Плод Портокал

Слаткиот портокал се размножува бесполово (апомиксис преку јадрен ембрион); сорти на сладок портокал се јавуваат преку мутации.

Портокалот е хибрид помеѓу помело (Citrus maxima) и мандарина (Citrus reticulata). Геномот на хлоропластот, а со тоа и мајчината лоза, е оној на помело. На слаткиот портокал му е секвенциониран целосниот геном.

Портокалот потекнува од регионот што ги опфаќа Јужна Кина, Североисточна Индија и Мјанмар, и најраното спомнување на слаткиот портокал било во кинеската книжевност во 314 п.н.е. Согласно 1987 година, откриено е дека портокаловите дрвја се најодгледуваното овошно дрво во светот. Портокаловите дрвја се широко одгледувани во тропска и суптропска клима поради нивните слатки плодови. Плодот на портокаловото дрво може да се јаде свеж, или преработен поради неговиот сок или миризлива кора. Согласно 2012 година, слатките портокали сочинуваат приближно 70% од производството на цитрус.

Во 2019 година, ширум светот биле одгледувани 79 милиони тони портокали, при што Бразил произведувал 22% од вкупниот број, а потоа следеле НР Кина и Индија.

 

 

Сите цитрусни дрвја припаѓаат на единствениот род Citrus и остануваат речиси целосно интерфертилни. Ова вклучува грејпфрут, лимони, лимети, портокали и разни други видови и хибриди. Бидејќи интерфертилноста на портокалите и другите цитруси создала бројни хибриди и сорти, а исто така се избрани мутации на пупки, таксономијата на цитрус е прилично контроверзна, збунувачка или недоследна. Плодот на секое цитрусно дрво се смета за хесперидиум, една врста модифицирана бобинка; покриена е со кора која потекнува од грубо задебелување на внатрешниот ѕид.

Различни имиња се дадени на многуте сорти на видот. Портокал првенствено се однесува на слаткиот портокал – Citrus sinensis (Линеј) Осбек. Портокаловото дрво е зимзелено, цветно дрво, со просечна висина од 9-10 м, иако некои многу стари примероци можат да достигнат 15 м. Неговите овални листови, наизменично наредени, се 4-10 цм долги и имаат гранулирани маргини. Слатките портокали растат во низа различни големини и облици кои варираат од сферични до долгнавести. Внатре и прикачено на кората е порозно бело ткиво, бел, горчлив мезокарп или албедо. Портокалот содржи голем број различни толчници (сегменти) внатре, обично околу десет, од кои секоја е ограничена со мембрана и содржи многу везикули исполнети со сок и обично неколку семиња. Кога е незрел, плодот е зелен. Зрнестата неправилна кора на зрелото овошје може да варира од светло портокалова до жолто-портокалова, но често задржува зелени дамки или, при топли климатски услови, останува целосно зелена. Како и сите други цитрусни овошја, слаткиот портокал не е климактеричен. Групата Citrus sinensis е поделена на четири класи со различни одлики: обични портокали, крвави или пигментирани портокали, папочни портокали и безкиселински портокали.

Други цитрусни групи познати како портокали се:

• Бергамот (Citrus bergamia Risso), главно е одгледуван во Италија поради неговата кора, што создава главна есенција за парфемите, исто така се користи за ароматизирање на чајот Ерл Греј. Тоа е хибрид од горчлив портокал лимон.
• Горчлив портокал (Citrus aurantium), познат и како севиљски портокал, кисел портокал (особено кога е користен како подлога за слатко портокалово дрво), бигараден портокал и мармаладски портокал. Како и слаткиот портокал, тој е хибрид помело х мандарина, но настанал од посебен настан на хибридизација.
• Мандарина (Citrus reticulata) е првичен вид на цитрус и е родоначалник на обичниот портокал.
• Понцирус/Јапонски портокал (Poncirus trifoliata), понекогаш вклучен во родот (класифициран како Citrus trifoliata). Често служи како подлога за слатки портокалови дрвја и други сорти на цитрус.

 

Огромен број сорти имаат, како слаткиот портокал, мешавина од потекло од помело и мандарина. Некои сорти се хибриди на мандарина-помело, одгледани од исти родители како и слаткиот портокал (на пр. тангор и понкан мандарина). Други сорти се хибриди од сладок портокал x мандарина (на пр. клементини). Одликите на мандарините воглавно се помали и издупчени плодови, полесни за лупење и помалку кисели. Одликите на помело се густо бело албедо (кора, мезокарп) што е потесно поврзано со сегментите.

Портокаловите дрвја воглавно се накалемени. Дното на дрвото, вклучувајќи ги корените и стеблото, се нарекува подлога, додека овошниот врв има две различни имиња: пупка (кога се мисли на постапката на калемење) и потомок (кога се споменува сортата на портокал).

Сетилни фактори

 

Вкусот на портокалите се одредува главно од релативните соодноси на шеќери и киселини, додека аромата на портокалот потекнува од испарливи органски соединенија, вклучувајќи алкохоли, алдехиди, кетони, терпени и естри. Горчливите лимоноидни соединенија, како што е лимонинот, постепено се намалуваат во текот на развојот, додека испарливите ароматични соединенија имаат тежнеење да го достигнат својот врв во развојот од средината до крајот на сезоната. Квалитетот на вкусот има тежнеење да се подобрува подоцна во жетвата кога има поголем сооднос шеќер/киселина со помала горчина. Како цитрусно овошје, портокалот е кисел, со нивоа на pH кои се движат од 2,9 до 4,0.

Сетилните квалитети варираат во зависност од генетската, условите на животната средина за време на развојот, зрелоста при бербата, условите по бербата и времетраењето на складирањето.

Хранлива вредност и фитохемикалии

Месото од портокал е 87% вода, 12% јаглехидрати, 1% белковини и содржи занемарливи масти (види табела). Како референтна количина од 100 грама, портокаловото месо обезбедува 47 калории и е богат извор на витамин Ц, обезбедувајќи 64% од дневната вредност. Други микронутриенти не се присутни во значителни количини (види табела).

Портокалите содржат различни фитохемикалии, вклучувајќи каротеноиди (бета-каротин, лутеин и бета-криптоксантин), флавоноиди (на пр. нарингенин) и бројни испарливи органски соединенија кои произведуваат арома на портокал, вклучувајќи алдехиди, естри, терпени, кетонски алкохоли.

 

Сокот од портокал содржи само околу една петтина од лимонската киселина од лимета или сокот од лимон (кои содржат околу 47 г/Л).

Портокалите, чиј вкус може да варира од сладок до кисел, најчесто се лупени и се јадени свежи или цедени за сок. Густата горчлива кора обично е фрлана, но може да биде преработена во добиточна храна со сушење, со помош на притисок и топлина. Исто така, се користи во одредени рецепти како арома или гарнир за храна. Најнадворешниот слој од кората може да се ренда тенко со цестер за да се добие кора од портокал. Кората од лимон е популарна во готвењето бидејќи содржи масла и има силен вкус сличен на пулпата од портокал. Белиот дел од кората, вклучувајќи ја и јамата, е извор на пектин и има речиси иста количина на витамин Ц како и месото на плодот и другите хранливи материи.

Иако не е толку сочна или вкусна како месото, кората од портокал се јаде и има значителна содржина на витамин Ц, прехранбени влакна, вкупни полифеноли, каротеноиди, лимонен и диететски минерали, како што се калиум и магнезиум.

 

Сокот од портокал се добива со цедење на овошјето на посебен алат (соковник или стискач) и собирање на сокот во сад одоздола. Ова може да се направи дома или, во многу поголем обем, индустриски. Бразил е најголемиот производител на сок од портокал во светот, следен од Соединетите Држави, каде што е една од стоките со кои се тргува на Њујоршкиот одбор за трговија. Замрзнат концентрат од сок од портокал е направен од свежо исцеден и филтриран сок од портокал.

Маслото од сладок портокал е нуспроизвод на индустријата за сокови, произведен со притискање на кората. Користена е за ароматизирање на храна и пијалоци, а исто така и во индустријата за парфеми и ароматерапија поради неговиот мирис. Маслото од сладок портокал се состои од приближно 90% Д-лимонен, растворувач кој се користи во различни хемикалии за домаќинствата, како што се балсами за дрво за мебел и - заедно со други цитрусни масла - детергенти и средства за чистење раце. Тоа е ефикасно средство за чистење со пријатен мирис, промовиран дека е еколошки и затоа се претпочита од петрохемикалиите. Д-лимоненот, сепак, е класифициран како иритирачки за кожата и како многу токсичен за водниот живот во различни земји.

Мармаладите традиционално се правени со севилски портокали, кои се помалку слатки. Користени се сите делови од овошјето: јамката и чупите (одделени и ставени во кеса од муслин) се варат во мешавина од сок, исечена кора, исечкано месо, шеќер и вода за да се извлече нивниот пектин, што помага во зачувувањето. да се постави.

• Елиза Тибетс (за историјата на портокаловите градини во Калифорнија, Соединети Држави)
• Список на агруми
• Список на кулинарски плодови

•   Податотеки поврзани со Citrus sinensis на Ризницата
•   Citrus sinensis на Викивидовите ^?
• Citrus sinensis List of Chemicals (Dr. Duke's Phytochemical and Ethnobotanical Databases), USDA, Agricultural Research Service.
• Oranges: Safe Methods to Store, Preserve, and Enjoy. (2006). University of California Agriculture and Natural Resources. Пристапено на 21 февруари 2023.