
11º Presidente da Real Academia Galega | |
20 de decembro de 2001 – 22 de xaneiro de 2010 ← Francisco Fernández del Riego – Xosé Luís Méndez Ferrín → | |
Secretario Instituto Padre Sarmiento de Estudos Galegos | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Formación profesional | Dereito, Filosofía e Letras |
Educación | Pontificia Universidade Gregoriana Universidade de Santiago de Compostela |
Director de tese | Juan José Carreras Ares |
Actividade | |
Ocupación | historiador , profesor universitario |
Empregador | Universidade de Santiago de Compostela |
Membro de | |
Xénero artístico | Ensaio |
Lingua | Lingua castelá |
Familia | |
Cónxuxe | Beatriz López Morán |
Licenciouse e doutorouse en Dereito Canónico pola Universidade Gregoriana de Roma. Foi sacerdote, e exerceu no poboado construído durante a construción do encoro de Portodemouros. En 1974 obtivo a licenciatura en Filosofía e Letras, con premio extraordinario. Doutorouse en Historia pola Universidade de Santiago de Compostela coa tese O campesino galego no século XIX: economía e sociedade e foi catedrático de Historia Contemporánea de Galicia na mesma universidade. Foi o primeiro decano, elixido democraticamente, da Facultade de Xeografía e Historia de Santiago de Compostela. Desde o 20 de decembro de 2001 até o 23 de xaneiro de 2010 foi presidente da Real Academia Galega, substituíndo a Francisco Fernández del Riego.
Entre as súas achegas ao campo xurídico destacan, entre outras, El origen litúrgico del Derecho Canónico ou La estabilidad del beneficio mentres que a súa obra histórica repártese en numerosos libros e estudos. Barreiro Fernández participou en diversos congresos nacionais e internacionais, dirixindo os organizados sobre Estudos Xacobeos (1970), Rosalía de Castro (1985) e Ramón Otero Pedrayo (1988).
Os seus traballos de investigación céntranse sobre todo na historia contemporánea de Galiza e están recollidos en artigos e obras publicadas en castelán e en galego. Destacan: El carlismo gallego (1976), Historia Contemporánea de Galicia (1981), obra pola que recibiu o Premio da Crítica 1982, La imprenta en Galicia (1982), Historia de la imprenta en Galicia (1990) ou os catro volumes dedicados ós séculos XIX e XX que publicou dentro do proxecto editorial Galicia (1991).
Foi un dos creadores do Clube Nacionalista Alén Nós.
Ademais do Premio da Crítica co que foi galardoado en 1982 e a Medalla Castelao (1991), Barreiro Fernández recibiu o Premio Televisión Española en Galicia (1988).
Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xosé Ramón Barreiro |
Predecesor: Francisco Fernández del Riego | Presidente da RAG 2001–2010 | Sucesor: Xosé Luís Méndez Ferrín |
This article uses material from the Wikipedia Galego article Xosé Ramón Barreiro, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.