Seksosimbolo

La plej multaj el la viroj kaj virinoj, kiuj gajnas ĉi tiun titolon, okupas profesiojn, kie aspekto gravas, precipe aktoroj kaj modeloj, sed multaj seksaj simboloj ankaŭ venas de la vicoj de atletoj kaj muzikistoj, kaj ankaŭ estas verkistoj, poetoj, politikistoj kaj aliaj fame konataj profesiuloj.

La termino estis ĝenerale unuafoje uzita meze de la 1950-aj jaroj en rilato al la populareco de iaj filmostelulinoj, ekzemple Marilyn Monroe kaj Brigitte Bardot.

Sube estas listo de konataj seksosimboloj el la komenco de la 20-a jarcento, bedaŭrinde kun majoritato de usonanoj kaj duarange eŭropanoj, dum aliaj kontinentoj kaj mondopartoj aperas submontritaj. La distribuo inter jardekoj estas iom nur orientiga, ĉar plej ofte la figuro pintis dum pli ol unu jardeko.

Historio

Viraj sekssimboloj estas konata fenomeno ekde la 19-a jarcento, kiam roluloj kun sovaĝa, malhela kaj romantika aŭro kiel la poeto Lord Byron kaj la pianisto Franz Liszt estis konsiderataj objektoj de deziro. La plej multaj el la virinoj kiuj gajnis la titolojn de sekssimboloj de tiu tempo aperis en teatro sur scenejo, precipe sur la scenejoj de Londono kaj Parizo.

Konsiderinda vastiĝo en la vicoj de sekssimboloj estis evidenta kun la ekapero de la kino, kiu disvastigis la signifon kaj manieron de famo de aktoroj multe preter kio tio povus esti disvastigita en viva prezento de teatro. Jam en la unuaj jaroj de la establado de kino, eĉ antaŭ la apero de sono, tre elstaraj sekssimboloj jam estis kreitaj, la plej elstara inter ili estante Rudolph Valentino. Aliaj famaj filmsteluloj kiuj iĝis sekssimboloj de tiu tempo estis Greta Garbo, Marlene Dietrich, Clara Bow, Theda Bara, kaj apud ili la stelo de la muzikaloj Lillian Russell.

Kun la pliiĝo de kino, kaj la evoluo de la Holivuda "stel-"industrio, sub la aŭspicioj de revuoj kaj periodaĵoj kiuj temigis kinon kaj la diigon de ĝiaj steloj, la nombro da sekssimboloj kiuj venis de tiu kampo pliiĝis konsiderinde. Apud ili elstaris ankaŭ kantistoj kaj aliaj scenejuloj. En la tridekaj kaj kvardekaj jaroj de la 20-a jarcento, steloj (inter la virinoj) povas esti menciitaj, kiel Jean Harlow, Betty Grable (ne laste danke al ŝia rolo kiel afiŝulino (angle Pin-up), kiu estis distribuita en milionoj da ekzempleroj inter la usonaj soldatoj dum la Dua Mondmilito), Claudette Colbert, Rita Hayworth (precipe post ŝia filmo Gilda), Mae West, Joan Crawford, Jane Russell, Ava Gardner, kaj Ingrid Bergman; kaj inter la viroj Errol Flynn, Clark Gable, Cary Grant, Gary Cooper, Charles Boyer, Robert Taylor, Frank Sinatra kaj Bing Crosby (la lastaj du, ĉefe danke al ilia kantotalento).

La plej rekonebla ina sekssimbolo en la kvindekaj kaj fruaj sesdekaj estis Marilyn Monroe, ne laste pro sia morto en juna aĝo, kiu kontribuis al ŝia ikonigo. En ĉi tiuj jaroj, Holivudo produktis plurajn elstarajn inajn sekssimbolojn, unue kaj ĉefe Elizabeth Taylor, kune kun Grace Kelly kaj Jayne Mansfield kaj la modelo Bettie Page, sed en ĉi tiu periodo, ankaŭ virajn sekssimbolojn kiel Marlon Brando, James Dean, Montgomery Clift, Paul Newman, Gregory Peck, Steve McQueen, kaj aliajn. La elstara vira figuro de la periodo, aliflanke, estis la kantisto Elvis Presley. Aliaj kantosteluloj kiuj iĝis sekssimboloj de la epoko estis Jim Morrison kaj Mick Jagger. En ĉi tiuj jaroj ankaŭ pliiĝis la nombro de eŭropaj sekssimboloj, kiuj estis publikigitaj ne nur post sia translokiĝo al Holivudo (kiel en la kazo de Ingrid Bergman aŭ Cary Grant). Inter ili oni povas nomi Anna Magnani, Sophia Loren, Gina Lollobrigida kaj Marcello Mastroianni el Italio, Catherine Deneuve, Alain Delon kaj Gérard Philipe el Francio, kaj Sean Connery el Britio. Brigitte Bardot elstaris super ĉiuj aliaj dum tiu ĉi periodo, kies nuda aspekto, ŝiaj malkaŝaj filmoj kaj precipe ŝia ŝtorma vivo igis ŝin ne nur sekssimbolo sed ankaŭ simbolo de la epoko. Kiel Monroe kaj Taylor antaŭ ŝi, kaj eĉ pli forte, la kariero por kiu ŝi akiris diskonigon - aktorado - estis flankenpuŝita pro la renomo, kiun ŝi akiris danke al la granda atento, kiun ŝiaj agoj, ŝia vivo kaj ŝiaj ofte ŝanĝiĝantaj amantoj vekis. Tiele Bardot estis seksa simbolo antaŭ ĉio pro la granda publikeco, kiun ŝi ricevis, multe pli ol la roluloj, kiujn ŝi portretis sur la kineja ekrano.

Ekde la 1970-aj jaroj, ankaŭ televidsteluloj komencis preni sian lokon apud filmsteluloj, kaj iagrade eĉ puŝis la piedojn de ĉi-lastaj. Televidsteluloj kiel ekzemple David Cassidy, George Clooney, Johnny Depp, Pamela Anderson, Tom Selleck, Farrah Post, John Travolta kaj Bruce Willis (el kiuj kelkaj poste iĝis sukcesaj filmsteluloj) iĝis sekssimboloj dank'al la televidaj serioj kiujn ili ĉefrolis. Ankaŭ kantsteluloj kiel Mick Jagger, Deborah Harry, Ricky Martin, Britney Spears kaj Beyoncé. Apud ĉi tiuj, seksaj simboloj kiuj naskiĝis en la kino kiel Mary Cathleen Collins (konata kiel Bo Derek), Brooke Shields, Sharon Stone, Daniel Day-Lewis, Brad Pitt, Angelina Jolie, Tom Cruise, Antonio Banderas, Mel Gibson, Robert Redford kaj aliaj. Rimarkinda fenomeno en tiu periodo estis la kresko de sekssimboloj kies ĉefa famo rilatis al ties esto kiel sekssimboloj, en kiuj la fenomeno estas precipe videbla en referenco al tiuj engaĝiĝitaj pri modeligado.

Kultura disvolviĝo

Multaj seksaj simboloj estis kreitaj sekvante la grandan publikecon kiun ili ricevis en la amaskomunikiloj, precipe kiam la publikeco estis rilatita al sekseco. Tiel, ekzemple, Elvis Presley gajnis multan diskonigon danke al la pelvaj movoj, kiujn li montris kantante, kaj multaj aliaj filmsteluloj estis priskribitaj kiel sekssimboloj danke al siaj nudaĵaj aŭ parte vestitaj roloj en filmoj, kaj ekzemploj de tio estas Marlon Brando en A Streetcar Named Desire aŭ Silvana Mangano en Riso amaro. Inter la viroj, kiuj fariĝis elstaraj sekssimboloj, estas tiuj distingitaj per sia alteco, iliaj larĝaj ŝultroj, klaraj simboloj de vireco de sia tempo kaj vigla kaj agresema konduto. Inter la virinoj, kiuj fariĝis elstaraj sekssimboloj, estas tiuj kun grandaj okuloj, malĉastaj lipoj kaj precipe grandaj mamoj.

Grava kontribuo al la poziciigado de multaj sekssimboloj estis farita de famulkulturo en la klaĉrevuoj, en la klaĉsekcioj de gazetoj, kaj en la diversaj distraj programoj en televidilo. Multaj fojoj ekzistas ampleksa kunlaboro inter famuloj kaj PR-profesiuloj, kiuj reprezentas ilin al la amaskomunikilaro, kun la reklamaj kanaloj prezentas la famulojn en dezirinda kaj allogiga maniero, ekzemple promenade ĉe strando aŭ en amuzante en noktoklubo. Tre ofta kaj forte eksplicita fenomeno de amasvendado pere de uzado de sekssimboloj estas utiligita fare de popularaj distraj ĵurnaloj kaj tabloidoj, kiuj kutimas publikigi tutpaĝan seksan portretbildon kaj doni al ili forte seksec-sugestantan titolon (kiel ekz "la brusto de la ŝtato" al modelulino) al anonimaj junulinoj (kaj en la posta paĝo reveni al iliaj ĉiutagaj raportistaĵoj) prezentante ilin kiel sekssimbolojn kaj kiel dezirindajn virinojn.

Foje fikciaj figuroj ankaŭ iĝas sekssimboloj, ekzemple la rolulo Betty Boop kiu aperis en bildstrioj en la 1930-aj jaroj kaj estas konsiderita unu el la unuaj viglaj figuroj se temas pri esti sekssimbolo . Post tio, la rolulo de Jessica Rabbit kiu aperis en la filmo Who Framed Roger Rabbit ankaŭ iĝis konata kiel sekssimbolo . La kampo de videoludoj ankaŭ foje produktas sekssimbolojn, sed kutime tiuj ne rompas la limojn de la ĉeftendenco. Ekzemplo kiu deflankiĝas de tiu ĉi regulo estas la rolulo de Lara Croft el la serio de videoludoj, komiksoj kaj filmoj Tomb Raider, kies intrigoj ankaŭ estis prezentitaj en la filmoj Tomb Raider [2] el 2001 kaj la daŭrigo The Secret of Life [3] el 2003. Ĉi tiuj filmoj ankaŭ establis la pozicion de la aktorino Angelina Jolie, kiu interpretis Lara Croft-n, kiel sukcesa aktorino kaj seksa simbolo.

Ekzemploj

1920-aj jaroj kaj antaŭe

1930-aj jaroj

1940-aj jaroj

1950-aj jaroj

1960-aj jaroj

1970-aj jaroj

1980-aj jaroj

1990-aj jaroj

2000-aj jaroj

2010-aj jaroj

Vidu ankaŭ

Referencoj

Bibliotekoj

PeEnEo: 484664

This article uses material from the Wikipedia Esperanto article Seksosimbolo, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). La enhavo estas disponebla laŭ CC BY-SA 4.0, se ne estas alia indiko. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Esperanto (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.