Էրիխ Ֆոն Մանշթայն

Էրիխ ֆոն Մանշթայն
Erich von Manstein
Գեներալ-ֆելդմարշալ Էրիխ ֆոն Մանշթայնը
1887, նոյեմբերի 24 – 1973, հունիսի 10
Ծննդավայր	Բեռլին, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական կայսրություն
Մահվան վայր	Իքինգ, Բավարիա, ԳՖՀ
Գերեզման	Ստորին Սաքսոնիա
Քաղաքացիություն	Երրորդ Ռայխ
Զորատեսակ	Գերմանական կայսրական բանակ
Ծառայության տարիներ	1906-1944
Կոչում	Գեներալ-ֆելդմարշալ
Հրամանատարն էր	Q4031814?, 11th Army?, Army Group Don? և Army Group South?
Մարտեր/ պատերազմներ	Առաջին աշխարհամարտ Երկրորդ աշխարհամարտ Բարբարոսա Ստալինգրադի ճակատամարտ Կուրսկի ճակատամարտ Ֆրանսիայի գրավում Լեհաստանի գրավում
Պարգևներ
Ստորագրություն

Գեներալ-ֆելդմարշալ Պաուլ ֆոն Հինդենբուրգի եղբորորդին է։ Առավել հայտնի է եղել որպես ստրատեգ և ոչ գերմանական գեներալական կազմի (գեներալիտետի) ֆորմալ առաջնորդ։ Եղել է Գերդ ֆոն Ռունդշտեդտի հրամանատարության գտնվող «Հարավ» բանակային խմբի շտաբի պետը և 1939 թվականին մասնակցել է Լեհաստանի գրավմանը։

Նա առաջադրել է Ֆրանսիա ներխուժելու հիմնական պլանի մտահղացումը։ 1944 թվականին պաշտոնից ազատվել է Երրորդ Ռայխի ֆյուրեր Ադոլֆ Հիտլերի հետ շարունակ տարաձայնությունների պատճառով։ Պատերազմի ավարտից հետո դատապարտվել է բրիտանական դատարանի կողմից՝ 18 տարի ազատազրկմամբ։ 1953 թվականին բանտից ազատվել է՝ առողջական խնդիրերի պատճառով։

Դրանից հետո Արևմտյան Գերմանիայում աշխատել է որպես ռազմական խորհրդական։

Ծնվել է Բեռլինում՝ գերմանացի գեներալ Ֆրից Էրիխ ֆոն Լևինսկիի ընտանիքում։ Ծնվելու պահից հետո միանգամից որդեգրվել է գեներալ Գեորգ ֆոն Մանշթայնի կողմից, ով եղել է Ալբրեխտ Գուստավի որդին։

Երբ ծնվել է Էրիխը, գեներալ Լևինսկին հեռագիր է ուղարկել Մանշթայնին և այնտեղ գրել.

Դուք ունեք տղա։ Մայրը և երեխան իրենց լավ են զգում։ Շնորհավորում եմ - Գեներալ Լևինսկիի հեռագրից

Մանշթայնի 16 տոհմական հաջորդական նախնինները եղել են պրուսա-գերմանական կամ ռուսական բանակի գեներալներ։ 1900-1902 թվականներին Էրիխը սովորել է կադետական դպրոցում, 1902-ից 1906 թվականներին՝ ռազմական ուսումնարանում։

1906 թվականի մարտից ծառայել է 3-րդ պրուսիական հետևակային գվարդիական գնդում՝ ֆենրիխի կոչումով։ 1907 թվականին ստացել է գերմանական բանակի լեյտենանտի կոչում։ 1913-1914 թվականներին եղել է ազատ ունկնդիր ռազմական ակադեմիայում։

1914 թվականի հուլիսի 28-ին բռնկված Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում Էրիխը եղել է 2-րդ գվարդիական պահեստային գնդի գումարտակի համհարզը (ադայուտանտ)՝ լեյտենանտի կոչումով։

Կռվել է Բելգիայում, ապա նաև Էստոնիայում, Սերբիայում և Լեհաստանում, որտեղ էլ 1914 թվականի նոյեմբերին ծանր վնասվել է։

1915 թվականին ստանում է կապիտանի կոչում։ Ծառայել է համհարզ 12-րդ բանակի շտաբում, իսկ հետո՝ 2-րդ և 1-ին գենշտաբերում՝ որպես սպա։

Վերդենի ճակատամարտից հետո (1916, փետրվարի 21–դեկտեմբերի 18) եղել է 4-րդ հեծելազորային դիվիզիայի զորահրամանատարը։ 1918 թվականի մայիսին զբաղեցրել է նույն պաշտոնը 213-րդ հարվածային հետևակային դիվիզիայում։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո (նոյեմբերի 11, 1918) պարգևատրվել է Երկաթե խաչով, 1-ին (հոկտեմբեր, 1914) և երկրորդ աստիճանի (նոյեմբերի, 1915), ինչպես նաև Պրուսիայի ասպետական խաչով (1918)։

Արևմտյան ճակատ

Լեհաստանի պատերազմի ընթացքում (1939 թվական, սեպտեմբեր-հոկտեմբեր) եղել է «Հարավ» բանակային խմբի շտաբի պետը՝ գեներալ-լեյտենանտի կոչումով։

Ստացել է 1-ին և 2-րդ աստիճանի երկաթե խաչի պարգև (Կրկնակի)։ 1940 թվականի փետրվարից եղել է 38-րդ բանակային կորպուսի զորահրամանատարը՝ հետևազորի գեներալի կոչումով (1940 թվականի հունիսի 1-ից)։

Հենց Մանշթայնը առաջարկեց այն միտքը, որ անհրաժեշտ է տանկային հարված հասցնել Արդենյան լեռների ուղղությամբ։