Мусиқӣ Суръат

tempus-вақт) — суръати ҳаракат. Суръати асари мусиқӣ аз хислату рӯҳия ва мазмуну мундариҷа вобастааст. Дурустии cуръат - шарти муҳими таъсирбахши иҷрокунандагист; аз Суръати аслӣ дур будан, ба ғалат маънидод кардани асар оварда мерасонад.

Суръат дар мусиқӣ бештар бо истилоҳи итолёвӣ маънидод мешавад. Дар мусиқӣ cуръатҳои асосӣ инҳоянд:

• Суръатҳои суст — Largo (бисёр васеъ), Lento (хеле суст), Adagio (суст);
• Суръатҳои муътадил, миёна — Andante (дар Суръати оромона қадам задан), Moderato (муътадил), Allegretto (то дараҷае хушҳолона);
• Суръатҳои тез — Allegro (босуръат, тез), Vivace (хеле тез, шӯх), Presto (бисёр тез, хеле шӯх).

Баъзан бо истилоҳи асосӣ калимаеро, ки cуръатро дақиқтар месозад: molto, assai- бисёр хело; non troppo - на онқадар; poco - каме ва ғ. зам мегардад.

Истилоҳоте низ вуҷуд доранд, ки cуръатро тағйир медиҳанд:accelerando, stringendo-тезондан; ritardando, rallentando-суст кунондан ва ҳ. к.

Дар баъзе ҳолатҳое, ки аз cуръати аслӣ мебояд каме дур шуд: tempo rubato ишора карда мешавад. Суръати ба майли худ, ки ба фантазияи худи навозанда вобастагӣ дорад, ad libitum ё a piacere (ба хоҳиши худ) ишорат меёбад. Баргаштан ба суръати аввала бо Tempo I ишорат мешавад. Нишон додани cуръат баъзан бо сифати номи пиесаҳои ҷудогона истифода мегардад («Allegro»-и Шуман, «Adagio»-и Барбер ва ғайра). Бисёр композиторон Суръатро ба забони итолёвӣ нею ба забони модарии худ - русӣ, англисӣ, фаронсавӣ, тоҷикӣ ва ғ. нишон медиҳанд. Суръати дақиқтарро нишондоди метроном муайян месозад.

• Овоз
• Сурудхонӣ