Адреналин

респирација). Тој спаѓа во групата на катехоламини. Тој има повеќе улоги во организмот:

• Зголемување на метаболитичките процеси (највеќе при студ или физичко напрегање)
• Стеснување на периферните крвни садови и внатрешните органи (вазоконстрикција)
• Проширување на крвните садови во срцето и на бронхиолите (вазодилатација)
• Зголемување на нивото на гликоза во крвта (хипергликемија)
• Зголемување на крвниот притисок.

Систематско (IUPAC)
(R)-4-(1-Хидрокси-2-(метиламино)етил)бензен-1,2-диол
Клинички податоци
Бременосна категорија	AU: A US: C (Ризикот не е отфрлен)
Начин на издавање	AU: S4 (само на рецепта) UK: POM (само на рецепт) US: само на рецепт
Начин на примена	интравенозно, интрамускуларно, интракардио
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	Nil (орално)
Полувреме на елиминација	2 минути
Екскреција	урина
Назнака
CAS-број	51-43-4
ATC код	A01AD01 B02BC09 C01CA24 R01AA14 R03AA01 S01EA01
DrugBank	APRD00450
ChemSpider	5611
Хемиски податоци
Формула	C9H13NO3
Моларна маса	183,204 g/mol
(провери)

Како хормон, адреналинот делува на скоро сите телесни ткива врзувајќи се со адренергичните рецептори. Неговите ефекти врз различни ткива зависат од видот на ткивото и експресијата на специфични форми на адренергичен рецептор. На пример, високи нивоа на адреналин предизвикуваат релаксација на мазните мускули во дишните патишта, но предизвикуваат контракција на мазните мускули во ѕидот на артериолите.

Адреналинот е неселективен агонист на сите адренергични рецептори, вклучувајќи ги главните поттипови α₁, α₂, β₁, β₂, и β₃. Врзувањето на адреналинот за овие рецептори предизвикува низа метаболички промени. Врзувањето за α-адренергичните рецептори ја инхибира секрецијата на инсулин од панкреасот, ја стимулира гликогенолизата во црниот дроб и мускулите, и ја стимулира гликолизата и инхибира инсулин-посредуваната гликогенеза во мускулите. Врзувањето за β адренергичните рецептори ги стимулира секрецијата на гликагон од панкреасот, секрецијата на адренокортикотропен хормон (ACTH) од питуитарната жлезда, и липолизата во масното ткиво. Заедно, овие ефекти доведуваат до зголемено ниво на гликоза и масни киселини во крвта, со што се обезбедуваат супстрати за создавање на енергија во организмот.

 

Во хемиски поглед, адреналинот спаѓа во група на моноамини, наречени катехоламини. Тој се синтетизира во хромафинските клетки во срцевината на надбубрежната жлезда и во мал број на неврони во продолжениот мозок по метаболички пат во кој аминокиселините фенилаланин и тирозин преку серија на интермедиери, крајно се претвораат до адреналин. Прво, тирозинот се оксидира до L-DOPA со помош на ензимот тирозин хидроксилаза. Тој последователно се декарбоксилира од ензимот DOPA декарбоксилаза (ароматична L-аминокиселинска декарбоксилаза) при што се добива допамин. Допаминот се претвора во норадреналин под дејство на ензимот допамин бета-хидроксилаза. Крајниот чекор во биосинтезата на адреналинот е метилирање на примарната аминогрупа на норадреналинот. Оваа реакција е катализирана од ензимот фенилетаноламин N-метилтрансфераза (PNMT). Иако PNMT воглавно се наоѓа во цитозолот на ендокрините клетки во адреналната медула (познати како хромафински клетки), мали нивоа се детектирани и во срцето и мозокот.

Биосинтеза на катехоламините и амините во траги во човечкиот мозок   L-Фенилаланин L-Тирозин L-DOPA Адреналин Фенетиламин p-Тирамин Допамин Норадреналин N-Метилфенетиламин N-Метилтирамин p-Октопамин Синефрин 3-Метокситирамин AADC AADC AADC доминантна реакција PNMT PNMT PNMT PNMT AAAH AAAH мозок CYP2D6 споредна реакција COMT DBH DBH   Адреналинот се синтетизира од страна на мала група на неврони во човечкиот мозок (конкретно во продолжениот мозок) преку метаболичкиот пат прикажан погоре.

Адреналин може да се синтетизира од реакцијата на катехол со хлороацетил хлорид, по што следи реакција со метиламин за да се добие кетон, кои се редуцира до саканото хидрокси соединение. Рацемската смеса која се добива може да се одвои со тартаратна киселина.

• „Adrenaline“ - песна на македонската група „ПМГ Колектив“ од 2010 година.