Kabary Famangiana: Kabary Malagasy rehefa mamangy fahoriana

Vangiana : indreto izahay tompoko

Mpamangy : avy mamangy amin’ny fahoriana tompoko

Vangiana : misaotra indrindra tompoko, ho tahian’i Andriamanitra

Mpamangy : amin’izao fahoriana midona aminareo izao ka namoizana ny hava-malala, dia tonga eto izahay, tsy iza fa ny namana sy tapakareo ihany. ialanay tsiny tompoko, fa misy ireo namana izay tsy tonga eto noho ny adidy aman’adraikitra maro nitana azy ireo ; koa manolotra ny fialan-tsiny amin’ny anaran’izy ireo izahay. Tonga izahay tsy hamendrofendro na handatsa-dranomaso, fa tonga hitondra ny teny fampiononana. Mafy tokoa izay fahoriana midona aminareo izao satria folaka andry niankinana, toro vato fandiavana ny ankohonana, ary potraka fefy mpanohan-drivotra ny fianakaviana.

Mandalo tokoa izao fiainana izao, nefa raha mandalo izao fiainana izao, dia handalo toy izany koa ny varavaran-kazo izay hivoahany sy ny varavaram-bato hidirany, fa ao ny varavaran’ny lanitra, hidirany ho ao amin’ny fiainana mandrakizay, ilay fiainana tsaratsara kokoa. Koa irinay izany teny izany, tompoko, ho balisama hanasitrana ny fery, ho lamba hamaoka ny ranomaso ka hitondra fiononana tanteraka ho anareo. Koa mahaiza mionona tompoko.

Vangiana  : Eny tompoko, mafy tokoa izao fahoriana mihatra aminay izao ka mila tsy ho zaka fa olombelona moa, nefa izao fanontronanareo manao tongotra miara-mamindra sy tanana miara-mandray ary fo miara mitempo aminay izao, dia manamaivana ny fahoriana tokoa. Izao no tonga amin’ilay fiteny hoe : “ ny hanin-jaraina mora lany, ny entan-jarana mora zaka ary ny fahoriana iaraha-mitondra mihamaivana”. Maivana ny fahoriana noho ny fanontronanareo . Faly ny fonay, tsy ny maty akory no mahafaly fa ny fahatsapanay fa tsy irery izahay amin’ny fitondrana ny fahoriana, koa misaotr’anareo indrindra tompoko.

Mpamangy : (miara miteny) aza misosoka alahelo intsony tompoko

Vangiana : (miara miteny) misaotra indrindra tompoko

Mpamangy : manaraka izany amin'ny maha-malagasy, ary ho marim-pihavanana, fahiny dia misy ny lalàm-pahendren'ireo razan-tsika; dia ilay hoe : "Ny maty aza avarina aman-tany; ary ny velona aza ampangatahina", koa inoanay fa rariny tokoa ny hanohizantsika taranaka aty aoriana izany, koa indro izahay tompoko manolotra variraiventy kely voarambin’ny tanana ho solon-dranombary tsy masaka ho an’ny velona sy singan-dandy hampombaina ny maty. Kely dia kely ny vitanay nefa manantena izahay fa tsy hijery tarehim-bola ianareo fa ny tarehim-pihavanana izay efa nampifamatotra antsika no jerenareo. Kely indrindra tompoko fa ny fo manolotra no mameno azy. Ary ny hirariana indrindra dia enga anie ka tsy ny ratsy toy izao intsony no hifanodiavantsika fa ny soa sy tsara indray amin’ny manaraka. Koa mahereza, tompoko.

Vangiana : misaotra tompoko, tsy nanadino ny soa nifanaovana. Ny teny mamy avy aminareo dia toy ny fanilo manazava ny haizim-pitom-pahoriana; ka na manonja aza ny fahoriana dia maivana izany noho ny fampaherezana nataonareo, na mafaitra aza ny alahelo dia mamy aminay kosa ny teny fampanantenana nambaranareo. Tsy nionona tamin’izay anefa ianareo fa mbola narahinareo vola aman-karena ihany koa, ho solon-dranombary tsy masaka ho an’ny velona sy ho singan-dandy hamatorana ny maty; heni-kaja ny velona ary ho tsara levenana ny maty, tompoko. Enga anie ny kitapo nialan’izao mba honeran’Andriamanitra avy zato heny, arivo tsy manam-pahataperana. Mamerina ny fisaorana, tompoko.

Mpamangy : (mangata-dalana) Raha ny marina tompoko, tokony hiara-hipetrapetraka aminareo eto izahay hanala fahanginana, nefa noho ny adidy aman’andraikitra hafa izay tsy maintsy ho efaina, dia mangata-dalana aminareo hitsaitsaika, ny tenanay anefa no mety mandao fa Zanahary kosa tsy mba mandao anareo.

Vangiana : tsy misy tsiny ny amin'izany, tompoko, fa omen-dalana ianareo. Ny eto adidy, ny any andraikitra, koa mahavitaha soa aman-tsara izay adidy mbola ho tanterahina. Misaotra tompoko.

Aza misoso-pahoriana intsony , aza misosok’alahelo, mahereza tompoko,

Mpamangy : Mahereza…