ప్రతి రాష్ట్రానికి ప్రజలు ఎన్నుకునే సభ్యులతో కూడిన ఒక సభ ఉంటుంది.
దీన్ని శాసనసభ లేదా విధానసభ అంటారు. కొన్ని రాష్ట్రాల్లో రెండు సభలుంటాయి. ఈ రెండో సభను శాసనమండలి అంటారు. రాజ్యాంగం ప్రకారం ఏ రాష్ట్రంలోనైనా శాసనసభలో 500 కంటే ఎక్కువ కాకుండాను, 60 కంటే తక్కువ కాకుండాను స్థానాలు ఉండాలి.ఇది భారతదేశంలోని 28 రాష్ట్రాలు, 3 కేంద్రపాలిత ప్రాంతాలతో ఏక శాసననిర్మాణ రాష్ట్ర శాసనసభ ఏకైక శాసనమండలి, 6 రాష్ట్రాల్లో ఇది దిగువ సభ వారి ద్విసభతో రాష్ట్ర చట్టసభలు ఎగువ సభ రాష్ట్ర శాసన మండలి ఉన్నాయి. 5 కేంద్రపాలిత ప్రాంతాలు నేరుగా భారత కేంద్ర ప్రభుత్వంచే నిర్వహించబడుతున్నాయి. వాటికి శాసనమండలి లేదు. రాష్ట్ర ప్రభుత్వాన్ని పార్లమెంట్ రద్దు చేయడం, ద్రవ్య బిల్లులను ఆమోదించడం మినహా రాష్ట్ర శాసనసభ ఎగువ సభ, రాష్ట్ర శాసన మండలితో సమానమైన శాసన అధికారాన్ని రాష్ట్ర శాసనసభ కలిగి ఉంటుంది, ఈ సందర్భంలో రాష్ట్ర శాసనసభకు అంతిమ అధికారం ఉంటుంది.
భారతదేశం |
ఈ వ్యాసం భారతదేశం రాజకీయాలు, ప్రభుత్వంలో ఒక భాగం. |
|
|
|
|
|
|
ప్రతి శాసనసభ సభ్యుడు (ఎం.ఎల్.ఎ.) ఏకసభ్య నియోజకవర్గాల వారీగా 5 సంవత్సరాల పదవీకాలానికి ప్రత్యక్షంగా ఎన్నుకోబడతారు. గోవా, సిక్కిం, మిజోరాం, కేంద్రపాలిత రాష్ట్రాలలో లాగా ఒక రాష్ట్ర శాసనసభలో 60 మంది కంటే తక్కువ, 500 కంటే ఎక్కువ మంది సభ్యులు ఉండకూడదని భారత రాజ్యాంగం పేర్కొంది, అయితే పార్లమెంటు చట్టం ద్వారా మినహాయింపు ఇవ్వబడుతుంది. పుదుచ్చేరిలో 60 కంటే తక్కువ మంది సభ్యులు ఉన్నారు. ముఖ్యమంత్రి అభ్యర్థనపై గవర్నర్ లేదా అధికార మెజారిటీ పార్టీ లేదా సంకీర్ణానికి వ్యతిరేకంగా అవిశ్వాస తీర్మానం ఆమోదించబడినట్లయితే, అత్యవసర పరిస్థితిలో రాష్ట్ర శాసనసభను పార్లమెంటు రద్దు చేయవచ్చు.
సభా నిర్వహణ బాధ్యతలు నిర్వహించేందుకు ఒక సభాపతి (స్పీకరు) ని, ఒక ఉపసభాపతి (డిప్యూటీ స్పీకరు) ని సభ్యుల నుండి ఎన్నుకుంటారు. సాంప్రదాయికంగా సభాపతిగా అధికార పక్షానికి, ఉపసభాపతిగా ప్రతిపక్షానికి చెందిన వారిని ఎన్నుకుంటారు. అయితే ఇది నియమం కాదు. తమ పదవికి రాజీనామా సమర్పించదలచిన పక్షంలో సభాపతి ఉపసభాపతికి, ఉపసభాపతి సభాపతికి సమర్పించాలి. వారి తొలగింపుకు మెజారిటీ సభ్యుల మద్దతు అవసరం.
శాసనసభను సమావేశపరచడం, సమావేశాలను ముగించడం, సభను రద్దు చెయ్యడం వంటి అధికారాలు రాష్ట్రపతి వద్ద ఉంటాయి. శాసనసభ సమావేశాల చివరి రోజుకు, తదుపరి సమావేశాల మొదటి రోజుకు మధ్య 6 నెలలకు మించి అంతరం ఉండరాదు. సభలో సభ్యులు కాని రాష్ట్ర ప్రభుత్వంలోని మంత్రులు, రాష్ట్ర అడ్వొకేటు జనరల్ సభనుద్దేశించి ప్రసంగించవచ్చు, సభా కమిటీలలో పాల్గొనవచ్చు. కాని వారికి సభలో ఓటు వేసే అధికారం ఉండదు.
అధికార పార్ఠీ | రాష్ట్రాలు/ కేంద్రపాలిత ప్రాంతాలు | |
---|---|---|
ఎన్.డి.ఎ (18) | ||
భారతీయ జనతా పార్టీ | 12 | |
శివసేన | 1 | |
జనతాదళ్ (యునైటెడ్) | 1 | |
ఏఐఎన్ఆర్సీ | 1 | |
నేషనలిస్ట్ డెమోక్రటిక్ ప్రోగ్రెసివ్ పార్టీ | 1 | |
నేషనల్ పీపుల్స్ పార్టీ | 1 | |
సిక్కిం క్రాంతికారి మోర్చా | 1 | |
ఐ.ఎన్.డి.ఐ.ఎ. (9) | ||
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ | 3 | |
ఆమ్ ఆద్మీ పార్టీ | 2 | |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్) | 1 | |
ఆల్ ఇండియా తృణమూల్ కాంగ్రెస్ | 1 | |
ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం (డీఎంకే) | 1 | |
జార్ఖండ్ ముక్తి మోర్చా | 1 | |
ఇతరులు (3) | ||
బిజు జనతా దళ్ | 1 | |
వైఎస్ఆర్ కాంగ్రెస్ పార్టీ | 1 | |
జోరం పీపుల్స్ మూవ్మెంట్ | 1 |
శాసనసభ | స్థానం | ఉనికిలో ఉన్న కాలం | దేని ప్రకారం రద్దు అయింది |
---|---|---|---|
అజ్మీర్ శాసనసభ నియోజకవర్గం | అజ్మీర్ | 1950–1956 | రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1956 |
బొంబాయి శాసనసభ నియోజకవర్గం | బొంబాయి | 1950–1960 | బొంబాయి పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1960 |
కూర్గ్ శాసనసభ నియోజకవర్గం | మెడికేరి | 1950–1956 | రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1956 |
హైదరాబాద్ శాసనసభ నియోజకవర్గం | హైద్రాబాదు | 1952–1956 | రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1956 |
పెప్సే శాసనసభ నియోజకవర్గం | పటియాలా | 1950–1956 | రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1956 |
This article uses material from the Wikipedia తెలుగు article శాసనసభ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). అదనంగా సూచించని పక్షంలో పాఠ్యం CC BY-SA 4.0 క్రింద లభ్యం Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki తెలుగు (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.