David Woodard

Per 1990s, vocabulum fecit “praequiem” (illud portmantologiae inter “praevidens” et “requiem”), ut describat suum morem Buddhistem musicae dedicatae componendae ad celebrandum per vel breviter ante mortem substantiae.

David Woodard

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 6 Aprilis 1964; Barbaropolis
Patria: Civitates Foederatae Americae, Canada

Familia

Coniunx: Sonja Vectomov

Angelorum Urbs Munera Memorialia, ubi Woodard serviit ut praecentor vel musica director includunt: 2001 ceremonia civica facta ad (nunc defunctam) Angelos Volatum funiculorum ferriviariam, colens calamitatem-letum Leonem Praport et suam viduam nocitam Lolam. Ille requies gignentiarum duxit, imprimis illam pelecano occidentali Californico in litu levato ubi animal casus erat.

Woodard notus est imitaminibus suis Somniorum-machinae (leviter psychotropicilychni), quae in museis per mundum ostensa sunt. In Germania et Nepal, collationibus suis in descripto litterario Der Freund notus est, imprimis scripturis de interspecierum karma, plantarum conscientia, atque Novae Germaniae colonia Paraguayana.

Woodard ad Nova Schola pro Investigatione Sociali et Universitas Californiensis Barbaropolitana educatus est.

In 2003, Woodard decurionem in Juniperi-Collibus (Los Angeles Comitatus), California esse electus est. In illo officio, affinitatem esse proposuit, simile cum sorore, cum Nova Germania, Paraguia. Ut suum consilium provehat, Woodard ad utopiam vegetarianam / femineam adiit et cum ducibus municipalibus convenit. Ante visitationem primam, affinitatem persequi elegit sed, intra communitatem, causam studii scripturis posteris invenerat. Quae maxime ei intersit, sunt prototranshumanae notiones excogitatoris spectativi Ricardus Wagner et Elisabeth Förster-Nietzsche, quae, cum sponso Bernhard Förster, coloniam inter 1886 et 1889 instuerunt atque habitaverunt.

 

Ab 2004 ad 2006, Woodard ad Novam Germaniam expeditiones numerosas duxit, et eo, favorem ab Vice-Praeside Ricardus Cheney iam Civitatum Foederatarum Americae lucratus. In 2011, Woodard romanciatori Helvetico Christian Kracht permisit ut vulget coporosam correspondentiam personalem suam, quae praecipue de Nova Germania fuit, in volumina duo sub vestigio Universitatis Hannovris Wehrhahn Verlag. De epistolarum permutatione, Frankfurter Allgemeine Zeitung dicit, "[De auctoribus] terminum inter viam atque artem oblitterant.” Der Spiegel primum volumen proponit, Five Years, esse “spiritualis opus praeparatorium” Kracht sequenti libro incomperto Imperium.

Secundum Andream McCann, “Kracht Woodard comitavit in intinere ad quaequam cetera loco sint, ubi primorum colonorum minores vivant, atrociter minutis circumstantibus. Ut correspondentia ostendit, Kracht confirmavit Woodard voluntatem provehere communitatis faciem culturalalem, atque consturere minusculam Feriae Baruthenses in loco cuius Elisabeth Förster-Nietzsche familiaris aedis quondam fuit.” In recentibus annis, Nova Germania in hilarior destinationem placavit, cum lecto-ac-ientaculis atque sero-constructo museuo historico.

Ab 1989 ad 2007, Woodard Somniorum-machinae imitaminia construxit, stroboscopicae machinationis excogitatae a Brione Gysin et Ian Sommerville quae cylindrum incisuris habet, aeramento aut papyro factam, rotantem circa electricum lychnum—spectata oculuis clausis, machina mentis vaframenta comparabilia venenorum ebrietati vel somnii impellere potest.

Ante Gulielmus Seward Burroughs II 1996 viso Ports of Entry retrospective ad Angelorum Urbem Comium Artis Museum Somniorum-machnia tribuit, Woodard amicus cum scriptore factus est et ei octogesimo tertio ultimoque natali dei “Bohemianum exemplum” (papyri) Somniorum-machniam dedit. Sothbiae collectori privato in 2002 priorem machinam auctionatae est, et posterior ut extentum creditum manet ab Burrough aede ad Spencer Artis Museum.