Hreiður

Hreiður geta verið mjög mismunandi, allt frá því að vera einungis dæld í sandi, fóðruð með örfáum stráum, að því að vera mjög flóknar samsetningar úr greinum, munnvatni og öðru. Á Íslensku er einnig talað um að mýs gera sér hreiður, sbr. músarhreiður.

Hreiður sumra fuglategunda eiga sér sérstök heiti á íslensku. Hreiður hrafnsins nefnist t.d. laupur en sumstaðar einnig bálkur. Álftin verpir í svonefndan bunka og æðarfuglinn í æðarbás. Hreiður lundans, lundaholan, skiptist í tvennt, öðrum megin er hreiður hans, en hitt nefnist kamar.

Þegar fuglar hefja hreiðurgerð er talað um að þeir setjist upp, en æðarfuglinn, lundinn og jafnvel fleiri tegundir taka heima.

• Allmargir íslenskir fuglar gera ekkert til að laga varpstaðinn. m.ö.o. gera sér ekki hreiður, heldur verpa á bera jörðina. Meðal slíkra fugla má telja teistur og langvíur, kríur og tjalda, lóur og spóa og marga fleiri.
• Stundum er sagt að barnatala fari eftir eggjafjöldanum í því hreiðrinu sem maður finni fyrst á ævinni.

• „Hvað eru til margar tegundir af fuglahreiðrum?“. Vísindavefurinn.

   Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.