Астроская Акадэмія

Заснаваны каля 1576 году на сродкі князя Канстантына-Васіля Астроскага ў яго родавым маёнтку Астрог як славяна-грэка-лацінская школа. Астроская школа стала першай вышэйшай навучальнай установай ва Ўсходняй Эўропе. 7 лютага 1577 году ўпершыню згадваецца ў прадмове да кнігі Пятра Скаргі «Пра еднасьць касьцёлу Боскага».

Мела трохступенны характар, спалучала ў сабе элемэнтарную (пачатковую) і сярэднюю школы, з пачаткамі вышэйшай. У аснову праграмы навучаньня была пакладзена заходнеэўрапейская сыстэма «сямі вольных навук»: вывучаліся граматыка, рыторыка, дыялектыка, арытмэтыка, геамэтрыя, астраномія, музыка. Студэнты засвойвалі пяць моваў: царкоўнаславянскую, польскую, грэцкую, лацінскую і старагабрэйскую(en). Выкладаліся таксама філязофія і багаслоўе.

Першым рэктарам быў бацька Мялеція Сматрыцкага Герасім Сматрыцкі(uk). Падручнікі для навучаньня рыхтаваліся і друкаваліся ў Астроскай друкарні. Непасрэдна пры школе і друкарні Астроскі стварыў гурток адукаваных людзей, якія займаліся перакладамі, распрацоўвалі і выдавалі вучэбную, богаслужбовую, павучальную літаратуру. Да гуртку належалі вядомы друкар Іван Федаровіч, пісьменьнік Герасім Сматрыцкі, перакладнікі і выдаўцы Васіль Сураскі(uk) і Цімафей Міхайлавіч; браты Дзям'ян(uk) і Ігнацій Налівайкі. У Астрог часта наведваліся грэцкія навукоўцы — Дыянісій Палеалог(uk), будучы Канстантынопальскі патрыярх Кірыл Лукарыс(uk), патрыяршы экзарх сьвяшчэннамучанік Нікіфар Кантакузін. Усе гэтыя высокаадукаваныя людзі прымалі ўдзел у навучаньні, што сьведчыць пра яго высокі ўзровень.

Са сьценаў Астроскай акадэміі выйшлі вядомыя царкоўныя і грамадзка-культурныя дзеячы — пісьменьнікі-палемісты і перакладнікі. Сярод іх: Клірык Астроскі(uk) — аўтар пісьмаў-адказаў Іпацію Пацею; Мялецій Сматрыцкі — эпіскап і вядомы пісьменьнік-палеміст; Захарыя Капысьценскі — пісьменьнік-палеміст; Яў Барэцкі — Кіеўскі мітрапаліт, перакладнік і пісьменьнік; Стэфан Зізаній — пэдагог і царкоўны прапаведнік; Андрэй Рымша — вядомы паэт, заснавальнік панэгірычнага жанру; Пятро Сагайдачны(uk) — казацкі гетман, і інш.

З заснаваньнем у Астрогу езуіцкай калегіі ў 1624 годзе школа прыйшла ў заняпад і ў 1640 спыніла сваё існаваньне.

12 красавіка 1994 году загадам прэзыдэнта Ўкраіны дзейнасьць унівэрсытэту была ўзноўленая, а 30 кастрычніка 2000 году ён атрымаў статус нацыянальнага.

У 1999 годзе дзейнасьць Астроскай акадэміі была адзначана XXVII Міжнародным прызам «За якасьць», што ўручаўся ў Парыжы.

22 чэрвеня 2007 году на базе Астроскай акадэміі была адчыненая віртуальная навуковая бібліятэка, аналягаў якой ва Ўкраіне пакуль што не існуе. У 2009 годзе ўнівэрсытэту нададзены статус самакіроўнае дасьледніцкае ВНУ.

• Гуманітарны
• Рамана-германскіх моваў
• Правазнаўчы
• Эканамічны
• Палітычна-інфармацыйнага мэнэджмэнту
• Міжнародных адносінаў

• Даўнівэрсытэцкага, завочнага і дыстанцыйнага навучэньня
• Дасьледваньня ўкраінскай дыяспары
• Права і правасудзьдзя імя А. Маліноўскага
• Сацыяльных дасьледваньняў

• Гайдай Л. Історія України в особах, термінах, назвах і поняттях. — Луцьк: Вежа, 2000.
• Довідник з історії України / За ред. І.Підкови та Р.Шуста. — К.: Генеза, 1993.

• Афіцыйная бачына
• Навуковы блог НаУ «Острозька Академія»
• Чечелюк П. «Українські Афіни». Острозький культурний феномен середньовіччя (укр.)