Turcia

Finitur ab octo civitatibus: Bulgaria ad boreoccidentem; Graecia ad occidentem; Georgia ad boreorientem; Armenia, Atropatene (in exclavo Nakhchivan), et Irania ad orientem; atque Iraquia et Syria ad austrorientem. Mare Mediterraneum et Cyprus ad meridiem, mare Aegaeum ad occidentem, Pontus Euxinus ad septentriones patent. Propontis, Bosporus, et Hellespontus (quae una sunt Freta Turcica) finem inter Thraciam Orientalem et Anatoliam signant atque Europam et Asiam separant. Caput est Ancyra.

Turcia

Res apud Vicidata repertae:

Terra continens: Asia, Europa
Territoria finitima: Graecia, Bulgaria, Syria, Iraca, Armenia, Irania, Georgia, Atropatene, Foedus Arabicum, Unio Europaea
Locus:
Caput: Ancyra

Gestio

non foederalis, Respublica praesidentialis
Princeps: Recep Tayyip Erdoğan
Praefectus: Recep Tayyip Erdoğan
Consilium: Grand National Assembly of Turkey
Situs interretialis

Populus

Numerus: 85 372 377
Sermo publicus: lingua turcica
Zona horaria: UTC+3, Europe/Istanbul, Asia/Istanbul
Moneta: Turkish lira

Commemoratio

Paean: İstiklâl Marşı

Sigla

ISO TR, TUR, 792; IOC TUR
Dominium interretiale: .tr
Praefixum telephonicum: +90, +36
Siglum autoraedarum: TR

 

Res publica Turcia Imperio Ottomanico in partibus territorii eius mediis successit.

  Si plus cognoscere vis, vide etiam Imperium Ottomanicum.

Turcia, quae civitas sui iuris est, tertio die ante Kalendas Novembres anno 1923 a Mustapha Cemale Ataturco condita est. Cum Imperium Ottomanicum paene perisset et in Primo Bello Orbis Terrarum succumbisset, a victoribus occupata est. A quibus dum imperator (Turcice sultan) Mahometus VI, Vahdettin appellatus, adhibitus est, ne imperium se restitueret, Mustafa Kemala Pascha multis cum universis amicis civitatem servare temptavit, qua re rebellionem in Graecos Anatoliam in occidente occupantes a victoribus adiutos inferret. Bello gesto, imperium restituere noluit, sed Turcas in rempublicam convertere. Itaque ecclesiam a republica separari, abecedarium Latinum pro Arabico adhiberi iussit, multa effecit, ut respublica Turcica occidenti appropinquaret.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ataturco mortuo, Ismet Inönü reipublicae praefuit. Anno 1960 et 1980 summi exercitus viri novas res studuerunt feceruntque, quam ob rem respublica restituenda ab integro esset. Die 23 Iulii 1973, cum Bülent Ecevit reipublicae praestitit, copiae Turcicae Cyprum septentriones oppresserunt, ut palam dixerunt, ut Turcis succurrerint in Cypro, ubi adhuc sunt. Ibi respublica Turca Cypri septentrionalis condita est, quae a reliquibus terris orbis terrarum non agnoscitur, sed a Turcia tantum.

Hoc tempore in Unionem Europaeam accipi cupit, sed scelera humanitatis committere crimini datum est Turciae.

Turcarum circa 43385 milia in Turcia habitant, id est 49,5% populationis totius. Carduchi, quorum 35331 milia (40%) Turciae habitant, magna vel maior pars populationis in regionibus austroorientalibus sunt, quae Curdistania Turcica nominantur. Compositus harum gentium id effecit ut saepe confligatur, praecipue inter Turcas et Carduchos. Ceterae gentes Turciae sunt Circassi (circa 3000 milia), Arabi (circa 1770 milia), Georgiani, Lazi, Armeni ceterique.

Magna Turcarum pars est Mohamedana. Plurimi autem Georgiani Graecique sunt Christiani orthodoxi..

Regiones

  Conferatur pagina principalis Regiones geographicae Turciae.

Anno 1941 Ancyrae conventus geographicus primus septem regiones (Turcice: Bölge) Turciae cum viginti uno omnino sectionibus (Turcice: Bölüm), aspectu geographico constituit. Hae regiones sunt:

• Regio Propontis cum sectione Istrancae et sectione Agrianium et sectione Ergisci-Kocaeli et sectione Propontis Australis
• Regio Ponti Euxini cum sectione Ponti Euxini Occidentalis et sectione Ponti Euxini Mediani et sectione Ponti Euxini Orientalis
• Regio Maris Aegaei cum sectione Maris Aegaei et sectione Asiae Minoris Internae Occidentalis
• Regio Asiae Minoris Interioris cum sectione Iconii et sectione Sangarii Superioris et sectione Halysi Mediani et sectione Halysi Superioris
• Regio Asiae Minoris Orientalis cum sectione Euphratis Superioris et sectione Theodosiopolis-Anis et sectione Arsianiasis Superioris et sectione Vanis et sectione Hakkâris
• Regio Maris Mediterranei cum sectione Adanae et sectione Attaleae
• Regio Asiae Minoris Austroorientalis cum sectione Euphratis Mediani et sectione Tigris

Urbes

Flumina

Lacus

• Lacus Van
• Lacus Boanensis

Montes

Dividitur Respublica Turcica in provinciam octoginta unam.

 

Ancyra

Sar. Ecclesiae

Hadrianop.

Rhaedestus

Dardanellia

Palaeoc.

Prusa

Pylae

Constantin.

Cotz.

Sang.

Hom.

Sandaraca

Claudiop.

Biletzic

Dorylaeum

Cotyaeum

Magn. a.S.

Smyrna

Tralles

Mougla

Hierop.

Polyd.

Ousac.

Acroenus

Isparta

Attalea

Iconium

Zephyrium

Laranda

Colonia

Macissus

Cast. F.

Germanic.

Mau.

Parthenia

Castamon

Sinope

Tzorum

Tavia

Neapolis An.

Magida

Adana

Hetthaea

Ottomania

Germanicia

Caes. in C.

Sebastea

Eudocia

Amasea

Amisus

Cotyora

Cerasus

Acilisene

Melitene

Gaziantep

Ciliza

Edessa

Pordonnium

Argyr.

Trapezus

Rhizus

Baidbert

Theodos.

Artuin

Ardahan

Chorzene

Araratus

Igdiria

Chalcis An.

Charpete

Amida

Marida

Batman

Sirte

Noepolis

Balales

Roman.

Mus

Van

Aroteria

 

Historia

• Findley, Carter Vaughn (2004). The Turks in World History. Oxford University Press, USA. ISBN 0-19-517726-6 
• Kinross, Patrick (1977). The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire. Morrow. ISBN 0-688-03093-9 
• Mango, Andrew (2000). Atatürk: The Biography of the Founder of Modern Turkey. Overlook. ISBN 1-58567-011-1 
• Mango, Cyril (2002). The Oxford History of Byzantium. Oxford University Press, USA. ISBN 0-19-814098-3 
• Shaw, Stanford Jay; Kural Shaw, Ezel (1977). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Cambridge University Press. ISBN 0-521-29163-1 
• Wink, André (1990). Al Hind: The Making of the Indo Islamic World, Vol. 1, Early Medieval India and the Expansion of Islam, 7th–11th Centuries. Brill Academic Publishers. ISBN 90-04-09249-8 

Civilitas et consilium externum

• Grigoriadis, Ioannis N. (2006). "Upsurge amidst Political Uncertainty. Nationalism in post-2004 Turkey. SWP Research Paper 2006/RP 11, October 2006" (PDF). Berlin: Stiftung Wissenschaft und Politik (German Institute for International and Security Affairs) 
• Hale, William Mathew (1994). Turkish Politics and the Military. Routledge (UK). ISBN 0-415-02455-2 
• Kosebalaban, Hasan. 2011. Turkish Foreign Policy: Islam, Nationalism, and Globalization. Palgrave Macmillan.
• Rubin, Barry M.; Heper, Metin (2002). Political Parties in Turkey. Routledge (UK). ISBN 0-7146-5274-1 

Coniunctiones externae et militia

• Bal, Idris (2004). Turkish Foreign Policy In Post Cold War Era. Universal Publishers. ISBN 1-58112-423-6 
• Cook, Steven A.; Sherwood-Randall, Elizabeth (15 Iunii 2006). "Generating Momentum for a New Era in U.S.-Turkey Relations" (PDF). Council on Foreign Relations 
• Huston, James A. (1988). Outposts and Allies: U.S. Army Logistics in the Cold War, 1945–1953. Susquehanna University Press. ISBN 0-941664-84-8 
• Rubin, Barry M.; Çarkoglu, Ali (2003). Turkey and the European Union: Domestic Politics, Economic Integration, and International Dynamics. Routledge (UK). ISBN 0-7146-5402-7 

Geographia et clima

• Turkish State Meteorological Service (2006). "Climate of Turkey". Turkish State Meteorological Service 

Oeconomia

• Kaminski, Bartolomiej; Ng, Francis (1 Maii 2006). "Turkey's evolving trade integration into Pan-European markets" (PDF). World Bank 
• Nas, Tevfik F. (1992). Economics and Politics of Turkish Liberalization. Lehigh University Press. ISBN 0-934223-19-X 
• Organisation for Economic Co-operation and Development (2002). OECD Reviews of Regulatory Refom – Turkey: crucial support for economic recovery : 2002. Organisation for Economic Co-operation and Development. ISBN 92-64-19808-3 
• World Bank (2005). "Turkey Labor Market Study" (PDF). World Bank 

Demographica

• Çarkoglu, Ali (2004). Religion and Politics in Turkey. Routledge (UK). ISBN 0-415-34831-5 
• Extra, Guus; Gorter, Durk (2001). The other languages of Europe: Demographic, Sociolinguistic and Educational Perspectives. Multilingual Matters. ISBN 1-85359-509-8 
• Shankland, David (2003). The Alevis in Turkey: The Emergence of a Secular Islamic Tradition. Routledge (UK). ISBN 0-7007-1606-8 
• "Türkiyedeki Kürtlerin Sayisi! (Number of Kurds in Turkey!)". Milliyet. 6 Iunii 2008 
• Turkish Statistical Institute (2000). "2000 Census, population by provinces and districts" (XLS). Turkish Statistical Institute 

Cultura

• Goodwin, Godfrey (2003). A History of Ottoman Architecture. Thames & Hudson. ISBN 0-500-27429-0 
• Kaya, Ibrahim (2003). Social Theory and Later Modernities: The Turkish Experience. Liverpool University Press. ISBN 0-85323-898-7 

• Feroz Ahmad, Geschichte der Türkei. Magnus, Essen 2005, ISBN 3-88400-433-6.
• Ciğdem Akkaya, Yasemin Özbek, Faruk Şen.1998. Länderbericht Türkei. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt.
• Gazi Çağlar.2004. Die Türkei zwischen Orient und Okzident. Eine politische Analyse ihrer Geschichte und Gegenwart. Unrast, Münster/ ISBN 3-89771-016-1.
• Bozarslan, Hamit. 2008. Turkey: Postcolonial discourse in a non-colonised state. In Historical Companion to Postcolonial Literatures: Continental Europe and its Colonies, ed. Poddar, Prem, et al. Edimburgi: Edinburgh University Press.
• Mango, Andrew. 2004. The Turks Today. Overlook. ISBN 1-58567-615-2.
• Cem Özdemir, Die Türkei. Politik, Religion, Kultur. Beltz & Gelberg, Weinheim 2008 ISBN 978-3-407-75343-4.
• Pope, Hugh, et Nicole Pope. 2004. Turkey Unveiled. Overlook. ISBN 1-58567-581-4.
• Revolinski, Kevin. 2006. The Yogurt Man Cometh: Tales of an American Teacher in Turkey. Citlembik. ISBN 9944-424-01-3.
• Roxburgh, David J., ed. 2005. Turks: A Journey of a Thousand Years, 600–1600. Londinii: Royal Academy of Arts. ISBN 1-903973-56-2.
• Christian Rumpf, Recht und Wirtschaft der Türkei. 2a ed. Global Local, Stuttgart 2009, ISBN 978-3-9811781-2-8.
• Stefan Stautner, Türkei. Europa oder Orient?: Repräsentation der Türkei zwischen Europa und Orient. Rhombos, Berlin 2004, ISBN 3-937231-33-1.
• Udo Steinbach, Die Türkei im 20. Jahrhundert. Schwieriger Partner Europas. Gustav Lübbe, Bergisch Gladbach 1996, ISBN 3-7857-0828-9.
• Udo Steinbach, Geschichte der Türkei. C. H. Beck, München 2007, 4a ed., ISBN 3-406-44743-0.
• Udo Steinbach, ed. 2012. Länderbericht Türkei. Bonnae: Bundeszentrale für politische Bildung. ISBN 978-3-8389-0282-1
• Turkey: A Country Study. 1996. Federal Research Division, Library of Congress. ISBN 0-8444-0864-6.
• Türkische Nachrichtenagentur: Türkei Almanach 2006. Ankara 2006, ISBN 975-19-3898-8.

• Çatalhöyük, Çayönü, Göbekli Tepe, Hacılar, Hallan Çemi, Nevali Çori
• Imperium Ottomanicum
• Eurymedon
• Index Fontium Latinorum de Turcis
• Kemal Ataturk
• Litterae Turcicae

Vicimedia Communia plura habent quae ad Turciam spectant.

Lege Τουρκία ("Turcia") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam

Situs geographici et historici: Locus:  • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani

• Situs publicus Praesidatus Reipublicae Turciae
• Bibliography Turkey. Muir S. Fairchild Research Information Center, Air University, zusammengestellt im September 2007 von Stephen B.T. Chun (engl.)
• Turcia ex UCB Libraries GovPubs
• De Turcia, apud BBC News
• De Turcia, apud Encyclopaedia Britannica
• Situs publicus de periegesi in Turcia,
• "Key Development Forecasts for Turkey," apud International Futures

Turcia : politica

Praesides Turciae

Mustafa Kemal Atatürk  • İsmet İnönü  • Celâl Bayar  • Cemal Gürsel  • Cevdet Sunay  • Fahri Korutürk  • Kenan Evren  • Turgut Özal  • Suleimanus Demirel  • Ahmet Necdet Sezer  • Abdullah Gül  • Recep Tayyip Erdoğan Opus geopoliticum • Duces civitatum Asiaticarum hodiernarum • Duces civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Turciae • Ministri ab eruditione • a munitione • a rebus externis

Primi ministri Turciae (1923–2018)

İsmet İnönü • Fethi Okyar • İsmet İnönü • Celâl Bayar • Refik Saydam • Ahmet Fikri Tüzer • Şükrü Saracoğlu • Recep Peker • Hasan Saka • Şemsettin Günaltay • Adnan Menderes • Cemal Gürsel • Fahri Özdilek • İsmet İnönü • Suat Hayri Ürgüplü • Suleimanus Demirel • Nihat Erim • Ferit Melen • Naim Talu • Bülent Ecevit • Sadi Irmak • Suleimanus Demirel • Bülent Ecevit • Suleimanus Demirel • Bülent Ecevit • Suleimanus Demirel • Bülend Ulusu • Turgut Özal • Ali Bozer • Yıldırım Akbulut • Mesut Yılmaz • Suleimanus Demirel • Erdal İnönü • Tansu Çiller • Mesut Yılmaz • Necmettin Erbakan • Mesut Yılmaz • Bülent Ecevit • Abdullah Gül • Recep Tayyip Erdoğan • Ahmet Davutoğlu • Binali Yıldırım Opus geopoliticum • Gubernatores civitatum Asiaticarum hodiernarum • Gubernatores civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Praesides Turciae • Primi ministri Turciae • Ministri ab eruditione • a munitione • a rebus externis

Ministri rerum externarum Turcici

Bekir Sami Kunduh 1920 • Ahmet Muhtar Mollaoğlu 1921 • Iosephus Kemal Tengirşenk 1921 • İsmet İnönü 1922 • Şükrü Kaya 1924 • Tevfik Rüştü Aras 1925 • Şükrü Saracoğlu 1938 • Numan Menemencioğlu 1942 • Hasan Saka 1944 • Necmettin Sadak 1947 • Mahometus Fuat Köprülü 1950 • Adnan Menderes 1956 • Fatin Rüştü Zorlu 1957 • Selim Sarper 1960 • Feridun Cemal Erkin 1962 • Hasan Esat Işık 1965 • İhsan Sabri Çağlayangil 1965 • Osman Olcay 1971 • Haluk Bayülken 1971 • Turan Güneş 1974 • Melih Esenbel 1974 • İhsan Sabri Çağlayangil 1975 • Gündüz Ökçün 1977 • İhsan Sabri Çağlayangil 1977 • Gündüz Ökçün 1978 • Hayrettin Erkmen 1979 • İlter Türkmen 1980 • Vahit Melih Halefoğlu 1983 • Mesut Yılmaz 1987 • Ali Bozer 1990 • Ahmet Kurtcebe Alptemoçin 1990 • Safa Giray 1991 • Hikmet Çetin 1991 • Mümtaz Soysal 1994 • Murat Karayalçın 1994 • Erdal İnönü 1995 • Coşkun Kırca 1995 • Deniz Baykal 1995 • Emre Gönensay 1996 • Tansu Çiller •1996 • İsmail Cem 1997 • Şükrü Sina Gürel 2002 • Yaşar Yakış 2002 • Abdullah Gül 2003 • Ali Babacan 2007 • Ahmet Davutoğlu 2009 • Mevlüt Çavuşoğlu 2014 • Feridun Sinirlioğlu 2015 • Mevlüt Çavuşoğlu 2015 Opus geopoliticum • Ministri a rebus externis civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Turciae • Ministri ab eruditione • a munitione • a rebus externis

Consilium ministrorum Turcicum praeside Recep Tayyip Erdoğan 2018–

Hulusi Akar • Berat Albayrak • Mevlüt Çavuşoğlu • Fatih Dönmez • Mehmet Ersoy • Abdulhamit Gül • Mehmet Kasapoğlu • Fahrettin Koca • Murat Kurum • Fuat Oktay • Bekir Pakdemirli • Ruhsar Pekcan • Zehra Zümrüt Selçuk • Ziya Selçuk • Süleyman Soylu • Cahit Turan • Mustafa Varank Opus geopoliticum • Consilia ministrorum civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Consilia Erdoğan 2003–2014 • Davutoğlu 2014–2016 • Yıldırım 2016–2018 • Erdoğan 2018–