«Песьня пра зубра» (па-лацінску: «Carmen de statura feritate ac venatione bisontis» — «Песьня пра аблічча, дзікасьць зубра і паляваньне на яго») — паэма беларускага паэта-лацініста Міколы Гусоўскага.
Першы вялікі вершаваны твор, напісаны на лацінскай мове для заходнеславянскага чытача. Напісаны ў 1522 годзе, па замове Папы Льва X Медычы, выдадзены ў Кракаве ў 1523 годзе.
«Песьня пра зубра» | |
па-ангельску: A Song about the Appearance, Savagery and Hunting of the Bison па-польску: Pieśń o wyglądzie, dzikości i polowaniu na żubra | |
«Песьня пра зубра» аркуш 1-га кракаўскага выданьня (1523) | |
Жанр: | паэма |
---|---|
Аўтар: | Мікола Гусоўскі |
Мова арыгіналу: | Лацінская |
Год напісаньня: | 1522 |
Публікацыя: | 1523 |
Электронная вэрсія |
Першая высокая ацэнка «Песьні пра зубра» Мікалая Гусоўскага належыць паэту, перакладчыку паэмы на польскую мову Яну Каспровічу(pl), які Гусоўскага, як паэта, паставіў побач з Адамам Міцкевічам ва ўнівэрсытэцкай лекцыі «Песьня пра зубра і пан Тадэвуш» у 1913 годзе. Некаторыя польскія аўтары яшчэ ў XIX стагодзьдзі выказвалі дапушчэньні, што Гусавянін паходзіў з Польшчы, з-пад Кракава. Але гісторык польскае літаратуры Юзаф Каленбах(pl) у 1922 годзе зьвярнуў увагу на тое, што польскае паходжаньне запярэчвае ў паэме сам паэта. Ён кажа, што рос пры бацьку на лясных прыдняпроўскіх прасторах краю, які тады называўся Літвою, а цяпер Беларусяй. Зь «Песьні» відаць, што напісанае ў ёй было паэтам глыбака перажытае ды выяўнае ад маленства. Вось чаму Юзаф Каленбах дайшоў да перакананьня, што паходзіў Гусавянін напэўна ня з Польшчы, а зь Вялікага Княства Літоўскага ды зь ягоных беларускіх земляў.
Паэма лічыцца непераўзыдзенай у эпічным паказе Беларусі й беларускага народу да зьяўленьня паэмы «Пан Тадэвуш» Адама Міцкевіча й «Новай зямлі» Якуба Коласа .
У паэме выразна гучыць патрыятычны заклік да яднаньня і сяброўства розных па веры і культуры эўрапейскіх народаў перад пагрозай турэцкага і татарскага нашэсьця, услаўленьне свабоднай і мужнай асобы, ідэя патрыятызму і антываенны патас, узаемадачыненьня чалавека, грамадзтва і прыроды, міждзяржаўныя адносіны.
Аўтар імкнуўся ўславіць усё тое, з чым у яго сьвядомасьці асацыіруецца вобраз яго роднай зямлі, яе прыгажосьць і непаўторнасьць. Ён апісвае беларускія лясы, багатыя на свае дары (ягады, мёд, куніцу). Як адзначыў Віктар Дарашкевіч: «Для Гусоўскага прырода — усенародны здабытак і крыніца здароўя, радасьці, выхаваньня высокіх патрыятычных і эстэтычных пачуцьцяў». Гусоўскі, апроч апісаньня хараства беларускай прыроды паказвае і забабоны свайго народу (вера ў ведзьмакоў, русалак), грамадзкую пасіўнасьць і пакорнасьць лёсу.
Адзін з галоўных герояў паэмы, яе цэнтральны вобраз — князь Вітаўт. Яго аўтар падае як ідэальнага валадара, сапраўднага патрыёта, вернага традыцыям, праўдзівага і справядлівага, выдатнага кіраўніка дзяржавы.
«Песьня пра зубра» была напісаная Міколам Гусоўскім ў 1522—1522 гадах, пад час, калі ён знаходзіўся ў Рыме ў складзе дыпляматычнай місіі Вялікага княства Літоўскага. Гусоўскі не аднойчы прысутнічаў на нацыянальнай гішпанскай забаве — карыдзе. І ён падзяліўся з Папам Рымскім Львом X Медычы забавай беларускіх князёў і магнатаў — паляваньнем на зубра. Гэтая гісторыя зацікавіла Папу, і ён папрасіў дыплямата ВКЛ напісаць яму пра гэта. Мікола Гусоўскі, сын вялікакняскага лесьніка, здолеў падрабязна і дэталёва апісаць постаць, звычкі і паводзіны зубра, як і само паляваньне на яго, у высокамастацкай вершаванай форме.
Ў 1523 паэма была выдадзена ў Кракаве ў складзе зборніка, які таксама ўтрымліваў 11 вершаў і празаічнае прысьвячэньне каралеве Боне Сфорцы.
Князь Вітаўт выступае ў паэме, як ідэал дзяржаўнага ўладара.
...Вітаўт апекаваў тых, каму дазваляў уладарыць,
| ||
Вітаўт, як ніхто да яго, узвысіў мясцовую шляхту, і заручыўшыся яе падтрымкай, скарыў гардыню ўдзельных князёў і дабіўся цэнтралізацыі ўлады. Ў паэме княжаньне Вітаўта паўстае як час гераічных спаборніцтваў, у якіх кожны чалавек меў прастору для подзьвігаў і сьцьвярджэньня сваёй годнасьці, і гэтыя паляваньні-спаборніцтвы ўслаўляюцца, як сапраўдная школа вайсковага вайсковага выхаваньня.
Гусоўскі апісвае і набажныя рысы князя, зьвяртаючы ўвагу на тое, што «ён быў набожны і першы з народамі княства сам ахрысьціўся», «цэрквы Богу адзінаму скрозь будаваў».
Вітаўт ў паэме паўстае мудрым дзеячам, які заахвочваў падданых сьцьвярджаць сваю грамадзянскую прыдатнасьць удзелам у вайсковых спаборніцтвах і сумленным выкананьнем даручаных абавязкаў. Можна заўважыць, як аўтар параўноўвае мужнага і моцнага духам князя з самім зубрам .
25 верасьня 2008 году, да 485-годзьдзя першай публікацыі паэмы, у Беларусі была выпушчана аднабаковая паштовая картка з арыгінальнай маркай.
Паэма тройчы перакладзена на беларускаю мову: Язэпам Семяжонам, Натальляй Арсеньневай і Ўладзімерам Шатонам.
У 2007 годзе выдавецтва «Мастацкая літаратура» выдала кнігу на беларускай мове.
Менскі рок-гурт «Сузор’е» ў 2008 годзе выпусьціў музычны альбом «Песьня пра зубра» . Беларускі гурт сярэднявечнай музыкі Стары Ольса ў сваім альбоме «Verbum» (2002 г.) запісала песьню на словы Мікалая Гусоўскага «Песьня пра зубра».
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Песьня пра зубра, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.