Cocos Nucifera: Species plantarum

Foliis veteribus se defringentibus, truncus manet levis quasi rasilis. Nucem Indicam producit.

Cocos nucifera

---

Plantae — Angiospermae

Monocotyledones 
Commelinidae 
Ordo : Arecales 
Familia : Arecaceae 
Subfamilia : Arecoideae 
Tribus : Cocoeae 
Genus : Cocos 
Species : C. nucifera 

Cocos nucifera 
L.  

Conservationis status

secure

Cocos nucifera per tropicas colitur pro multis usibus, culinariis et non culinariis, et aliquando est pro ornamento. Paene omnis eius pars usus humanos habet. In caelis frigidioribus (sed non minus quam USDA Zona 9), cocois similis, Syagrus romanzoffiana, in architectura terrestri adhibetur. Eius fructus sunt "nucum" cocois similes, sed multum minores. Olim classificatus est in genere Cocois, sed deinde ad genus Syagrum motus est. Beccariophoenix alfredii, palma in Madagascaria recentius inventa, est cocois similior Syagru romanzoffiana.

Cocos per paene omnibus terras tropicas viget, partim ab hominibus maritimis adiuta. Fructus est levis, aquam magnopere resistens, unde se fluctibus marinis trans spatia ampla dispergere potest. Fructus mari conlectus tam septentrionalis quam Norvegia potest vivere. In Havaiis, cocos habetur introductio Polynesia, ad insulas a nautis Polynesiis primum adlata a patriis in Oceania Australi. Adsunt in paene omnibus locis inter 26°N et 26°S, interioribus Africae Americaeque Australis partibus exceptis.

Plantae flores sunt polygamomonoecii, masculinos femineosque partes in eadem inflorescentia habentes. Florescentia perpetuo agitur. Plurimae plantae habentur vicissim transpollinare,^? sed aliquae varietates nanae se pollen dant. Plantae nux revera est endospermium edule, in interiore putaminis superficie situm. Intra stratum endospermii, nux aquam cocois continet, perlucidum dulce salsumve, aut dulce salsumque liquidum.

Nautae Angli annis 1578 et 1585 nuces Indicas inter primos admiraverunt: Eduardus Cliffe, navigationem Ioannis Winter cum Francisco Drako anno 1577 inceptam narrans, fructus his verbis descripsit:

Repperimus insuper arborem fructus cocois ferentem, maiores quam caput hominis, intra corticem exteriorem unciarum trium crassitudine aliquam nucem habens mensura binorum pugnorum quae substantiam albam sibi haerentem continet, dimidia uncia crassam, gustu suavissimam. Intra cavitas vel locus vacuus latet quo continetur aqua pura suavisque quam nonnulli mirabiliter roborantem esse censent.

 

 

 

 

 

 

Cocos in solis harenosis viget, et salinitatem valde tolerat.

Fontes antiquiores

• saeculo 6 : Cosmas Indicopleustes, Topographia Christiana 11.11 Graece
• 1567 : Garcias ab Orta; Carolus Clusius, interpr., Aromatum apud Indos nascentium historia lib. i cap. 26 "nux Indica"
• 1568 : William Turner, The First and Seconde Partes of the Herbal ... with the Third Parte. Coloniae Agrippinae vol. 3 p. 49
• 1590 : Iosephus de Acosta, Historia natural y moral de las Indias (Hispali: en casa de Juan de Leon) pp. 259-260
• 1597 : John Gerard, The Herball, or generall historie of plantes (Londinii: John Norton) pp. 1337-1338 "the Indian nut tree"
• 1601 : Thobias Roelsius in Carolus Clusius, Rariorum plantarum historia (Antverpiae) appendix p. cccxv
• 1741 : Georgius Everhardus Rumphius, Herbarium Amboinense (Amstelaedami: Chanquion, 1741-1750) vol. 1 pp. 1-12 et tab. 1; cf. E. D. Merrill, An Interpretation of Rumphius's Herbarium Amboinense. Manilae: Department of Agriculture and Natural Resources, Bureau of Science, 1917 p. 123
• 1753 : Carolus Linnaeus, Species plantarum (Holmiae: impensis L. Salvii, 1753) vol. 2 p. 1188 (Latine)

Eruditio recentior

• Adkins S. W., M. Foale, et Y. M. S. Samosir, eds. 2006. Coconut revival – new possibilities for the ‘tree of life’. Proceedings of the International Coconut Forum held in Cairns, Australia, November 22–24, 2005. ACIAR Proceedings No. 125. ISBN 1-86320-515-2.
• Batugal, P., V. R. Rao, et J. Oliver. 2005. Coconut Genetic Resources. Bioversity International. PDF. ISBN 9789290436294.
• Bee F. Gunn, Luc Baudouin, et Kenneth M. Olsen. 2011. Independent Origins of Cultivated Coconut (Cocos nucifera L.) in the Old World Tropics. PLOS One, 22 Iunii.
• Foale, M. 2003. The Coconut Odyssey: the bounteous possibilities of the tree of life. Australian Centre for International Agricultural Research.
• Frison, E. A., C. A. J. Putter, et M. Diekmann, eds. 1993. Coconut. ISBN 978-92-9043-156-5.
• International Plant Genetic Resources Institute (IPGRI). 1995. Descriptors for Coconut (Cocos nucifera L.). ISBN 9789290432159.
• Mathur, P. N., K. Muralidharan, V. A. Parthasarathy, P. Batugal, et F. Bonnot. 2008. Data Analysis Manual for Coconut Researchers. ISBN 9789290437369.
• Salunkhe, D. K., J. K. Chavan, R. N. Adsule, et S. S. Kadam. 1992. World Oilseeds: Chemistry, Technology, and Utilization. Springer. ISBN 9780442001124.
• Whistler, W. Arthur. 1996. Samoan Herbal Medicine. Honolulu: Isla Botanica. ISBN 0-9645426-2-5.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Cocos nucifera spectant.

Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • Plantes d'Afrique • Flora of China • INPN France • Flora of North America • USDA Plants Database

• Coconut Varieties Endemic to Sri Lanka
• Coconut Time Line
• Plant Cultures: botany, history and uses of the coconut
• Purdue University crop pages: Cocos nucifera
• Coconut
• Cocos nucifera apud Hawaiian Ecosystems at Risk project
• Descriptors for Coconut (Cocos nucifera L.)
• Coconut Research Center