ଗୁଆ

ଗୁଆ ଗଛର ପତ୍ର ମଧୁର, ତିକ୍ତ ଓ କଷା । ଗୁଆ ଗଛର ଅଠା ଅମ୍ଳ, କ୍ଷାର । ଆମଦେଶରେ ତାମ୍ବୁଳ ସହିତ ଦୁଇପ୍ରକାର ଗୁଆ ଯଥା- ଦେଶୀ ଗୁଆ ଓ ଦକ୍ଷିଣୀ ଗୁଆ ବ୍ୟବହାର ହୁଏ । ଦକ୍ଷିଣୀ ଗୁଆକୁ ଆରଙ୍ଗି ଗୁଆ କହନ୍ତି । କଞ୍ଚାଗୁଆ ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷା । ଏହା ଖାଇଲେ ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇଦିଏ ।

ଶୁଖିଲା ଗୁଆକୁ ପୋଡ଼ି, ସେଥିରେ ଲୁଣ ମିଶାଇ ଦାନ୍ତରେ ଘଷିବାଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଦାନ୍ତରୋଗ ଦୂର ହୁଏ । ଏହାଛଡ଼ା ଦାନ୍ତ ପରିଷ୍କାର ହୋଇ ଚିକ୍ ମିକ୍ ଦେଖାଯାଏ ।

ଶୁଖିଲା ଗୁଆକୁ ଗୁଣ୍ଡ କରି ତା’ର ଚୂର୍ଣ୍ଣକୁ ୧ରୁ୨ ଗ୍ରାମ୍ ନେଇ ଦହି ସହିତ ନିୟମିତ ସେବନ କଲେ ପୁରୁଣା ଅତିସାର ନିବାରିତ ହୁଏ ।

କଞ୍ଚା ଗୁଆକୁ ପାଣିରେ ଘୋରି ତାକୁ ଲିଙ୍ଗସ୍ଥାନରେ କିଛିଦିନ ଲଗାଇଲେ ଏହି ରୋଗ ଉପଶମ ହୁଏ ।

ଦକ୍ଷିଣୀ ଗୁଆର ଚୂର୍ଣ୍ଣ ୧ରୁ୨ଗ୍ରାମ ନେଇ ସେଥିରେ ୧ରୁ୨ଚାମଚ ଚିନି ଓ ୧ଗ୍ଳାସ କ୍ଷୀର ମିଶାଇ ନିୟମିତଭାବେ ସେବନ କଲେ ଅଳ୍ପଦିନ ମଧ୍ୟରେ ରତିଶକ୍ତି ବର୍ଦ୍ଧିତ ହୁଏ ।

ଶୁଖିଲା ଗୁଆକୁ ଭଲ ଭାବେ ଚୂର୍ଣ୍ଣ କରି କନା ପୁଟୁଳିରେ ବାନ୍ଧି ଯୋନିରେ ଧାରଣ କଲେ ଏଥିରୁ ଶିଘ୍ର ଉପଶମ ମିଳିଥାଏ ।

କଞ୍ଚାଗୁଆ ଓ ରକ୍ତ ଚନ୍ଦନକୁ ଚାଉଳଧୁଆ ପାଣି ସହିତ ବାଟି ଚିନି ମିଶାଇ ସେବନ କଲେ ରକ୍ତପିତ୍ତ ଶାନ୍ତ ହୁଏ ।

ଓଡ଼ିଆ ଘରର ସମସ୍ତ ପୁଜାରେ ଗୋଟାଗୁଆ ଏକ ଆବଶ୍ୟକ ସାମଗ୍ରୀ। ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ପୁଜା ସହିତ ଗୋଟାଗୁଆ ପୁଜା ହଏ।