Թոմաս Բերնհարդ (գերմ.՝ Thomas Bernhard, փետրվարի 9, 1931(1931-02-09), Հեյրլեն, Լիմբուրխ, Նիդերլանդներ - փետրվարի 12, 1989(1989-02-12), Գմունդեն, Վերին Ավստրիա, Ավստրիա), ճանաչված ավստրիական արձակագիր և դրամատուրգ։
Թոմաս Բերնհարդ գերմ.՝ Thomas Bernhard | |
---|---|
Ծննդյան անուն | գերմ.՝ Nicolaas Thomas Bernhard |
Ծնվել է | փետրվարի 9, 1931[…] |
Ծննդավայր | Հեյրլեն, Լիմբուրխ, Նիդերլանդներ |
Վախճանվել է | փետրվարի 12, 1989[…] (58 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Գմունդեն, Վերին Ավստրիա, Ավստրիա |
Գերեզման | Գրինցինգի գերեզմանատուն |
Գրական անուն | Thomas Fabian |
Մասնագիտություն | գրող, վիպասան, դրամատուրգ, սցենարիստ, բանաստեղծ և լեզվաբան |
Լեզու | գերմաներեն |
Քաղաքացիություն | Ավստրիա |
Կրթություն | Մոցարտեում |
Ժանրեր | պիես և արձակ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Correction?, Extinction?, The Loser?, Woodcutters? և Heldenplatz? |
Կուսակցություն | Ավստրիայի ժողովրդական կուսակցություն և Ավստրիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն |
Պարգևներ | |
Համատեղ ապրող | Marianne Hoppe? |
Կայք | thomasbernhard.at |
Thomas Bernhard Վիքիպահեստում |
Թոմաս Բերնհարդը, լինելով արտաամուսնական զավակ, հասակ է առել և դաստիարակվել մոր ծնողների կողմից Ավստրիայում։ Մորական կողմի պապը գրող էր։ Թոմասը սովորել է կաթոլիկ դպրոցում, սակայն 1947 թվականին թողել է ուսումը և սկսել է աշխատել փոքրիկ կրպակում որպես վաճառող։ 1949-ից 1951 թվականներին բուժում է ստացել առողջարանում. թոքերի հիվանդությամբ տառապել է ողջ կյանքում։ 1955-ից 1957 թվականներին Զալցբուրգի երաժշտական և դրամատիկական արվեստի «Մոցարտիում» համալսարանում դերասանական արվեստ է ուսանել։ Հետագայում իրեն ամբողջովին նվիրվել է գրականությանը։ 1965 թվականին տեղափոխվել է իր սեփական տուն՝ Ավստրիայում առողջարանային և մշակաբույսերի աճեցման կենտրոն համարվող Գմունդեն քաղաք, որտեղ էլ մահկանացուն է կնքել 1989 թվականին։
Թոմաս Բերնհարդը, ի դեմս Կլաուս Փայմանի, գտել է իր ռեժիսորին, ով Գերմանիայի Բոխում քաղաքում և վիեննական Բուրգ թատրոնում և Գերմանիայի Բոխում քաղաքի թատրոնում։ Հենց նրան էլ Բերնհարդը նվիրում է իր վերջին պիեսը՝«Կլաուս Փայմանը գնում է իր համար անդրավարտիք…» (գերմ.՝ Claus Peymann kauft sich eine Hose und geht mit mir essen), այն մինչ օրս բեմ է բարձրանում «Բեռլին անսամբլ» թատրոնում։ Բերնհարդի ստեղծագործությունների թվում կան նաև հատուկ անվանի դերասանների համար գրված պիեսներ՝ Իլզ Ռիթթերի, Քրիսթիան Դենեի և Գերտա Ֆոսսի համար գրված «Ռիթթեր, Դենե, Ֆոսս» (1984 թվական), Բերնհարդ Մինեթթիի համար գրված «Մինեթթի» պիեսը (1977 թվական) և այլն։
Բերնհարդը մեկուսանալ սիրող էր, անձնական և հանրային կապերում չէր հանդուրժում կեղծիքը։ Բերնհարդը նաև ավստրիական հանրության բոլոր ինստիտուտներում իր խստագույն քննադատությունների շնորհիվ «սևացնողի» և «հասարակական սկանդալիստի» համբավ էր վաստակել։ Թոմաս Բերնհարդի միակ ուսուցիչն ու դաստիարակը, ում նա համարում էր իր հոգևոր հայրն ու իր գրականության աշխարհայացքը ձևավորողը, հարազատ պապն էր, որ նույնպես գրող էր և մեկն էր այն բացառիկներից, ով լիովին նվիրված էր թոռանը և ոգևորում էր նրա յուրաքանչյուր որոշում։
Ավստրիան ու «սիրելի» ավստրիացիները Թոմաս Բերնհարդի հետ կյանքի օրոք էլ չգիտեին ինչպես վարվել. հպարտանա՞լ տաղանդավոր արձակագրի գործերով, թե՞ ողջ ուժով ատել եսասեր ու անտանելի գրողին, ով իր բառարանի ամենավատ բառերն օգտագործում էր՝ ամեն հարմար առիթով ու հնարավորության դեպքում վիրավորելով ու ստորացնելով պետությունը, ղեկավարներին, արվեստի ներկայացուցիչներին, ինքն իրեն, ավստրիացի ժողովրդին։ Բերնհարդի մահը շարունակեց բուռն քննարկումների ու վիճաբանությունների տարափը, որովհետև նրան հաջողվեց իր թաղումը բոլորից գաղտնի պահել, իսկ կտակով ապացուցեց իր պինդ անհանդուրժողականությունը։ Իր կտակում նա արգելեց իր բոլոր ստեղծագործությունների վերահրատարակումը և բեմականացումը հայրենի Ավստրիայում։ Արգելքը հանվել է ոչ շատ վաղ անցյալում
Բրեմեն քաղաքի մրցանակի դափնեկիր (1965 թվական), Ավստրիական պետական մրցանակի դափնեկիր (1968 թվական), Անտոն Վիլդհանսի մրցանակի դափնեկիր (1968 թվական), Գեորգ Բյուխների մրցանակ (1970 թվական), Ֆրանց Գրիլպարցերի և Ֆրանց-Թեոդոր Չոկորի մրցանակներ (երկուսն էլ 1972 թվական), Միջազգային Մոնդելո գրական մրցանակի դափնեկիր (1983 թվական), Ֆիլտրինելլի մրցանակ (1987 թվական), ֆրանսիական Մեդիչի մրցանակի դափնեկիր (1988 թվական) և այլն։
Թոմաս Բերնհարդի ստեղծագործություններից հայերեն թարգմանել է գրող, թարգմանիչ Վարդան Ֆերեշեթյանը։ Ֆերեշեթյանը թարգմանությունները կատարել է ռուսերենից։
Թոմաս Բերնհարդ «Ձայներ նմանակողը» (մանրապատումների գրքից, թարգմանիչ Վարդան Ֆերեշեթյան) |
---|
Մեզ դրկից ապրող տարեց մի կին իր բարեգթության մեջ շատ հեռու էր գնացել։ Նա իր մոտ պատսպարել էր, ինչպես իրեն էր թվում, խեղճ մի թուրքի, և սկզբում այս թուրքը երախտապարտ էր նրան, չէ՞ որ իրադարձությունների նոր շրջադարձը, որ հարուցվել էր տարեց տիկնոջ բարեգթությամբ, նրան թույլ տվեց ապրել կնոջ քաղաքային տանը, որը տեղակայված էր մեծ այգու մեջ, այլ ոչ թե մի կերպ քարշ գալ քանդվելու ենթակա շինարարների համար նախատեսված բարաքում։ Տարեց տիկնոջ մոտ նա պարտիզպան էր և նրա շնորհիվ քիչ-քիչ նոր հագուկապ ձեռք բերեց, և բացի այդ` նաև տեղը տեղին երես առավ։ Մի անգամ թուրքն այս եկավ ոստիկանատուն և խոստովանեց, որ սպանել է տիկնոջը, ով բարեգթությունից նրան իր տուն էր բերել։ Խեղդել է, ինչպես հաստատեց դատաքննչական փորձաքննությունը ոճրի կատարման վայրի մեկեն ձեռնարկած հետաքննության ժամանակ։ Երբ դատարանում թուրքին հարցրին, թե ինչու նա սպանեց, իսկ ավելի ճիշտ` խեղդեց տարեց տիկնոջը, նա պատասխանեց` բարեգթությունից։ Գրոսգլոկներ բազմաժամ վերելքից հետո երկու ընկերությամբ կապված Գեթինգենի համալսարանի պրոֆեսորներ, որ գիշերելու համար կանգնել էին Հայլիանբլոտ վայրում, հասան վերնամասի հարթատեղում տեղադրված հեռադիտակին։ Եվ թեպետ երկուսն էլ կասկածամիտ էին, նրանք, ինչը որ բնական է, չկարողացան, տեղ հասնելով, ուր դրված էր հեռադիտակը, չհիանալ լեռնաշխարհի գեղեցկությամբ և սկսեցին իրար զիջել հեռադիտակի մոտ լինելու տեղը, որպեսզի հետո խուսափեն այն կշտամբանքներից, թե իբր իրենցից մեկը լկտիորեն առաջինն է գրավել այդ տեղը։ Վերջապես այս երկուսը համաձայնության եկան, և ավագը, ավելի կրթվածը և, ինչը բնական է, ավելի հարգալիցը, առաջինը նայեց հեռադիտակով, և տեսածից ցնցվել էր։ Իսկ երբ հեռադիտակին մոտեցավ նրա գործընկերը, ապա, հազիվ հեռադիտակով նայեց, ականջ ծակող ճիչ արձակեց ու մահացու վիրավորված վայր ընկավ։ Այդքան տարօրինակ կերպով մահացած պրոֆեսորի ողջ մնացած ընկերը, բնականաբար, մինչև այժմ փորձում է հասկանալ, թե ինչ է իրականում այդ օրը տեսել իր գործընկերը, չէ՞ որ նույն բանը նա հաստատ չէր կարող տեսնել։ Հանկարծակի խելքը թռցրած վարսավիրը, ով իր լոնդոնյան սալոնում վտանգավոր ածելիով կտրել էր ինչ-որ հերցոգի գլուխը, իբր թե արքայական ընտանիքի անդամի, և հիմա գտնվում է Ռեդինգի գժանոցում` նախկինում դա փառաբանված Ռեդինգի բանտն էր, ըստ լուրերի, վերջերս հայտարարել էր, որ իր գլուխը կտրամադրի հենց գիտական հայտնագործությունների համար, որոնք, ըստ իր կարծիքի, Ստոքհոլմյան ակադեմիան կարժանացնի Նոբելյան մրցանակի, ընդ որում, մի ութ, ամենաշատը` տասը տարուց։ Այսպես կոչված, Կամերային երաժշտության ընկերությունը, որ հայտնի էր այն բանով, որ լոկ հինավուրց երաժշտություն էր կատարում օրիգինալ հնամենի գործիքներով և իր ծրագրի մեջ էր մտցնում միայն Ռոսսինի, Ֆրեսկոբալդի, Վիվալդի և Պերգոլեզի, համերգ էր տալիս հին դղյակում` Ատերզեեում մինչ այդ չտեսնված հաջողությամբ։ Ծափերը դադարեցին լոկ այն պահին, երբ արդեն նվագախումբը բան չուներ նվագելու։ Եվ միայն հաջորդ առավոտյան պարզվեց այն հանգամանքը, որ նրանք նվագել են խուլուհամրերի համար։ Կատակերգակ դերասանը, ում ելույթների ժամանակ դահլիճներում սովորաբար ոչ մի ազատ տեղ չէր մնում, տասնամյակներ շարունակ իր հացը վաստակում էր այն բանով, որ ծիծաղեցնում էր մարդկանց։ Նա Բավարիայից եկած տուրիստների ուրախությունն էր, ովքեր նրան գտան Զալցբուրգի կենտրոնում, ձիերի, այսպես կոչված, ջուր խմելու համար նախատեսված վայրի կողքի ժայռի կատարին։ Կատակերգու դերասանն ավանական կաշվե անդրավարտիք հագած, գլխին` տիրոլյան գլխարկ, տուրիստների խմբին հայտարարեց, որ մտադիր է հենց հիմա վայր նետվել, ինչը որ տեղնուտեղը, ինչպես և հարկ էր սպասել, հռհռոցի ալիք առաջացրեց։ Դերասանը դրան ի պատասխան` կարծես թե ասաց` «կատակը մի կողմ», և իսկապես տեղնուտեղը ժայռից իրեն վար նետեց։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թոմաս Բերնհարդ» հոդվածին։ |
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Թոմաս Բերնհարդ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.