A Axencia Espacial Europea (en inglés European Space Agency, tamén coñecida polo acrónimo ESA) é unha organización intergobernamental formada en 1975 dedicada á exploración do espazo.
En 2015 contaba con 22 estados membros. As súas oficinas centrais están en París. En 2019 o seu director científico é Günter Hasinger.
Axencia Espacial Europea | |
---|---|
Acrónimo | ESA e ASE |
Tipo | organización intergobernamental, axencia espacial e organización internacional |
Campo de traballo | Exploración espacial e Voo espacial |
Data de fundación | 30 de maio de 1975 |
Fundador(es) | Bélxica, Dinamarca, Francia, Alemaña do Oeste, Italia, Países Baixos, España, Suecia, Reino Unido e Suíza |
Nº de empregados | 2.200 (2018) |
Orzamento | 6680000000 euros, 5720000000 euros e 7150000000 euros |
Sede | París |
País | Francia |
Na rede | |
https://www.esa.int/ | |
[ editar datos en Wikidata ] |
Os 22 estados membros da ESA son: Alemaña, Austria, Bélxica, Dinamarca, España, Estonia (1 de set de 2015), Finlandia, Francia, Grecia, Hungría, Irlanda, Italia, Letonia (2020), Luxemburgo, Noruega, Países Baixos, Polonia, Portugal, Reino Unido, República Checa, Romanía, Suecia e Suíza.
Canadá ten un status especial, participando nalgúns proxectos en virtude dun convenio de colaboración. Sete membros da UE son estados europeos colaboradores ou teñen acordos de cooperación coa ESA son: Bulgaria, Chipre,Croacia, Letonia, Lituania, Malta, Eslovaquia e Eslovenia.
Do visto anteriormente, dedúcese que non tódolos membros da UE son membros da ESA, nin tódolos membros da ESA, o son da UE. Con todo, a Axencia Espacial Europea mantén lazos coa Unión Europea, por medio do "Tratado Marco ESA/UE".
En virtude do Tratado Marco, ambas organizacións comparten unha estratexia europea para o espazo, e están a desenvolver unha política espacial conxunta. A máis, manteñen tratados de colaboración e financiamento para programas concretos, como o do programa Copérnico.
As actividades da ESA comprenden unha ampla gama, dende actuacións nos foros políticos e económicos para a procura de apoios e financiamento ata o propio desenvolvemento e seguimento das misións espaciais e a súa preparación. Como exemplos disto último, en canto a seguimento a axencia ten construído estacións de seguimento en España, Australia e a Arxentina, e coopera con outras axencias para compartir capacidades, e en canto a preparación, en novembro de 2018 houbo unha simulación dun paseo lunar en Lanzarote, como parte de Pangaea-X.
Unha actividade importante da ESA constitúea a preparación das misións, con centros adicados a iso como o ESTEC Test Centre en Noordwijk, nos Países Baixos, que alberga o LSS (Large Space Simulator, Gran Simulador Espacial) para testado de satélites ás condicións que se poden atopar no espazo.
A preparación das misións inclúe investigación técnica, con desenvolvemento de produtos como Delta-DOR, técnica de navegación do espazo profundo ultraprecisa.
A ESA segue a ampliar e mellorar a súa rede, como pon de manifesto a actualización do radiotelescopio privado de Goonhilly, parte da Estación Terrestre de Goonhilly, en Cornualla, Inglaterra.
No 2020 o seu funcionamento viuse afectado pola pandemia da COVID-19.
O primeiro módulo Spacelab voou durante a misión STS-9. Era novembro do ano 1983 e tivo un funcionamento de 10 días, marcando o comezo das misións espaciais da ESA. No mesmo lanzamento tamén participou Ulf Merbold, primeiro astronauta da ESA.
En xeral, fanse dende a plataforma de lanzamento de Kourou, na Güiana Francesa. A tecnoloxía de lanzamento é a partir de foguetes Vega, desenvolvidos pola ESA, e Ariane, de Arianespace.
O 3 de setembro de 2020 despegou un Vega cun novo servizo de dispensador de pequenos satélites (Small Spacecraft Mission Service, SSMS), con capacidade de ata sete microsatélites (15-150 kg cada) e 46 cubesat (ata 1 kg) para poñer en órbitas entre 515 e 530 km, en órbitas heliosíncronas.
O programa Horizonte 2000 ('Horizon 2000') é o eixe das actuacións da ESA nas primeiras décadas do século XXI. Da acubillo ás misións Soho e Cluster, XMM-Newton, Herschel, e Rosetta , así como outras de menor envergadura, como Hubble, Cassini-Huygens, Planck, Integral, Gaia e Hipparcos, e cobre tódolos aspectos da ciencia espacial.
Entre 2003 e 2008 desenvolveuse a misión Duble Star / Tan Ce en colaboración con China.
A serie PROBA (Project for On-Board Autonomy) desenvolveu o lanzamento de varios microsatélites. O primeiro, o Proba (logo renomeado como Proba-1), foi lanzado o 22 de outubro de 2001 por ISRO. No 2009 foi lanzado Proba-2 e no 2013 foi lanzado o satélite Proba-V, o terceiro da serie.
No 2011 foi instaldo na Estación Espacial Internacional o Espectrómetro Magnético Alfa (Apha Magnetic Spectrometer, AMS).
No 2018 tivo lugar o lanzamento do primeiro satélite da misión Aeolus. Ese mesmo ano comezou a perfilarse a misión Lagrange, que espera estar definida a mediados de 2019.
En outubro de 2018 lánzase a Misión BepiColombo a Mercurio en colaboración coa axencia espacial JAXA (Xapón).
No 2019 terá lugar o lanzamento de JUICE, (Jupiter Icy Moons Explorer, Explorador das lúas xeadas de Xúpiter). Nese mesmo ano, estase a preparar o telescopio espacial CHEOPS.
No 2019 acórdase a misión 'Solar wind Magnetosphere Ionosphere Link Explorer', Smile, en cooperación coa China, para explorar a conexión Sol-Terra.
No 2020 Mantén un proxecto en colaboración (HEXAFLY-INT) para o desenvolvemento dun Vehículo experimental de test de vóo (EFTV, polas súas siglas en inglés) para velocidades de Mach 7 que aproveita a propia onda de choque no seu avance atmosférico para 'surfeala'.
En marzo de 2020 o grupo DISC está a empregar a constelación de satélites SWARM está a estudar a anomalía magnética do Atlántico Sur.
En maio de 2020 a ESA anunciou a recollida de ideas para aproveitar o seu proxecto EL3 (European Large Logistics Lander, Gran Módulo Europeo de Alunaxe), que pretende levar misións á superficie da Lúa de xeito regular.
Cosmic Vision é o planeamento da ESA para o período 2015-2025, abranguendo diversas misións, como a Solar Orbiter (primeira misión asignada a Cosmic Vision), en conxunto coa NASA, que comezará a operar en 2010.
A ESA mantén ademais abertas oficinas sobre diversos temas, como a Prevención de Refugallos Espaciais e a Oficina de Refugallos Espaciais, que publica un informe anual sobre o lixo espacial. Asemade, proporciona información diversa, entre ela sobre parámetros relacionados co cambio climático, para o que ten un portal Arquivado 26 de outubro de 2020 en Wayback Machine..
Contribúe con axencias e institucións de diversos países ó lanzamento dos seus propios satélites, como no caso de SEOSAT-Ingenio.
Asemade, participa en desenvolvemento diversos, como ocorre a través do ESA’s Navigation Innovation and Support Programme (NAVISP) para desenvolver a intelixencia artificial arredor da condución autónoma, e en colaboracións con outras axencias espaciais, non só coa NASA, coa que xa ten colaborado en numerosas ocasións, senón con outras axencias como a CAS (China), coa que leva a cabo o Balloon boom en 2022.
O 28 de febreiro de 2022, no marco das sancións internacionais contra Rusia, a ESA suspende a colaboración coa axencia rusa Roscosmos, despois de serlle negados varios impulsores Soiuz, o que afecta entre outros, ó programa que ten como obxectivo Marte.
No 2023 lidera o 'Zero debris charter', grupo para lograr parar a perigosidade que supón a contaminación do espazo por partículas refugallos das misións espaciais.
Aínda co plan Cosmic Vision 2015-2025 en marcha, e tendo en conta que do comezo da concepción dunha misión ata o cumprimento dos seus obxectivos e obtención de resultados científicos poden pasar vinte anos, no 2019 comeza a traballar no programa Voyage 2050, que pretende deseñar os pasos que a ESA dará no período 2035-2050, anunciando por primeira vez o comezo dunha consulta pública. En 2023 ten prevista a misión "Explorador da Ligazón Vento Solar-Magnetosfera-Ionosfera" (SMILE), en colaboración entre Europa e a China, que profundizará na relación Sol-Terra.
Amais das misións espaciais, a ESA procura a difusión do seu traballo, a aplicación da tecnoloxía espacial (como no caso do reciclado de auga no espazo, baseado no MELiSSA (Micro-Ecological Life Support System Alternative) aplicado en diversos lugares na superficie terrestre), a aplicación da intelixencia artificial para predicir o futuro terrestre e o ensino do espazo, entre outras actividades, lanzando diversas campañas.
A raíz dunha consulta lanzada en 2019, en 2021 estanse a xestar varias aproximacións para a exploración das covas lunares. Entre as propostas, hai unha na que participan a Universidade de Oviedo xunto coa Universidade de Vigo e Alén Space.
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Axencia Espacial Europea |
This article uses material from the Wikipedia Galego article Axencia Espacial Europea, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.