Yasunari Kawabata

juni">11. juni 1899–16. april 1972) var ein japansk forfattar. I 1968 vann han nobelprisen i litteratur for «hans berättarkonst, som med fin känsla uttrycker japanskt väsen i dess egenart.»

Yasunari Kawabata
Fødenamn	japansk 川端 康成, Kawabata Yasunari
Statsborgarskap	Japan
Fødd	11. juni 1899 Osaka
Død	16. april 1972 (72 år) Zushi
Yrke	skribent, romanforfattar, manusforfattar, lyrikar
Språk	japansk
Sjanger	roman
Religion	buddhisme
Ektefelle	Hideko Kawabata
Yasunari Kawabata på Commons

Kawabata vart fødd 11. juni 1899 i Osaka. Han blei foreldrelaus som toåring og snart mista han besteforeldra òg. Som student ved Universitetet i Tokio grunnla han i lag med Yokomitsu Riichi den neo-impresjonistiske journalen Bungei Jidai («Den kunstnarlege tidsalderen»).

Det første verket til Kawabata var Izu no Odoriko (1926, «Dansarinna frå Izu»). Novella Yukiguni («Snøland») kom i 1937; den er ei historie om kjærleiken mellom ein forretningsmann frå Tokyo og ei geisha frå ei avsidesliggande landsby. Yukiguni blei snart ein klassikar og Kawabata var med eitt etablert som ein av dei leiande forfattarane i Japan. I Senbazuru («Tusen traner») heldt han fram nokre av motiva frå dette verket. I Meijin (i engelsk omsetjing The Master of Go) frå 1954 der han skildrar den siste kampen mellom den gamle meisteren Hon’inbō Shūsai og den yngre Minoru Kitani. Same året vann han Nomaprisen i litteratur for Yama no Oto («Eit kirsebær om vinteren»).

Det er vanleg å gå ut frå at Kawabata døydde for eiga hand ved å gasse seg sjølv til døde, men mange av hans nære, medrekna enkja, såg det som ei ulukke. Han kan ha opna gasshanen ved ein feil medan han førebudde eit bad, men på den andre sida hadde han fått diagnosen Parkinson og sleit med å komme over at venen Yukio Mishima hadde begått rituelt sjølvmord i 1970.