Febre Amarela

Nesas rexións é unha enfermidade endémica. Existe unha vacina efectiva pero non se coñece cura polo que cando persoas non vacinadas contráena só se lles pode proporcionar tratamento sintomático. A palabra amarelo do nome refírese ós signos de ictericia que afectan a algúns pacientes.

Febre amarela
Clasificación e recursos externos
Aedes aegypti: principal vector do virus da febre amarela.
OMIM	243200
DiseasesDB	14203
MedlinePlus	001365
eMedicine	emerg/645
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

Febre amarela
Micrografía MET: múltiples virións da f. amarela (234.000x)
Clasificación científica
Grupo: IV (Virus ARN monocatenario positivo) Familia: Flaviviridae Xénero: 'Flavivirus'
Especie tipo
''Yellow fever virus''

 

 

A febre amarela só ocorre no presente en África, Suramérica e o Caribe. A maioría dos gromos en Suramérica ocorren entre persoas que traballan nas selvas tropicais chuviosas, converténdose por iso, nesas localidades, nunha enfermidade ocupacional.

É transmitida pola picadura do mosquito Aedes aegypti e outros mosquitos dos xéneros Aedes, Haemagogus e Sabethes, que se atopan xeralmente a menos de 1.300 metros sobre o nivel do mar, pero Aedes foron achados ocasionalmente até os 2.200 msnm, nas zonas tropicais de América e África. Na febre amarela de transmisión urbana hai que lembrar que Aedes aegypti abunda en zonas húmidas ó redor da auga estancada limpa, e só pica durante o día.

A doenza pode permanecer localmente descoñecida en humanos por extensos períodos e de súpeto brotar nun modo epidémico. En Centroamérica, Venezuela e Trindade, tales epidemias debéronse á forma da enfermidade (febre amarela selvática), que permanece viva na poboación de monos ouveadores e é transmitida polo mosquito Haemagogus, o cal vive precisamente no dosel forestal das selvas chuviosas. O virus pasa ós humanos cando as selvas altas son talladas. Os obreiros forestais poden entón transmitir a enfermidade a outros, iniciando así unha epidemia.

O período de incubación sitúase entre os 3 e os 7 días. A duración da enfermidade en caso de curación é dunha a dúas semanas. Tras o período de incubación cabe distinguir dúas formas clínicas: a leve e a grave ou clásica.