Երեք տարի կոմպոզիտոր Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտը սարյակ է պահել։ Սարյակի մասին առաջին անգամ հիշատակվում է Մոցարտի ծախսերի գրքում, որտեղ կոմպոզիտորը նշում է, որ գնել է այն 1784 թվականի մայիսի 27-ին։
Գրքում գրի առնված երաժշտությունը մոտ է նրա՝ դաշնամուրի և նվագախմբի համար գրված №17 սոլ մաժոր կոնցերտի երրորդ մասի նախաբանի թեմային։ Կոնցերտը Մոցարտն ավարտել է մի քանի շաբաթ առաջ՝ ապրիլի 12-ին։ Մոցարտը, ըստ երևույթին, սովորեցրել է թռչունին երգել այդ երաժշտությունը կենդանիների խանութում, կամ այնտեղ, որտեղ ավելի ուշ գնել է նրան։ Դատելով Մոցարտի գրառումից՝ սարյակը սխալ էր դնում ֆերմատան առաջին ամբողջական տակտում և սոլի փոխարեն՝ երգում էր սոլ դիեզ հաջորդ տակտում։ Մոցարտը, ըստ երևույթին, չէր կատակում, երբ կատարում էր գրառումը, որովհետև սարյակները, ինչպես հայտնի է, մեծ հնարավորություններ ունեն վոկալային նմանակման հարցում։
Թռչունը՝ որպես տնային կենդանի, ապրել է նրա տանը երեք տարվա ընթացքում և մահացել 1787 թվականի հունիսի 4-ին։ Մոցարտը նրան թաղել է իր տան հետնաբակում և գրել հիշատակի բանաստեղծություն։ Օտտո Դոյչն անվանում է այդ բանաստեղծությունը «լուրջ-կոմիկական»։ Այնուամենայնիվ, սարյակները սերտորեն շփվում են իրենց տերերի հետ՝ հաճախ մտերմանալով նրանց։ Այսպիսով՝ Մոցարտի՝ թախծի արտահայտումը կարող էր լիովին անկեղծ լինել։
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Մոցարտի սարյակ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.