La leĝo de Omo (nomita por ĝia elkovrinto Georg Ohm) konstatas, ke la proporcio de la elektra tensio (diferenco de la potencialoj) inter la ekstremaĵoj de konduktilo (aŭ rezistilo) rilate al la elektra kurento trafluanta ĝin estas konstanta, se la temperaturo ne ŝanĝiĝas.
Georg Ohm formulis du leĝojn kiuj estas nomataj leĝoj de Omo.
La unua leĝo de Omo esprimas la proporcion inter la elektra tensio kaj la elektra kurento. Ĝi estas priskribita per la matematika formulo:
kie estas la tensio (esprimita en volto) inter la ekstremaĵoj de la konduktilo, kaj estas la elektra kurento trafluanta ĝin.
La dua leĝo de Omo permesas kalkuli la elektran rezistancon de konduktilo, se vi scias la karakterizojn fizikan kaj ĝeometran. Ĝi estas priskribita per la matematika formulo:
kie estas la longo de la konduktilo (esprimita laŭ metroj), ĝia sekcio (esprimita de la kvadratoj de metroj ), kaj estas parametro, kiu dependas je la konduktilo kaj la temperaturo.
This article uses material from the Wikipedia Esperanto article Leĝo de Omo, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). La enhavo estas disponebla laŭ CC BY-SA 4.0, se ne estas alia indiko. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Esperanto (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.