Պողոս Առաքյալի Երկրորդ Նամակը Տիմոթեոսին

Տիմոթեոսին ուղղված երկրորդ նամակը գրված է Հռոմից, որտեղ բանտարկված էր Պողոս Առաքյալը։ Գրության մոտավոր ժամանակ է համարվում 66-67 թվականները։

Նամակը բովանդակում է ընդհանրապես խրատներ և ցուցումներ՝ ուղղված Տիմոթեոսին։ Այստեղ տիրող գլխավոր մտածումն Ավետարանը քարոզող մարդու դիմագրաված նեղություններն ու հակառակություններն են, որոնք հաղթահարելու համար նրա հորդորն է՝ քաջությամբ հարատևել և բարի պատերազմ մղել Հիսուս Քրիստոսին հավատարիմ զինվորի նման (1.3-2.13)։ Առաքյալը քաջալերում է Տիմոթեոսին և թելադրում նրան, որ անսասան հավատով վկայի Հիսուս Քրիստոսի մասին, պահի Ավետարանի և հին Ուխտի ճշմարիտ վարդապետությունը և կատարի իր պարտականությունը՝ որպես ուսուցիչ և քարոզիչ։ Առաքյալն զգուշացնում է Տիմոթեոսին, որ չընկնի «հիմար և տգետ» վիճաբանությունների փորձության մեջ, վիճաբանություններ, որոնք ոչ մի բարիք չեն բերում, այլ միայն մոլորեցնում են ունկնդիրներին։ Վերջապես, առաքյալն իր գործակցին հիշեցնում է իր անձնական օրինակը և առաքելության նպատակը, իր հավատը, համբերությունը, սերը, հարատևությունը և հալածանքների ընթացքում գալիք նեղությունները։

• Նախաբան (1.1-2)
• Գոհություն և թելադրանքներ (1.3-2.13)
• Հորդորներ և զգուշացում (2.14-4.5)
• Պողոսի անձնական կացությունը (4.6-18)
• Վերջաբան (4.19-22)

• Սարկավագագիրք

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։