Enska Biskupakirkjan

Höfuð hennar er Karl 3. Bretakonungur. Kirkjan er biskupakirkja sem Hinrik 8. Englandskonungur stofnaði árið 1534 til að geta ógilt hjónaband sitt og Katrínar af Aragon. Þannig hófst Enska siðbótin. Í valdatíð Elísabetar 1. var ákveðið að kirkjan skyldi vera bæði kaþólsk kirkja sem hluti af einni alheimskirkju sem byggist á postullegu trúarjátningunni, Níkeujátningunni og Aþanasíusarjátningunni og siðbótarkirkja sem byggist á þrjátíu og níu greinum ensku kirkjunnar og Almennu bænabókinni frá 1549.

Messur ensku biskupakirkjunnar fara fram á ensku. Stjórn kirkjunnar er í höndum biskupa sem eru höfuð biskupsdæma. Æðsti biskupinn er erkibiskupinn í Kantaraborg en höfuð kirkjunnar er Bretakonungur. Kirkjuþing ensku biskupakirkjunnar setur kirkjunni lög sem breska þingið verður að samþykkja. Biskupar eru skipaðir af forsætisráðherra Bretlands (fyrir hönd konungs) samkvæmt tillögum frá sérstakri nefnd. Konur gátu fyrst orðið prestar í ensku biskupakirkjunni árið 1994 en höfðu áður getað orðið djáknar frá 1861. Libby Lane var fyrsta konan sem skipuð var biskup ensku biskupakirkjunnar árið 2015 en fyrsta konan sem fékk biskupsdæmi var Rachel Treweek skipuð síðar sama ár. Gifting samkynhneigðra er ekki heimil en biskupar kirkjunnar hafa „blessað“ borgaraleg hjónabönd samkynhneigðra.

Kirkjunni er skipt í tvö höfuðsvæði: Kantaraborg í suðri og Jórvík í norðri þar sem erkibiskupar sitja. Alls eru 42 biskupsdæmi um England. 26 biskupar sitja í lávarðadeild breska þingsins (e. House of Lords) sem hefur þó takmörkuð völd.

Kirkjan sér um 16.000 kirkjur og 42 dómkirkjur í landinu. Kirkjusókn hefur fallið undir milljón manns (þeir sem sækja kirkju a.m.k. vikulega) eða niður í 760.000 (2015). Meðlimir hennar telja um 26 milljónir eða um 47% mannfjöldans.