Kombësia

Në ligjin ndërkombëtar, shtetësia është një identifikim ligjor që përcakton personin si subjekt, shtetas, i një shteti sovran. Ai siguron juridiksionin shtetëror mbi personin dhe i siguron personit mbrojtjen e shtetit kundër shteteve të tjera.

Neni 15 i Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut thotë se "Çdokush ka të drejtën e një shtetësie" dhe "Askush nuk mund të privohet arbitrarisht nga shtetësia e tij dhe as të mohohet e drejta për të ndryshuar shtetësinë e tij". Sipas zakoneve dhe konventave ndërkombëtare, është e drejta e çdo shteti të përcaktojë se cilët janë shtetasit e tij. Përcaktime të tilla janë pjesë e ligjit të shtetësisë. Në disa raste, përcaktimet e shtetësisë rregullohen gjithashtu nga e drejta ndërkombëtare publike - për shembull, nga traktatet për pashtetësinë dhe nga Konventa Evropiane për Shtetësinë.

Të drejtat dhe detyrat e shtetasve ndryshojnë nga shteti në shtet dhe shpesh plotësohen nga ligji i shtetësisë, në disa kontekste deri në pikën ku shtetësia është sinonim i kombësisë. Sidoqoftë, kombësia ndryshon teknikisht dhe juridikisht nga shtetësia, e cila është një marrëdhënie e ndryshme juridike midis një personi dhe një vendi. Emri "kombëtar" mund të përfshijë si shtetas ashtu edhe joshtetas. Karakteristika më e zakonshme dalluese e shtetësisë është se qytetarët kanë të drejtë të marrin pjesë në jetën politike të shtetit, si p.sh. duke votuar ose kandiduar në zgjedhje. Megjithatë, në shumicën e vendeve moderne të gjithë shtetasit janë qytetarë të shtetit, dhe qytetarët e plotë janë gjithmonë shtetas të shtetit.

Në tekstet e vjetra ose gjuhë të tjera, fjala "kombësi", në vend të "etnicitetit", përdoret shpesh për t'iu referuar një grupi etnik (një grup njerëzish që ndajnë një identitet të përbashkët etnik, gjuhë, kulturë, prejardhje, histori, etj.). Ky kuptim më i vjetër i "kombësisë" nuk përkufizohet nga kufijtë politikë ose pronësia e pasaportave dhe përfshin kombe që u mungon një shtet i pavarur (siç janë Arameanët, Skocezët, Uellsit, Anglezët, Andaluzianët, Baskët, Katalanasit, Kurdët, Kabilët, Baluchët, Pashtunët, Berberët, Boshnjakët, Palestinezët, Hmong, Inuit, Koptët, Maori, Wakhis, Xhosas dhe Zulus, ndër të tjera). Individët mund të konsiderohen gjithashtu shtetas të grupeve me status autonom që i kanë dhënë njëfarë pushteti një shteti më të madh sovran.

Kombësia përdoret gjithashtu si një term për identitetin kombëtar, me disa raste të politikës së identitetit dhe nacionalizmit që ngatërrojnë kombësinë ligjore si dhe etninë me një identitet kombëtar.

• Kombi
• Etniciteti