Ostekake

Ho kan ha ein botn ein baker eller lager av kjekssmular. Sjølve kaka kan også bakast eller berre late stivna, som regel i eit kjøleskap. Ein kan gje ostekaker ulike smakar, som bær, sitrusfrukt, sjokolade, graskar eller toffee og ed pynta med frukt, krem, nøtter og anna.

Ein kjenner til eit slag ostekake frå romersk antikk. Slike kaker laga av rømme og kesam er skildra av Cato den eldre, som omtaler tre typar: libum, savillum og placenta. Av desse tre likner placenta mest på moderne ostekaker, siden ho har ei skorpe som blir baka for seg.

Det finst fleire ulike variantar av ostekake, gjerne frå ulike geografiske område. Ostekaker frå Tyskland og Sveits blir gjerne laga på ein bakt botn (som sukkerbrød), medan ein i amerikansk tradisjon gjerne bruker smuldra kjeks til botn. Det finst også ostekaker utan botn, som den korsikanske typen fiadone.

Den svenske varianten av ostekake er kjend som ostkaka, og blir laga ved å tilsetje osteløype til mjølk før ein blandar inn andre ingrediensar og steiker kaka i omnen. Det finst variantar av kaka frå Hälsingland og Småland.